وقتی که مغز من به بن بست رسید!

[aryaiee]

یک سوال بزرگ از بدو تولد در ذهن من بوده و هست!شاید در ذهن خیلی از دوستان دیگر هم باشد.چرا در دنیای تکنولوژی و یا دیجیتال،ایران و اکثر کشورهای خاورمیانه حرفی برای گفتن ندارند؟حتی در ساخت به اصطلاح گوشی بومی DIMO هم ما فقط نقش یک مونتاژ گر را بازی میکنیم.به واقع مشکل در چیست؟چرا ایران و ایرانی با این همه استعداد و هوش ذاتی باید از تکنولوژی کشورهای دیگر استفاده کرده و حتی کوچکترین ابداعی نداشته باشیم؟
به نظر بنده بزرگترین مشکل در نظام آموزشی ما است.ضعف علمی و بار کم دانش در دانشگاه های ما مهمترین علت است.نمیتوان نقش دانشگاه را در هر کشوری نادیده گرفت.اکثر مقالات علمی و سرنخ های اختراعات و ابداعات و یا حتی کشف ها،ریشه در بنیان علمی دانشگاهی دارد.خوب نمیشود همه تقصیر را گردن اینو آن انداخت.متاسفانه در ایران ما اینگونه یاد گرفته ایم که مدام خود را توجیه کرده و از تقصیر مبرا کنیم.خود ما برای ایجاد یک فضای تحقیقاتی چقدر تلاش کرده ایم؟برای یک ابداع آیا قدمی برداشته شده است؟فکر میکنم از 200 سال پیش به این طرف کاشف معتبر و به نامی نداشته باشیم!خوب برگردیم به اول مبحث،یکی از مهمترین علل نیز نبود هزینه های آزمایشگاهی و اساتید علوم تجربی و تحقیقاتی است.دیگه چی؟نبود آزمایشگاه های فیزیکی وابسته به دولت.دیگه چی؟نبود اسپانسرهای علوم تحقیقات و عدم حمایت از این بخش به صورت کلی.
متاسفانه خود ما هم هیچ پشتیبانی علمی/تحقیقاتی دولتی نداریم.شاید بتوان بورسیه را جزو کمک قلمداد کرد،اما باز هم ضعف ها بی شمار هستند.کمی تمرکز میکنم و باز هم به دنبال ریشه هستم؟!خوب اشاره میکنم به مصرف کننده بودن ایرانی و یک علت مهم دیگر به ذهنم میرسد و آن هم این هستش که یک طوری احساس میکنم به این وضعیت عادت کرده ایم!یعنی نهایتا اخبار را دنبال میکنیم و با خودمون میگیم اوووووووو!فلان چیزو ببین!اختراع شد!سهم ما از این دنیای بزرگ چیست؟سهم ایران یا ایرانی چقدر است؟قبلا هم گفتم باز هم میگم،به قول یکی از اساتید ما میفرمودند:نمیخواد شما بشینید فکر کنید که چی اختراع کردند!فقط سعی کنید کار کردن با اون رو یاد بگیرید هنر کردید چون تا شما بشینید فکر کنید اون ها یک چیز جدید اختراع کرده اند!حالا همچین میگیم اونا انگار از فضا اومدن!!!
نه به خدا اون ها هم آدم هستند و مثل ما یک مغز بیشتر ندارند.تمام مواردی که در بالا گفتم رو دارند + همت!!ما فقط فکر این هستیم که فلان امتحان رو به 10 برسونیم قبول بشیم فردا هم مامانمون سربلند به همه بگه پسرم مهندسه!حالا به واقع این مهندس چیا بلده؟یکم مرور کنیم؟
تنظیم خانواده!
مباحث دینی و قران
انقلاب اسلامی و طاریخ؟؟(با ط مخصوص!)
برنامه نویسی؟
ماشین؟
مبانی الکترونیک؟
سیستم های هوشمند؟
و....
