ورود به حساب ثبت نام جدید فراموشی کلمه عبور
برای ورود به حساب کاربری خود، نام کاربری و کلمه عبورتان را در زیر وارد کرده و روی «ورود به سایت» کلیک کنید.





اگر فرم ثبت نام برای شما نمایش داده نمی‌شود، اینجا را کلیک کنید.









اگر فرم بازیابی کلمه عبور برای شما نمایش داده نمی‌شود، اینجا را کلیک کنید.





نمایش نتایج: از 1 به 4 از 4
  1. #1
    تاریخ عضویت
    2011/10/12
    محل سکونت
    بام ایران (بروجن)
    نوشته ها
    555
    امتیازها
    6,799
    سطح
    54
    765
    کاربر انجمن

    لطفا کمک کنید

    آقا میشه یکی کامل ولی ساده بگه web nms چیه؟
    لطفا لطفا
    ( sn2h ( sajad
    اگر ۴ تکه نان خوشمزه باشد و شما ۵ نفر باشید
    کسی که اصلا از مزه آن نان خوشش نمی آید مادر است
    دوستت دارم مادرم
  2. #2
    تاریخ عضویت
    2014/08/18
    محل سکونت
    ایران-تهران
    نوشته ها
    1,970
    امتیازها
    44,827
    سطح
    100
    3,863
    کاربر حرفه ای کامپیوتر
    سلام.
    کامل نیست ولی ساده هست!فارسی،انگلیسی
  3. #3
    تاریخ عضویت
    2014/11/01
    نوشته ها
    275
    امتیازها
    4,869
    سطح
    44
    1,950
    کاربر اخراجی
    که مخفف Network management system است؛ عبارت است از مجموعهٔ سخت‌افزار ارتباطی و نرم‌افزار رابط کاربری و ملحقات آن مانند پشته‌های ارتباطی و ... که مجموعاً به صورت سامانه‌ای یکپارچه برای کنترل ابزارها و تجهیزات شبکه و نظارت بر عملکرد آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. پنج تابع مهم در NMS :
    در 1980 پیش نویس استاندارد ISO 10040 بررسی اجمالی سیستم های مدیریت میان ارتباطی سیستم های باز OSI[1] تشکیل شد که تحت عنوان FCAPS بود. بعد از بررسی ها بعلت تشابه بسیار زیاد آن در مدیریت شبکه ارتباط راه دور TMN[2] نام آن در 1990 توسط ITU-T به پروتکل در بر گیرنده پروتکل های مدیریت شبکه به CMIP نام گرفت.
    که امروزه به CMIS/CMIP [3] پروتکل نیز معروفند .
    هر یک از این پنج تابع یک سازمان خاص است ، اما ایده های اساسی برای مدیریت این دستگاه FCAPS[4] است.
    بطور کلی شامل پنج تابع اساسی می شود که عبارتند از :
    1) عیب ها (نقص ها)[5]
    2) حساب های کاربری[6]
    3) پیکربندی(تنضیمات)[7]
    4) عملکرد[8]
    5) امنیت[9] .



    [1] OSI : Open Systems Interconnection
    [2] Telecommunications Management Network (TMN)
    [3] common management information protocol (CMIP) / Common management information service (CMIS)
    [4] FCAPS is an acronym for Fault, Configuration, Accounting, Performance, Security, the management categories into which the ISO model defines network management tasks.
    [5] Faults
    [6] Accounting
    [7] Configuration
    [8] Performance
    Security [8]
    NMS ها می‌توانند مجهز به API[1] های ویژه‌ای باشند که با استفاده از آن‌ها بتوان این قبیل سامانه‌ها را با استفاده از تی‌ام‌اس‌ها کنترل کرده و برای TMS[2] مزبور امکان گفتگو و رد و بدل اطلاعات و فرامین را فراهم کرد. این عملیات را می‌توان از طریق اس‌ان‌ام‌پی با تعریف ام‌آی‌بی استاندارد هم صورت داد.
    TMS سامانه مجتمع مدیریت :
    تی‌ام‌اس یا TMS مخفف نام انگلیسی سامانهٔ مجتمع مدیریت است. TMS اصطلاحاً به سامانه‌های نرم‌افزاری گفته می‌شود که با ارتباط با API ها مربوط به NMS ‌های مدیریت سامانه‌های با قابلیت شبکه شدن، می‌تواند همگی را با هم کنترل کند.

