ورود به حساب ثبت نام جدید فراموشی کلمه عبور
برای ورود به حساب کاربری خود، نام کاربری و کلمه عبورتان را در زیر وارد کرده و روی «ورود به سایت» کلیک کنید.





اگر فرم ثبت نام برای شما نمایش داده نمی‌شود، اینجا را کلیک کنید.









اگر فرم بازیابی کلمه عبور برای شما نمایش داده نمی‌شود، اینجا را کلیک کنید.





نمایش نتایج: از 1 به 2 از 2

Threaded View

پست قبلی پست قبلی   پست بعدی پست بعدی
  1. #1
    تاریخ عضویت
    2011/10/12
    محل سکونت
    GB
    نوشته ها
    2,304
    امتیازها
    159,072
    سطح
    100
    8,370
    کاربر انجمن

    Post Wi-Fi در دوربین‌های دیجیتال، باید‌ها و نباید‌ها






    تا همین یکی دو سال پیش دوربین‌های دیجیتال با قابلیت Wi-Fi هنوز وارد بازار نشده بودند. مدل‌های نخستین دوربین‌های دیجیتال هم که به این قابلیت مجهز شدند، امکانات ارتباطی چندان موثر و پرسرعتی در اختیار کاربران قرار نمی‌دادند و نهایتا می‌توانستند از این قابلیت ارتباطی در حد و اندازه‌های یک کابل USB بهره ببرند. اما هم اکنون قابلیت‌ Wi-Fi در دوربین‌های دیجیتال، چیزی فراتر از یک امکان اراتباطی به حساب می‌آید. با وجود تلفن‌های هوشمند، تبلت‌های دارای Wi-Fi و امکان استفاده از انواع تجهیزات همراه به عنوان یک Hot Spot، دیگر می‌توان از این قابلیت برای استفاده از سرویس‌های پشتیبان‌گیری اینترنتی (سرویس ابری یا Cloud)، امکان به اشتراک‌گذاری بلافاصله عکس‌ها روی شبکه‌های اجتماعی و همچنین امکان به کارگیری دوربین‌ها از راه دور اشاره کرد. به همین دلیل، از شروع سال میلادی جدید، بسیاری از شرکت‌ها مدل‌هایی از دوربین‌های دیجیتال خود را به قابلیت Wi-Fiمجهز کرده و همچنین با به روز رسانی سیستم عامل داخلی دوربین‌ها، امکان استفاده از کارت‌های Eye-Fi (کارت‌های SD دارای Wi-Fi) را برای آنها فراهم کردند.
    متاسفانه نتایج حاصل از نظرسنجی در شرکت‌های فروشنده تجهیزات عکاسی نشان می‌دهد که کاربران ایرانی هنوز ارتباط خوبی با این قابلیت برقرار نکرده‌اند. فروشندگان هنوز نمی‌توانند کاربران را توجیه کنند که این قابلیت تا چه اندازه برایشان مفید است و اینکه آیا وجود چنین قابلیتی روی دوربین‌هایشان، یک قابلیت ضروری است یا صرفا یک توجیه تبلیغاتی دارد. من در اینجا برخی جوانب و ضعف‌های این قابلیت را بررسی کرده و نکاتی را پیرامون اینکه چه انتظاری از دوربین‌های دیجیتال آینده داریم مطرح می‌کنم.


    1. قابلیت
    Wi-Fi باید نه در همه ولی در بیشتر مدل‌ها قرار گیرد

    سری جدید دوربین‌های NX سامسونگ شامل NX20، NX210 و NX1000 همگی شامل حسگر 20 مگاپیکسل و قابلیت Wi-Fi داخلی هستند


    وقتی قابلیت Wi-Fi تنها در برخی از مدل‌های خاص قرار می‌گیرد، اجبارا کاربر را وادار می‌کند که بین یک دوربین با قابلیت Wi-Fi اما با یک سری امکانات محدود، با دوربین دیگری که دارای قابلیت‌های مورد نظر وی اما بدون Wi-Fi است، یکی را انتخاب کند. فرض کنید که مثلا من می‌خواهم یک دوربین مگازوم با زوم 30x و منظره‌یاب الکترونیکی از یک برند را خریداری کنم، اما شرکت سازنده قابلیت Wi-Fi را تنها در یک مدل 20x ارائه کرده است. در اینجا بدیهی است که به عنوان یک کاربر که هنوز برای استفاده از Wi-Fi توجیه نشده‌ام، امکان ندارد مدل Wi-Fi را خریداری کنم.
    اما وقتی این قابلیت در تمامی مدل‌ها قرار داشته باشد، کاربرانی که فکر می‌کرده‌اند این قابلیت چندان مهمی نیست، احتمالا نظر خود را تغییر داده و تشویق به پیگیری و استفاده از آن می‌شوند. به نظر می‌رسد که سامسونگ تنها شرکتی است که این توجیه ساده را پذیرفته است. زیرا در تمامی مدل‌های سال 2012 خود، چه مدل‌های کامپکت و چه مدل‌های جدید ILC (دوربین‌های بدون آیینده با قابلیت تعویض لنز) خودش، قابلیت اتصال Wi-Fi را فراهم کرده است. البته مسلما فعلا نمی‌توان این قابلیت را در دوربین‌های ارزان قیمت 150 تا 200 هزار تومانی هم ارائه کرد، اما می‌بایست تمامی مدل‌های بالای 200 هزار تومانی به این قابلیت مجهز شوند.