خوب در کل واحد هایی که این مهندس عزیز پاس فرمودند کلا 20 تا واحد تخصصی نژادی ویژه وجود داشته!از اون هم فقط فرمول بلده!بعد تازه با خودش میگه اون فرمول ها کلا به کارم نمیاد پس مهم نیست یادم بمونه.
به همین رویه سطح علمی همه ما در کشور به شدت پائین اومده.اساتید دانشگاهی ما از پاسخ به بسیاری از سوالات تخصصی عاجز هستند!فرمول ها تنها سوالات تخصصی امتحانی و quiz ها هستند.در امتحانات عملی در نهایت شما رنگ یک مقاومت رو بخونید و یا یک طرح معماری رو با دست شیت بزنید قبولید!در کل وقت دارید تا طرح رو به دوستی بزرگوار داده تا زحمتش رو بکشند.
خوب وجدان خودمون رو چطور آروم میکنیم؟با خودمون میگیم ای بابا خودم بلد بودم ولی وقتم کم بود!!!
نتایج این مهندسین در بازار کار هم کاملا highlight شده است!یک مهندس الکترونیک که حتی خواندن واحد ارقامی و محاسبه خازن های ساده رو بلد نیست (فارغ التحصیل از دانشگاه الکترونیک گیلان) و یا دوست معماری که نمیتونه با 3dmax کار کنه میفرمایند فعلا نیازی به استفاده از این نرم افزار ندارم!!!!!(فکرکنم ایشون به قدرت خدادادی خودش پی برده)
اما خود ما چه حرکتی مثبتی کردیم؟عدم پیشرفت علمی ما دلایلی بسیاری دارد که به واقع از حوصله همگی خارج است.اما تا حدودی میتوان ریشه یابی این مشکل را انجام داد!
در کشورهای اروپایی و آمریکایی و یا حتی آسیایی،هیچ گاه یک انقلاب اتمی دیجیتالی نداشته ایم.میدونید چرا؟چون به دنبال این نیستند که یک شبه از هیچ به گنج پردازش برسند!از اختراعات و دستاورهای یکدیگر استفاده میکنند.هر اختراعی سر چشمه اختراع بعدی است.ابتدا یک شاخه و ریشه را توسعه میدهند و سپس در زیر مجموعه آن،ریشه ها کم کم باز میشوند.مثلا امروز فلان ماشین حساب اختراع میشود و سپس ماه ها بعد مدل پیشرفته تر و...کم کم نوعی ماشین حساب رو تولید میکنند که با سوخت اتمی کار میکند!(من هم به صورت سنتی میگم اون ها)
ماشین حساب زیر رو ببینید،این ماشین حساب جزو اولین ماشین حساب های اختراع شده است.نیازی نیست تا اشاره به توسعه این دستگاه بکنم که؟

و یا این هواپیما که جزو اولین هواپیماهای جنگی جهان است.باز هم بعید میدونم توضیح روند رشد لزومی داشته باشد!

اما ما این رو هم بلد نیستیم.شاید هم تقصیر نداریم.انقدر درگیر مشکلات حاشیه ایی هستیم که گاها نه وقتشو داریم و نه حسشو که بخواهیم به ماهیت یک اختراع پی ببریم.خوب حالا پی بردیم بعدش چی؟(شیرازی های عزیز اینجا همه ایران شیراز است :D )
کشورهای دیگر هر اختراع را سر مشق اختراعات دیگر کرده است.
با تمام این ها بنده در مغزم به بن بست خورم!هیچ راهی پیدا نکردم.شاید مهمترین علت فرار مغزها هم همین باشد.اما باید به خانواده ها یاد بدیم خیلی هم شعار ندید یا غر نزنید.چون واقعا یک بن بست برای ما جوانان وجود دارد که فقط در این بازی بزرگ (تکنولوژِی) یک بیننده هستیم نه بازیگر!همین همین همین!