    به عنوان مثال ساده‌سازی شده، در یک شبکهٔ کامپیوتری ممکن است ابزارهای مسیریابی و پخش مختلفی وجود داشته باشد که هر کدام رابط کاربری مجزایی داشته باشند. یک TMS می‌تواند همگی این ابزارها را در یک رابط متحد هم‌زمان مدیریت و پیکربندی کند.مثال عملی این سیستم‌ها HP[3] Open View است که برای مدیریت سامانه‌های SDH[4] و PDH[5] به کار می‌رود. API رابط برنامه نویسی کاربردی:
    مجموعه ای از روتین ها که یک برنامه کاربردی برای هدایت اجرای رویه ها توسط سیستم عامل کامپیوتر به کار می برد. رابط برنامه‌نویسی نرم‌افزار (API) ، رابط بین یک کتابخانه یا سیستم عامل و برنا مه‌هایی است که از آن تقاضای سرویس می‌کنند.
    API رابط کارکردهایی را تعریف می‌کند که کتابخانه یا سیستم‌عامل می‌تواند ارائه دهد و مفهومی مجرد است. این کار کردها سپس در قالب یک نرم‌افزار یا کتابخانه پیاده سازی می‌شوند. به عبارت ساده تر، رابط برنامه نویسی مجموعه توابعی است که یک برنامه می‌تواند از یک برنامه دیگر فرا بخواند.
    برای مثال مایکروسافت برای APIهای ویندوز مرجع‌هایی استاندارد دارد که با استفاده از آنها برنامه‌نویسان می‌توانند از قابلیت‌ها و سرویس‌های سیستم‌عامل در توسعه و نوشتن برنامه های کاربردی خود استفاده کنند.




    [1] Application Programming Interfaceرابط.
    [2] Total Management Solution
    [3] Hewlett- Packard (HP Software Div***on): Network & systems management tools
    [4] Synchronous optical networking (SONET) and synchronous digital hierarchy (SDH)
    [5] Plesiochronous Digital Hierarchy (PDH) آنالوگ