    2. قابلیت
    Wi-Fi نباید هزینه اضافی به مشتری متحمل کند




    امسال دو شرکت کانن و سونی دوربین‌هایی را با قابلیت Wi-Fi وارد بازار کردند، اما هر دو شرکت سیاستی را دنبال می‌کنند که مشتری مجبور می‌شود هزینه‌ای اضافی بابت این قابلیت پرداخت کند. هزینه‌ای که مشتری حتی اطمینان از استفاده از آن نیز ندارد. با این روش نمی‌توان مشتری‌ها را مجاب کرد که گوشی‌های تلفن هوشمند را نادیده بگیرند و به استفاده از قابلیت Wi-Fi رو آورند.
    در حالتی مشابه نیز نیکون درباره دوربین جدید DSLR خودش یعنی مدل D3200 عمل کرده است. همانطور که در تصاویر منتشر شده از آداپتور 60 دلاریWi-Fi این دوربین برمی‌آید، فرستنده Wi-Fi به بدنه دوربین متصل می‌شود و کاربر مجبور است درپوش زیر آن را نیز باز بگذارد که راه حل هوشمندانه‌ای به نظر نمی‌رسد. جدای از اینکه این مشکل می‌تواند در طراحی‌ دوربین‌های آینده نیکون برطرف شود، اما پرداخت هزینه جداگانه برای این قابلیت نمی‌تواند کاربران را تشویق به استفاده از آن بکند.


    3. باید این قابلیت در ساده‌ترین حالت ممکن تنظیم و آماده کار شود

    وقتی در دوربین‌های سامسونگ وارد وضعیت Wi-Fi می‌شوید، این صفحه نمایش داده می‌شود. در اینجا می‌توانید انتخاب کنید که می‌خواهید با عکس‌های‌تان چه کار کنید. ارسال به یک گوشی هوشمند یا تبلت، به اشتراک گذاری روی اینترنت، ذخیره‌سازی روی یک فضای اینترنتی، نمایش روی تلوزیون‌های هوشمند، ... از امکانات این بخش است.


    این مساله بسیار مهم است. خصوصا اینکه Wi-Fi در دوربین‌های دیجیتال که سیستم عامل‌های عمومی مانند اندروید یا iOS را ندارند، قابلیتی نوپاست و طبیعتا کاربران اندکی با آن آشنایی دارند. تجربه‌ای که از کار با یکی از دوربین‌های Wi-Fi دار سامسونگ داشتم، نصب و راه‌اندازی یک شبکه از طریق Wi-Fiچه با یک گوشی هوشمند (یک iPhone) و چه با لپ‌تاپ بسیار ساده بود. اگر بخواهید عکس‌های‌تان را روی شبکه‌های اجتماعی ارسال کنید، تنها کافیست که اطلاعات شناسه و رمز عبورتان را وارد کنید. اما متاسفانه در دوربین‌های دیگری همچون Lumix DMC-FX90 راه‌اندازی Wi-Fi واقعا عذاب‌آور است. خصوصا اگر برای نخستین بار بخواهید این کار را انجام دهید، بهتر است مراحل پیچیده آن را به یک متخصص کامپیوتر واگذار کنید تا برایتان انجام دهد. اگر واقعا شرکت‌های دوربین سازی تصمیم به جاانداختن این قابلیت در بین کاربران‌شان هستند، باید روند کاری آن را بسیار ساده، سریع و کاربردی کنند، در غیر این صورت بعید می‌دانم این قابلیت به این زودی‌ها در بین کاربران جا باز کند.
    نکته مهم‌تر در این رابطه، محدودیت‌هایی است که در برخی کشور‌ها در مورد شبکه‌های اجتماعی خاص وجود دارد. برخی شبکه‌های اجتماعی مانندF@cebook یا Twitter در ایران با محدودیت‌هایی مواجه هستند و البته برخی دیگر مانند Google Plus همچنان در دسترس هستند. نباید امکان به اشتراک‌گذاری محدود به یک شبکه اجتماعی خاص شود و همچنین باید یک مرورگر کوچک نیز برای بررسی و ارسال تصاویر روی اینترنت در نرم‌افزار دوربین‌ها قرار بگیرد. اگر کاربران نتوانند عکس‌های‌شان را روی اینترنت ارسال کنند و آنها را ببینند، این قابلیت برای کاربران چه استفاده‌ای خواهد داشت.



