حرف دل

[Hoplite]

[th e nd]

شـازده کـوچولو گـفت: پـس آدمـها کـجا هـستند ؟

در صـحرا آدم احـساس تـنهايي مـيکند...

مـار گـفت: بـا آدمـا هـم احـساس تـنهايي مـيکني...!

[th e nd]

چه کسي مي گويد: که گراني شده است؟
دوره ارزاني است!
دل ربودن ارزان، دل شکستن ارزان!
دشمني ها ارزان، چه شرافت ارزان!
و دروغ از همه چيز ارزان تر!
قيمت عشق چقدر کم شده است، کمتر از آب روان!
و چه تخفيف بزرگي خورده است، قيمت هر انسان

[th e nd]

خاکستر گفت :

آتش را مي بخشم

ولي تبــر را هرگز

[darvishkhoob]

من با همه ی درد جهان ساختم اما
با درد تو هر ثانیه در حال نبردم
تو دور شدی از منو با اینهمه یک عمر
من غیر تو حتی به کسی فکر نکردم
♫♫♫
من خسته ام از اینهمه تاوان جدایی
ای بی خبر از حال من امروز کجایی
من صبر نکردم که به این روز بیوفتم
انقدر نگو صبر کنم تا تو بیایی
ای دوست کجایی
♫♫♫
انقدر که راحت به خودم سخت گرفتم
از عشق شده باور من درد کشیدن
گیرم همه آینده ی من پاک شد از تو
با خاطره های تو چه باید بکنم من
♫♫♫
من خسته ام از اینهمه تاوان جدایی
ای بی خبر از حال من امروز کجایی
من صبر نکردم که به این روز بیوفتم
انقدر نگو صبر کنم تا تو بیایی
ای دوست کجایی

[ALEX_HOT]

به حباب نگران لب یک رود قسم ، و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت ،
غصه هم میگذرد ،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند ،
لحظه ها عریانند،
به تن لحظه خود ، جامه ی اندوه مپوشان هرگز ...!!
زندگی ذره کاهیست ،
که کوهش کردیم ،
زندگی نام نکویی ست ،
که خارش کردیم ،
زندگی نیست بجز نم نم باران بهار ،
زندگی نیست بجز دیدن یار ،
زندگی نیست بجز عشق ،
بجز حرف محبت به کسی ،
ورنه هر خار و خسی ،
زندگی کرده بسی ،
زندگی تجربه تلخ فراوان دارد ، دو سه تا کوچه و پس کوچه و اندازه ی یک عمر بیابان دارد ،
ما چه کردیم و چه خواهیم کرد در این فرصت کم ... ؟!

روحش شاد و یادش گرامی

[th e nd]

دَم از بازی حکم میزنی!
دَم از حکم دل میزنی!
پس به زبان “قمار” برایت میگویم!
قمار زندگی را به کسی باختم که “تک” “دل” را با “خشت” برید!
باخت ِ زیبایی بود!
یاد گرفتم به دل ، “دل” نبندم!
یاد گرفتم از روی “دل” حکم نکنم!
دل را باید بُــر زد جایش سنگ ریخت که با خشت تک بــُری نکنند!

[invoker]

♫♫♫حرف نزدم، امیدتو نکشتم
هیـــــش، ساکت، فرو نکن از پشتم
نه نمیشه تو که مثه اونا نیستی
صاف نرو روبروی اشاره ی انگشتم
فدای سرت اگه برگا میریزه
گلم این فصله دسته ما نی که
هرچی که داریم آرزوی بقیس
گرچه که واسه ی ما سهم کوچیکه
وقتی چشمام خاکستری دید
فهمیدم مرام از وابستگی نی
فهمیدم عزیزامو دوست دارم
فهمیدم به جز این خاک بِستری نی
بر باد رفته، هرروز هفته
این روزا این حسم از توم رفته
چنتایی دلو گرم کردم اما
این زمستون هرروز برفه
اَه… ♫♫♫همون شهر شلوغ
هی ..
امروز تو من ساکته
زمان محو عبور
حیف ..
اما با من ثابته
بازم صاعقه
دلِ آسمونو کَند
بوی خاک و نم..اینم جالبهساعت هفت صبح ، تف
کار ماها دیگه از پنج گذشت
منو بشناس از سرگذشت
گذشتم من از سرِ گذشت
یه وجب دو وجب آب..
فرقی نداره از سر گذشت
یه نفر کیش، هممون مات
حرف من اینِ از سر تا تش..

[invoker]

من طالبه آرامشم
این شهر نور و آسایشم
زخما رومه آثارشم
که باعث شدن من آزاد بشم
عاشقم عاشق اون بالا سَری
اون که تنها با ما پرید و هر-زگی نکرد
واسه منی که بندگی نکرد
دست تو دست سردم بذار
پشت به دنیا هر شب بخواب
رو پدالت اونقد بگازو بعد بگو دنیا با من بساز
یه نخ فرد یه لبخند یه شب سگ یه وقت پرت
زندگی همین جور می گذشت و من یاد گرفتم بفهمم

[invoker]

روزی اینجا شهر من بود
دور از هرچی جنگ و کمبود
آسمونش قد من بود
فاصله م تاش چن تا پر بود
با خنده ها خندیدم
با لرزه ها لرزیدم.
خنده هاتو حس کردم روم باز پشت به پشتت جنگیدم
حرف من از زندگیمه
از اونجا که دل می گیره
از اونجا که دنیا تو دستته باز چشات رو یه چیز گیره
منگ یعنی مست تو دیوار
ننگ یعنی مرد رو سیاه
جو یعنی عکس رو سیگار
مرگ یعنی زنده ی بیمار …من