    SNMP :
    این پروتکل در سال 1988 معرفی شد تا احتیاجات رشدیافته ای را در پروتکلی به منظور مدیریت ابزارهایی که بر پایه پروتکل IP کار می کنند، اعمال کند. هسته اصلی SNMP مجموعه ساده ای از اعمال است که بهadministrator ها توانایی تغییر در محدوده ابزارهایی که بر پایه این پروتکل کار می کنند را، فراهم می‌کند. همچنین امکان اداره کردن، بازبینی و پشتیبانی از شبکه های کامپیوتری دور یا محلی که بر اساس TCP/IP کار می کنند، میسر می شود و در واقع راهی استاندارد به منظور یافتن اطلاعات شبکه ای است.
    پروتکل آسان مدیریت شبکه(SNMP[1])‎ عبارت است از قراردادی جهت نقل و انتقال بسته‌های داده که در لایه کاربردی روی TCP/IPیا UDP[2] پیاده‌سازی می‌شود. این پروتکل که ساده‌کردن نقل و انتقالات بسته‌های مدیریت سیستم‌ها طراحی شده است، فقط پنج فرمان دارد که ساختار همهٔ آنها کاملاً مشخص و معلوم است. با استفاده از همین پنج فرمان می‌توان کل نیارمندیهای مدیریت یک وسیله از روی شبکه را مدیریت کرد.
    SNMP بصورت سه Version کلی است که هر کدام دیگری را کامل کرده : (SNMPv1, SNMPv2 , SNMPv3) البته در تکامل بین ورژن ها ورژن های دیگری در این اثناء بوده اند مانند: SNMPv2c یا SNMPv2u که در ورژن سه کامل شده است.
    بسیاری نرم‌افزارها و میان‌افزارهای استاندارد امروزی مجهز به SNMP هستند و همراه آنها فایل MIB[3] آنها هم داده می‌شود. MIB فایلی است که ساختار و موقعیت Node[4] ها تعریف شده برای وسیله را در MIB استاندارد ITU-T مشخص می‌کند. تمام نسخه‌های مبتنی بر Win-NT دارای MIB استاندارد هستند.
    پروتکل SNMP پروتکل ایست جهت کنترل و دریافت اطلاعات از کلیه تجهیزات تحت شبکه که این پروتکل را پشتیبانی میکنند.
    این پروتکل در مجموع دارای دو متد بسیار مهم می باشد: SET و GET
    متد SET جهت اعمال تنظیمات و متد GET جهت دریافت اطلاعات از قطعات IP Based مورد استفاده قرار می گیرد.معمولا در بحث SNMP مباحثی چون MIB و OID[5] نیز مطرحست.هر Device تحت شبکه که پروتکل SNMP رو ساپورت می کنه OID های مربوط به خود رو داره.بطور مثال شما قصد دارید با کمک این پروتکل یک روتر سیسکو را از راه دور ریستار کنید برای این منظور شما بایستی با متد SET مقدار OID.x.x.x.x.x.x.x.**.x.x.x.x.x را setنمود تا بتوانید از راه دور روتر را Restart نمایید. البته بحث درمورد پروتکل SNMP بسیار وسیع تر از آنچیزیست که من اینجا مطرح نمود.مباحثی چون Trap و MIB Browser از جمله مطالبیست که در بحث پروتکل SNMP مطرح می باشد.
    مدیریت شبکه های SNMP
    مدیریت شبکه مفهومی است که از ابزارها و تکنیک های مختلف به منظور مدیریت شبکه ها و سیستم ها استفاده می‌کند. مدیریت شبکه شامل پنج عملکرد اصلی است که عبارتند از: مدیریت خطا، مدیریت تنظیمات، مدیریت حسابداری، مدیریت اجرا و مدیریت امنیت.
    در شبکه های کامپیوتری که ترکیبی از روترها، سوییچ ها و سرورها هستند، به منظور مدیریت همه ابزارها در شبکه باید کاری انجام شود تا از کارکرد بهینه آنها آگاه شد. اینجاست که SNMP، پروتکل ساده مدیریت شبکه، می تواند کمک کند.
    در مقایسه با SGMP[6] که تنها برای مدیریت روترهای اینترنت ایجاد شد، SNMP برای مدیریت Unix، Windows، پرینتر ها، Modem Rackها و غیره به کار می رود. مانیتور کردن شبکه به منظور درک بهتر چگونگی کارکرد شبکه، از دیگر عملکردهای مدیریت شبکه است که نه تنها برای ترافیک های محلی به کار نمی رود، بلکه برای interface های شهری نیز استفاده می شود.
    در این پروتکل، دو عنصر ارتباطی به نام های عامل ها و مدیران وجود دارندکه عامل ها اطلاعات شبکه ای را برای برنامه مدیر که روی کامپیوتر دیگر در حال اجراست، تولید می کند. مدیر، یک راه انداز سرور است که بعضی از انواع نرم افزارهای سیستمی که وظایف مدیریتی شبکه را بر عهده دارند، اجرا می کنند. مدیران اغلب با عنوان NMS شناخته می شوند. وظیفه یک NMS، سرشماری و دریافت trap از یک عامل در شبکه می باشد. Trap راهی است که یک عامل از طریق آن وقوع چیزی را به NMS خبر می‌دهد.شکل زیر چگونگی ارتباط NMS و عامل را نمایش می دهد.
    مدیران و عامل ها از MIB ها به صورت مشترک استفاده می کنند که همانند یک پایگاه داده است و متشکل از هر نوع اطلاعات آماری از device های مدیریت شده می باشد و این اطلاعات را به صورت ساختار درختی نمایش می دهد.