    4. باید نرم‌افزارهایی همراه دوربین‌ها ارائه شوند که کاری بیشتر از انتقال تصاویر انجام دهند




    اغلب برنامه‌هایی که من تابحال با آنها کار کرده‌ام تنها یک یا دو قابیت بیشتر ندارند: اینکه بتوانید فایل‌های‌تان روی دوربین‌تان را ببینید و آنها را به لپ‌تاپ یا تلفن‌ هوشمند‌تان منتقل کنید. این برنامه‌ها کار دیگری انجام نمی‌دهند و معمولا بعد از انتقال باید آنها را ببندید و با برنامه‌های دیگری روند کاری‌تان را ادامه دهید. نباید فراموش کرد که قابلیتی همچون عکاسی تترینگ (عکاسی با امکان انتقال سریع عکس‌ها به کامپیوتر) که هم اکنون در نرم‌افزارهایی همچون لایتروم به راحتی تنظیم و آماده کار می‌شود، یکی از مهم‌ترین کاربرد‌هایی است که باید از Wi-Fi انتظار داشت. کاربران حرفه‌ای کمتر به دنبال اشتراک عکس‌های‌شان روی شبکه‌های اجتماعی هستند و اگر قرار است پولی بابت Wi-Fi بدهند باید بتوانند حداقل از این قابلیت بهترین استفاده را ببرند. اگرچهبرنامه‌های زیادی در بازار هستند که می‌توانند این کار را برای کاربران انجام دهند، اما نباید فراموش کرد که عکاسان حرفه‌ای معمولا فقط یک عکاس خوب هستند، نه متخصص IT و رویارویی با یک چرخه پیچیده نرم‌افزارها و دوربین‌ها و ارتباطات بی‌سیم و غیره، فقط آنها را از چنین قابلیت فوق‌العاده‌ای هراسان می‌کند. بنابراین اگر شرکت‌های دوربین‌سازی می‌خواهند که مشتری‌هایشان هزینه بیشتری بابت Wi-Fi بدهند باید کاربران را توجیه کنند که کاربری آن بسیار ساده‌ است.


    5. باید برنامه‌های پشتیبان‌گیری دوربین‌شان روی تمامی سیستم ‌عامل‌های ویندوز و مک و
    iOS و اندروید و خلاصه همه این‌ها کار کند.




    یا حداقل نسخه‌های جداگانه تمام این برنامه‌ها را عرضه کنند. در کتاب زندگینامه استیو جابز می‌خواندم که وی در ابتدا موافق نبود که نسخه ویندوزی برنامه iTunes را منتشر کند و بازاریابان این شرکت جلسات متعددی با وی برگذار کردند تا بتوانند او را مجاب کنند که محدود کردن خریداران iPhone به کاربران مک، چقدر می‌تواند به ضرر شرکت باشد. حال مورد مشابهی در مورد کاربران سامسونگ و پاناسونیک وجود دارد. نرم افزارهای پشتیبان‌گیر این دو شرکت تنها با ویندوز کار می‌کنند. اپلیکیشن Wi-Fi دوربین‌های کانن تنها از iOS پشتیبانی می‌کند و نیکون‌ هم تنها نرم‌افزار مخصوص اندروید را ارائه کرده است. در این بین سامسونگ کمی بهتر عمل کرده زیرا یک اپلیکیشن ضعیف برای iOS هم ارائه کرده و همچنین یک اپلیکیشن اندروید هم ارائه می‌کند که البته کارکرد صحیح آن تنها روی گوشی‌های هوشمند Galaxy سامسونگ تضمین می‌شود. این رفتاریست که کاربران را از خرید تجهیزات Wi-Fiدار منصرف می‌کند. شرکت‌های دوربین‌سازی باید بلافاصله همراه دوربین‌های‌شان نرم‌افزارهای مخصوص تمامی سیستم‌ عامل‌ها را ارائه کنند یا حداقل این قول را بدهند که کمی پس از ورود به بازار با به روز‌رسانی نرم‌افزار داخلی دوربین و عرضه برنامه‌های مخصوص روی وب‌سایت‌شان امکان استفاده از آنها را برای همه فراهم می‌کنند.



    ممکن است اینطور تصور کنید که نگاه من به Wi-Fi و عملکرد آن زیاد از حد نقادانه و بدبینانه بوده است. فراموش نکنید که هنگامی که برای نخستین بار شرکت‌ها تصمیم به ارائه درگاه HDMI روی دوربین‌های‌شان کردند، اغلب این انتقاد‌ها متوجه آنها نیز می‌شد، اما شرکت‌های دوربین‌سازی با یکدست کردن سیاست‌های کاری در مورد این قابلیت مفید، هم اکنون آن را به یکی از امکانات جانبی مهم و کاربردی در دوربین‌های دیجیتال تبدیل کرده‌اند. امیدواریم به زودی در اغلب دوربین‌های دیجیتال شاهد یک قابلیت ساده، ارزان و کاربردی Wi-Fi باشیم. ممنون می‌شوم که شما نیز در این بحث شرکت کنید و نظرات خود را در این باره با ما به اشتراک بگذارید.

    نویسنده:آقای امیر یاری
    منتشر شده در عکاس روز
نمایش نتایج: از 1 به 2 از 2

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •