اول ممنون از آقا نریمان برای این نقد بسیار خوبشون
میتونم بگم شخصیت سازی این بازی فوق العاده بود.خصوصا شخصیت پگان مین به قدری کاریزما داشت که با وجود شرور بودنش تصمیم به کشتن یا نکشتن اون بسیار سخت بود و به شخصه وابستگی عجیبی بهش احساس میکردم.شخصیت سبال و آمیتا با وجود طرز تفکر متناقص میتونه درس بزرگی برای یک جامعه باشه
.....در رابطه با گرافیک بازی فقط میتونم بگم محشر بود.هرچند باگ زیاد داشت اما میشد ازش چشم پوشی کرد.مراحل برفی...رفتار حیوانات و دشمنان ...همه عالی
موسیقی بازی خصوصا در مرحله اخر واقعا ادم رو احساساتی میکرد....درست انگار در میان یک فیلم جنجالی ایستاده بودید
شاید خیلی ها از نظر داستان این بازی رو ضعیف بدونن .باهاشون موافقم اگر همین شخصیت ها با داستان پردازی قوی تری میکس میشد دیگه واقعا حرف نداشت
این بازی رو هرگز فراموش نمیکنم با وجود نواقصش میتونه هرشخصی با هر سنی رو به راحتی با خودش به کوه های سرد نپال ببره