    گروه IETFSNMP ، پروتکل را به عنوان پروتکل استانداردی برای کنترل ترافیک اینترنت معرفی کرده است. همچنین RFC هایی مخصوص پروتکل های موجود در محدوده‌ی پروتکل IP منتشر کرده است.
    پروتکل SNMP در سه نسخه ارائه شده است:
    · SNMPv1 که اولین نسخه از آن در RFC1157 معرفی شده است. امنیت در این نسخه از پروتکل پایین است و با کلمه عبور می توان با آن ارتباط برقرار کرد.
    · SNMPv2 بر پایه ارتباط رشته ای کار می کند که از لحاظ فنی SNMPv2c نامیده می شود و در RFC3416، RFC3417، RFC3418 معرفی شده است. Read-only، write-only و trap.
    · SNMPv3 آخرین نسخه از SNMP است که مزیت اصلی آن نسبت به نسخ قبلی، در مدیریت شبکه، امنیت است و پشتیبانی هایی به منظور خصوصی کردن ارتباط ها بین موجودیت های مدیریت شده، اضافه می کند. به طور کلی این نسخه از SNMP تحولی از استانداردهای اولیه به استانداردهای نهایی ایجاد کرده است. RFC هایی که این نسخه را تعریف می کنند، عبارتند از:
    RFC3410, RFC3411, RFC3412, RFC3413, RFC3414, RFC3415, RFC3416, RFC3417, RFC3418, RFC2576
    با توجه به اینکه SNMPv3 یک استاندارد کامل است، ولی تولیدکنندگان به سختی نسخه جدیدی از یک پروتکل را قبول می کنند و اکثر اعمال تولیدکنندگان SNMP بر طبق SNMPv1 صورت می گیرد.
    SNMPv1 و SNMPv2 از مفاهیم ارتباط های رشته ای به منظور برقراری اطمینان بین مدیران و عامل ها استفاده می کنند. ارتباط های رشته ای که پیشتر نام برده شد، لزومآ کلمه عبور هستند که هر کدام از آنها فعالیت های مختلفی را کنترل می کنند.
    در ارتباط رشته ای read-only، همانطور که از نام آن مشخص است، امکان خواندن داده را به شما می‌دهد و هر گونه تغییر یا اصلاح در آن غیر ممکن است. به عنوان مثال شما قادر خواهید بود تعداد بسته هایی که به پورت های روتر شما فرستاده می شود را، بخوانید، اما صفر کردن شمارنده را غیر ممکن می سازد.
    ارتباط رشته ای read-write، امکان خواندن و تغییر مقادیر را میدهد. با این ارتباط شما می توانید شمارنده ها را بخوانید، مقادیر آنها را صفر کنید و همچنین واسط ها را صفر کنید یا کارهایی در جهت تغییر تنظیمات روتر انجام دهیم.
    سرانجام ارتباط رشته ای trap امکان دریافت رشته ها از جمله اخطارهای غیر همزمان از عامل را فراهم می کند. بیشتر فروشندگان، تجهیزات خود را با ارتباط رشته ای پیش فرض می فرستند. به طور نمونه از public برای ارتباط رشته ای read-only و private برای ارتباط رشته ای read-write استفاده می شود. تغییر این پیش فرض ها پیش از اینکه دستگاه روی شبکه قرار گیرد، مهم است. زمانیکه یک عامل SNMP را نصب می کنید،‌ مقصد رشته ی آن را تنظیم می کنید از آن پس هر رشته ای که آن عامل تولید می کند، به این آدرس فرستاده می شود.
    در این بخش مثالی از کارکرد SNMP در شبکه را به منظور درک بهتر بیان می کنیم. تصور کنید شبکه ای از 100 نوع ماشین داریم که سیستم عامل های مختلفی روی آن اجرا می شوند. برخی از ماشین ها file server هستند، تعداد کمی print server می باشند. یکی دیگر نرم افزاری اجرا می کند که به شرح معاملات کارت اعتباری رسیدگی می کند و بقیه کارهای پرسنلی انجام می دهند. علاوه بر این چندین سوئیچ و روتر به کارکرد شبکه کمک می کند. یک مدار T1شرکت را به اینترنت وصل می کند و یک ارتباط خصوصی برای سیستم تایید کارت اعتباری اجرا می شود. اگر file server در ساعات غیر کاری خراب شود، مشکلات زیادی را به دنبال خواهد داشت.
    اگر مشکل سخت افزاری باشد، مشکل به راحتی رفع خواهد شد. اما هزاران دلار از فروش شرکت از دست خواهد رفت. همچنین اگر مدارT1 در اینترنت از کار بیفتد، مقدار زیادی از درآمد حاصل از فروش سایت شرکت را تحت تاثیر قرار می دهد. اینجاست که SNMP می‌تواند به ما حتی در ایام تعطیل کمک کند، بدون اینکه نیاز به نیروی انسانی باشد. این پروتکل امکان چک کردن شبکه را فراهم می کند. به طور مثال زمانیکه افزایش تعداد بسته های بد و ناجور که به یکی از روترها می رود، منجر به از کار افتادن روتر مربوطه شوند، SNMP گزارش می دهد و می توان قبل از، ازکار افتادن روتر مربوطه، نسبت به رفع مشکل اقدام کرد.

    برگرفته از ی وبلاگ

    البته با توجه به اینکه nms مخفف مدیریت شبکه است می تونید در کتاب اصول مهندسی اینترنت نوشته احسان ملکیان بخش مدیریت شبکه با مفاهیم بیشتری اشنا بشید من خودم نگا کردم موجود بود:) با عرض معذرت از کاربر قبلی که لینک گذاشته بودن من این مطلب رو هم اضافه کردم
  4. #4
    تاریخ عضویت
    2014/08/18
    محل سکونت
    ایران-تهران
    نوشته ها
    1,970
    امتیازها
    44,827
    سطح
    100
    3,863
    کاربر حرفه ای کامپیوتر
    نقل قول نوشته اصلی توسط sahar66 نمایش پست ها
    که مخفف Network management system است؛ عبارت است از مجموعهٔ سخت‌افزار ارتباطی و نرم‌افزار رابط کاربری و ملحقات آن مانند پشته‌های ارتباطی و ... که مجموعاً به صورت سامانه‌ای یکپارچه برای کنترل ابزارها و تجهیزات شبکه و نظارت بر عملکرد آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. پنج تابع مهم در NMS :
    در 1980 پیش نویس استاندارد ISO 10040 بررسی اجمالی سیستم های مدیریت میان ارتباطی سیستم های باز OSI[1] تشکیل شد که تحت عنوان FCAPS بود. بعد از بررسی ها بعلت تشابه بسیار زیاد آن در مدیریت شبکه ارتباط راه دور TMN[2] نام آن در 1990 توسط ITU-T به پروتکل در بر گیرنده پروتکل های مدیریت شبکه به CMIP نام گرفت.
    که امروزه به CMIS/CMIP [3] پروتکل نیز معروفند .
    هر یک از این پنج تابع یک سازمان خاص است ، اما ایده های اساسی برای مدیریت این دستگاه FCAPS[4] است.
    بطور کلی شامل پنج تابع اساسی می شود که عبارتند از :
    1) عیب ها (نقص ها)[5]
    2) حساب های کاربری[6]
    3) پیکربندی(تنضیمات)[7]
    4) عملکرد[8]
    5) امنیت[9] .



    [1] OSI : Open Systems Interconnection
    [2] Telecommunications Management Network (TMN)
    [3] common management information protocol (CMIP) / Common management information service (CMIS)
    [4] FCAPS is an acronym for Fault, Configuration, Accounting, Performance, Security, the management categories into which the ISO model defines network management tasks.
    [5] Faults
    [6] Accounting
    [7] Configuration
    [8] Performance
    Security [8]
    NMS ها می‌توانند مجهز به API[1] های ویژه‌ای باشند که با استفاده از آن‌ها بتوان این قبیل سامانه‌ها را با استفاده از تی‌ام‌اس‌ها کنترل کرده و برای TMS[2] مزبور امکان گفتگو و رد و بدل اطلاعات و فرامین را فراهم کرد. این عملیات را می‌توان از طریق اس‌ان‌ام‌پی با تعریف ام‌آی‌بی استاندارد هم صورت داد.
    TMS سامانه مجتمع مدیریت :
    تی‌ام‌اس یا TMS مخفف نام انگلیسی سامانهٔ مجتمع مدیریت است. TMS اصطلاحاً به سامانه‌های نرم‌افزاری گفته می‌شود که با ارتباط با API ها مربوط به NMS ‌های مدیریت سامانه‌های با قابلیت شبکه شدن، می‌تواند همگی را با هم کنترل کند.

    به عنوان مثال ساده‌سازی شده، در یک شبکهٔ کامپیوتری ممکن است ابزارهای مسیریابی و پخش مختلفی وجود داشته باشد که هر کدام رابط کاربری مجزایی داشته باشند. یک TMS می‌تواند همگی این ابزارها را در یک رابط متحد هم‌زمان مدیریت و پیکربندی کند.مثال عملی این سیستم‌ها HP[3] Open View است که برای مدیریت سامانه‌های SDH[4] و PDH[5] به کار می‌رود. API رابط برنامه نویسی کاربردی:
    مجموعه ای از روتین ها که یک برنامه کاربردی برای هدایت اجرای رویه ها توسط سیستم عامل کامپیوتر به کار می برد. رابط برنامه‌نویسی نرم‌افزار (API) ، رابط بین یک کتابخانه یا سیستم عامل و برنا مه‌هایی است که از آن تقاضای سرویس می‌کنند.
    API رابط کارکردهایی را تعریف می‌کند که کتابخانه یا سیستم‌عامل می‌تواند ارائه دهد و مفهومی مجرد است. این کار کردها سپس در قالب یک نرم‌افزار یا کتابخانه پیاده سازی می‌شوند. به عبارت ساده تر، رابط برنامه نویسی مجموعه توابعی است که یک برنامه می‌تواند از یک برنامه دیگر فرا بخواند.
    برای مثال مایکروسافت برای APIهای ویندوز مرجع‌هایی استاندارد دارد که با استفاده از آنها برنامه‌نویسان می‌توانند از قابلیت‌ها و سرویس‌های سیستم‌عامل در توسعه و نوشتن برنامه های کاربردی خود استفاده کنند.




    [1] Application Programming Interfaceرابط.
    [2] Total Management Solution
    [3] Hewlett- Packard (HP Software Div***on): Network & systems management tools
    [4] Synchronous optical networking (SONET) and synchronous digital hierarchy (SDH)
    [5] Plesiochronous Digital Hierarchy (PDH) آنالوگ

    SNMP :
    این پروتکل در سال 1988 معرفی شد تا احتیاجات رشدیافته ای را در پروتکلی به منظور مدیریت ابزارهایی که بر پایه پروتکل IP کار می کنند، اعمال کند. هسته اصلی SNMP مجموعه ساده ای از اعمال است که بهadministrator ها توانایی تغییر در محدوده ابزارهایی که بر پایه این پروتکل کار می کنند را، فراهم می‌کند. همچنین امکان اداره کردن، بازبینی و پشتیبانی از شبکه های کامپیوتری دور یا محلی که بر اساس TCP/IP کار می کنند، میسر می شود و در واقع راهی استاندارد به منظور یافتن اطلاعات شبکه ای است.
    پروتکل آسان مدیریت شبکه(SNMP[1])‎ عبارت است از قراردادی جهت نقل و انتقال بسته‌های داده که در لایه کاربردی روی TCP/IPیا UDP[2] پیاده‌سازی می‌شود. این پروتکل که ساده‌کردن نقل و انتقالات بسته‌های مدیریت سیستم‌ها طراحی شده است، فقط پنج فرمان دارد که ساختار همهٔ آنها کاملاً مشخص و معلوم است. با استفاده از همین پنج فرمان می‌توان کل نیارمندیهای مدیریت یک وسیله از روی شبکه را مدیریت کرد.
    SNMP بصورت سه Version کلی است که هر کدام دیگری را کامل کرده : (SNMPv1, SNMPv2 , SNMPv3) البته در تکامل بین ورژن ها ورژن های دیگری در این اثناء بوده اند مانند: SNMPv2c یا SNMPv2u که در ورژن سه کامل شده است.
    بسیاری نرم‌افزارها و میان‌افزارهای استاندارد امروزی مجهز به SNMP هستند و همراه آنها فایل MIB[3] آنها هم داده می‌شود. MIB فایلی است که ساختار و موقعیت Node[4] ها تعریف شده برای وسیله را در MIB استاندارد ITU-T مشخص می‌کند. تمام نسخه‌های مبتنی بر Win-NT دارای MIB استاندارد هستند.
    پروتکل SNMP پروتکل ایست جهت کنترل و دریافت اطلاعات از کلیه تجهیزات تحت شبکه که این پروتکل را پشتیبانی میکنند.
    این پروتکل در مجموع دارای دو متد بسیار مهم می باشد: SET و GET
    متد SET جهت اعمال تنظیمات و متد GET جهت دریافت اطلاعات از قطعات IP Based مورد استفاده قرار می گیرد.معمولا در بحث SNMP مباحثی چون MIB و OID[5] نیز مطرحست.هر Device تحت شبکه که پروتکل SNMP رو ساپورت می کنه OID های مربوط به خود رو داره.بطور مثال شما قصد دارید با کمک این پروتکل یک روتر سیسکو را از راه دور ریستار کنید برای این منظور شما بایستی با متد SET مقدار OID.x.x.x.x.x.x.x.**.x.x.x.x.x را setنمود تا بتوانید از راه دور روتر را Restart نمایید. البته بحث درمورد پروتکل SNMP بسیار وسیع تر از آنچیزیست که من اینجا مطرح نمود.مباحثی چون Trap و MIB Browser از جمله مطالبیست که در بحث پروتکل SNMP مطرح می باشد.
    مدیریت شبکه های SNMP
    مدیریت شبکه مفهومی است که از ابزارها و تکنیک های مختلف به منظور مدیریت شبکه ها و سیستم ها استفاده می‌کند. مدیریت شبکه شامل پنج عملکرد اصلی است که عبارتند از: مدیریت خطا، مدیریت تنظیمات، مدیریت حسابداری، مدیریت اجرا و مدیریت امنیت.
    در شبکه های کامپیوتری که ترکیبی از روترها، سوییچ ها و سرورها هستند، به منظور مدیریت همه ابزارها در شبکه باید کاری انجام شود تا از کارکرد بهینه آنها آگاه شد. اینجاست که SNMP، پروتکل ساده مدیریت شبکه، می تواند کمک کند.
    در مقایسه با SGMP[6] که تنها برای مدیریت روترهای اینترنت ایجاد شد، SNMP برای مدیریت Unix، Windows، پرینتر ها، Modem Rackها و غیره به کار می رود. مانیتور کردن شبکه به منظور درک بهتر چگونگی کارکرد شبکه، از دیگر عملکردهای مدیریت شبکه است که نه تنها برای ترافیک های محلی به کار نمی رود، بلکه برای interface های شهری نیز استفاده می شود.
    در این پروتکل، دو عنصر ارتباطی به نام های عامل ها و مدیران وجود دارندکه عامل ها اطلاعات شبکه ای را برای برنامه مدیر که روی کامپیوتر دیگر در حال اجراست، تولید می کند. مدیر، یک راه انداز سرور است که بعضی از انواع نرم افزارهای سیستمی که وظایف مدیریتی شبکه را بر عهده دارند، اجرا می کنند. مدیران اغلب با عنوان NMS شناخته می شوند. وظیفه یک NMS، سرشماری و دریافت trap از یک عامل در شبکه می باشد. Trap راهی است که یک عامل از طریق آن وقوع چیزی را به NMS خبر می‌دهد.شکل زیر چگونگی ارتباط NMS و عامل را نمایش می دهد.
    مدیران و عامل ها از MIB ها به صورت مشترک استفاده می کنند که همانند یک پایگاه داده است و متشکل از هر نوع اطلاعات آماری از device های مدیریت شده می باشد و این اطلاعات را به صورت ساختار درختی نمایش می دهد.
    گروه IETFSNMP ، پروتکل را به عنوان پروتکل استانداردی برای کنترل ترافیک اینترنت معرفی کرده است. همچنین RFC هایی مخصوص پروتکل های موجود در محدوده‌ی پروتکل IP منتشر کرده است.
    پروتکل SNMP در سه نسخه ارائه شده است:
    · SNMPv1 که اولین نسخه از آن در RFC1157 معرفی شده است. امنیت در این نسخه از پروتکل پایین است و با کلمه عبور می توان با آن ارتباط برقرار کرد.
    · SNMPv2 بر پایه ارتباط رشته ای کار می کند که از لحاظ فنی SNMPv2c نامیده می شود و در RFC3416، RFC3417، RFC3418 معرفی شده است. Read-only، write-only و trap.
    · SNMPv3 آخرین نسخه از SNMP است که مزیت اصلی آن نسبت به نسخ قبلی، در مدیریت شبکه، امنیت است و پشتیبانی هایی به منظور خصوصی کردن ارتباط ها بین موجودیت های مدیریت شده، اضافه می کند. به طور کلی این نسخه از SNMP تحولی از استانداردهای اولیه به استانداردهای نهایی ایجاد کرده است. RFC هایی که این نسخه را تعریف می کنند، عبارتند از:
    RFC3410, RFC3411, RFC3412, RFC3413, RFC3414, RFC3415, RFC3416, RFC3417, RFC3418, RFC2576
    با توجه به اینکه SNMPv3 یک استاندارد کامل است، ولی تولیدکنندگان به سختی نسخه جدیدی از یک پروتکل را قبول می کنند و اکثر اعمال تولیدکنندگان SNMP بر طبق SNMPv1 صورت می گیرد.
    SNMPv1 و SNMPv2 از مفاهیم ارتباط های رشته ای به منظور برقراری اطمینان بین مدیران و عامل ها استفاده می کنند. ارتباط های رشته ای که پیشتر نام برده شد، لزومآ کلمه عبور هستند که هر کدام از آنها فعالیت های مختلفی را کنترل می کنند.
    در ارتباط رشته ای read-only، همانطور که از نام آن مشخص است، امکان خواندن داده را به شما می‌دهد و هر گونه تغییر یا اصلاح در آن غیر ممکن است. به عنوان مثال شما قادر خواهید بود تعداد بسته هایی که به پورت های روتر شما فرستاده می شود را، بخوانید، اما صفر کردن شمارنده را غیر ممکن می سازد.
    ارتباط رشته ای read-write، امکان خواندن و تغییر مقادیر را میدهد. با این ارتباط شما می توانید شمارنده ها را بخوانید، مقادیر آنها را صفر کنید و همچنین واسط ها را صفر کنید یا کارهایی در جهت تغییر تنظیمات روتر انجام دهیم.
    سرانجام ارتباط رشته ای trap امکان دریافت رشته ها از جمله اخطارهای غیر همزمان از عامل را فراهم می کند. بیشتر فروشندگان، تجهیزات خود را با ارتباط رشته ای پیش فرض می فرستند. به طور نمونه از public برای ارتباط رشته ای read-only و private برای ارتباط رشته ای read-write استفاده می شود. تغییر این پیش فرض ها پیش از اینکه دستگاه روی شبکه قرار گیرد، مهم است. زمانیکه یک عامل SNMP را نصب می کنید،‌ مقصد رشته ی آن را تنظیم می کنید از آن پس هر رشته ای که آن عامل تولید می کند، به این آدرس فرستاده می شود.
    در این بخش مثالی از کارکرد SNMP در شبکه را به منظور درک بهتر بیان می کنیم. تصور کنید شبکه ای از 100 نوع ماشین داریم که سیستم عامل های مختلفی روی آن اجرا می شوند. برخی از ماشین ها file server هستند، تعداد کمی print server می باشند. یکی دیگر نرم افزاری اجرا می کند که به شرح معاملات کارت اعتباری رسیدگی می کند و بقیه کارهای پرسنلی انجام می دهند. علاوه بر این چندین سوئیچ و روتر به کارکرد شبکه کمک می کند. یک مدار T1شرکت را به اینترنت وصل می کند و یک ارتباط خصوصی برای سیستم تایید کارت اعتباری اجرا می شود. اگر file server در ساعات غیر کاری خراب شود، مشکلات زیادی را به دنبال خواهد داشت.
    اگر مشکل سخت افزاری باشد، مشکل به راحتی رفع خواهد شد. اما هزاران دلار از فروش شرکت از دست خواهد رفت. همچنین اگر مدارT1 در اینترنت از کار بیفتد، مقدار زیادی از درآمد حاصل از فروش سایت شرکت را تحت تاثیر قرار می دهد. اینجاست که SNMP می‌تواند به ما حتی در ایام تعطیل کمک کند، بدون اینکه نیاز به نیروی انسانی باشد. این پروتکل امکان چک کردن شبکه را فراهم می کند. به طور مثال زمانیکه افزایش تعداد بسته های بد و ناجور که به یکی از روترها می رود، منجر به از کار افتادن روتر مربوطه شوند، SNMP گزارش می دهد و می توان قبل از، ازکار افتادن روتر مربوطه، نسبت به رفع مشکل اقدام کرد.

    برگرفته از ی وبلاگ

    البته با توجه به اینکه nms مخفف مدیریت شبکه است می تونید در کتاب اصول مهندسی اینترنت نوشته احسان ملکیان بخش مدیریت شبکه با مفاهیم بیشتری اشنا بشید من خودم نگا کردم موجود بود:) با عرض معذرت از کاربر قبلی که لینک گذاشته بودن من این مطلب رو هم اضافه کردم
    عذر خواهی برا چی دوست عزیز؟مطلب شما عالی بود.شما سَرور مایی!@};-@};-@};-
نمایش نتایج: از 1 به 4 از 4

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •