تجربه ی اورکلاک با نیتروژن مایع

[iSteve]

با سلام خدمت همه ی دوستان عزیزم@};-
یه راست میریم سر اصل مطلب:
از چندسال پیش ویدئوهایی رو در مورد اورکلاک در دمای زیر صفر دانلود میکردم ولی هیچ وقت فکر نمیکردم روزی بتونم خودمم تجربه اش کنم! بالاخره هر کسی از یه جایی شروع کرده:)
اورکلاک با نیتروژن مایع دردسرهای خودشو داره، مهمترین دردسرش تهیه ی پات نیتروژن و ظرفی برای حمل نیتروژن هست و همینطور پیدا کردن یک آدرس برای تهیه ی نیتروژن و یک محل مناسب برای تست گرفتن که همین مرحله برای خیلی ها از جمله بنده یک مشکل به حساب میومد.

اگه بخوام به ترتیب پیش برم باید ابتدا در مورد تهیه لوازم بپردازیم، ما نیاز به وسایل عایق کاری در اطراف cpu داریم برای اینکه روی مین بورد شبنم ایجاد نشه و به قطعات آسیب نزنه. همچنین به یک ترمومتر برای اندازه گیری دقیق دما نیاز فوق العاده شدیدی هست! به علاوه ی یک هیتر برای کنترل دما، پات مناسب، تانک یا فلاسک برای حمل نیتروژن، یک حوله برای زیر مادربرد و چندتا فن برای خنک کردن قسمت هایی که گرما تولید میکنن. البته ممکنه به یک کیبرد بسیار مقاوم هم نیاز پیدا کنیم! مخصوصا دکمه ی Enterش باید خیلی محکم و بادوام باشه!:D

بعد از پرس و جوهای فراوون بالاخره از طریق یکی از دوستانم آدرسی برای خرید نیتروژن پیدا کردم. نیتروژن رو اکثرا از مکان های مجاز که لوازم دام و گاوداری میفروشن میشه تهیه کرد. همچنین نیتروژن مایع مورد استفاده ی پزشکان پوست، دانشجویان کشاورزی، دام داری ها و... قرار میگیره.
تانک های مخصوص حمل LN2 قیمت های بسیار زیادی داشتن، مثلا 3لیتریش از حدود 600-700 تومن شروع میشد. من به سفارش دوستانم از دوتا فلاسک استفاده کردم، فلاسک ها باید ویژگی های خودشونو داشته باشن مثلا بدنه ی گوشتی داشته باشن و داخلشون تمام استیل باشه چون اگه شیشه باشه احتمال ترکیدنش بسیار زیاده.

خوشبختانه یک خونه ی خالی از سکنه هم جور شد تا کم کم همه چیز برای تست مهیا بشه!:P سپس میرسیم به خرید نیتروژن، در اصطلاح خود اون افرادی که نیتروژن مایع رو میفروشن، این مایع اسم های دیگه ای هم داره! که اکثرا به نام "ازت مایع" میشناسنش. بدون شک نیتروژن، جالب ترین مایعی خواهد بود که تو عمرتون میبینیدش! بنده در بهار93 با قیمت لیتری 1500تومن خریدم که قیمتش به نسبت جذاب بودنش خیلی عالیه!
من در فلاسک های استیل 3لیتری نگهداری میکردم که نیتروژن در این فلاسک ها در هر 4ساعت حدود 15درصدش بخار میشد(البته این عدد کاملا حدسی و حدودی هست). در ویدئوها میتونید فلاسک ها رو هم مشاهده کنید. یه مقدار با خودم محاسبه که کردم حدس میزنم در مدت 24 ساعت تقریبا تمام نیتروژن های داخل فلاسک بخار میشه! در حالی که در تانک های مخصوص بسته به کیفیتشون تا چندین هفته هم قابل نگهداریست.

سیستم تست:
cpu: intel celeron 430 1.8GHz
main: DFI LanParty UT P45-T3RS
ram: Geil 1x2GB 1333MHz
psu: Green 530AB

قبل از بستن پات و قبل از عایق بندی و قبل از خرید نیتروژن و قبل از هر چیز دیگه ای باید اول روی سیستم تمام نرم افزارها و ویندوز مورد نظرمونو نصب کنیم و بعدش سیستمو باز کنیم و شروع به عایق کاری و... بکنیم، مثل من زرنگ باشید! مثلا من اصلا یادم نرفته بود نسخه ی جدید cpu-z رو نصب کنم و مجبور نشدم ساعت 11:30 شب در حالی که دمای پات منفی بود برم پیش دوستم تا آخرین نسخه ی cpu-z رو از اینترنتش بگیرم:)) یا به هیچ عنوان وقتی نیتروژن ریختم تو پات یادم نرفته بود که باید ویندوز نصب کنم! :))(اون شب چه سوتی هایی میدادم!!!)
بعد از این قضایا من ابتدا مادربردم رو که نوید عزیزم زحمت عایق بندی و نصب سیم ترمومتر رو کشیده بودن رو روی جعبه گذاشتم سپس زیرش حوله گذاشتم و قطعات رو روش اسمبل کردم، برای خمیر سیلیکون از Arctic silver5 استفاده کردم که خوشبختانه بعد از تست وقتی بازش کردم دیدم خشک نشده و کیفیتشو از دست نداده. در مورد خمیر سیلیکون باید طوری باشه که در دمای بسیار پایین خشک نشه. سپس پات رو بستم و از دستمال کاغذی برای تکمیل عایق بندی اطراف پات استفاده کردم، ترمومتر و بقیه ی چیزا هم که همش اوکی بود:)
وقتی یک لیوان نیتروژن رو میریختم رو زمین انگار هنوز به زمین نرسیده بخار میشد! این قضیه برای پات هم همینطور بود، خیلی سریع نیتروژن داخل پات بخار میشه و کم کم دمای پات رو کاهش میده. وقتی دمای پات منفی میشه بسته به گوشتی بودنش با سرعت کمی هم دماش میره بالا پس وقتی من به اندازه ی یک لیوان نیتروژن میریختم داخل پات به اندازه ی 3 تا 5 دقیقه، دیگه نیروژن نمیریختم در حالی که در همون چندثانیه ی اول تمام نیترو بخار میشد. حتی با آقای سعید مسلمی که تلفنی صحبت میکردم سوالم این بود اگه نیتروژن روی مادربرد بریزه چی میشه؟! که بعد از اینکه خودم امتحان کردم دیدم وقتی یه مقدار نیتروژن رو روی مین میریختم نصفش روی هوا بخار میشد و نصف دیگه اش به محض تماس با مین میپرید!

تقریبا حدود نیم لیتر نیتروژن برای منفی کردن دمای پات خرج کردم، بعد از اینکه دما به منفی 60 رسید ابتدا باید سیستمو میذاشتم زیر تست مداوم و فقط دما رو با ریختن مداوم نیتروژن کمتر میکردم تا cold bug پردازنده ام مشخص بشه ولی چون نیتروژن هام کم بود فرصت نمیشد پس از همون دما شروع به تست و اورکلاک کردم. البته در حین تست متوجه دمای cold bug شدم که برای cpuی من حدود -80درجه بود.


در اینجا نمیخوام در مورد چگونگی اورکلاکم و تنظیمات بایوس و فرکانس و... بپردازم و فقط میخوام در مورد اولین تجربه ام در استفاده از نیتروژن مایع صحبت کنم یعنی موضوع ما همین نیتروژن مایع هست نه اورکلاک cpu، پس سعی میکنم هیچ صحبتی درباره ی تنظیمات و تست گرفتنم نکنم!

مشکل اصلیم منتقل کردن نیتروژن از فلاسک به پات بود! چون فلاسک کوچیک نداشتم. در ابتدا از کتری استفاده کردم ولی کم کم متوجه شدم کلی از نیتروژن ها داره صرف خنک کردن کتری میشه تا دمای کتری رو منفی کنه و مقداری نیتروژن در اون باقی بمونه همچنین کتری اینقدر سرد شده بود که باید با دستمال یا دستکش میگرفتمش! حیف ازش عکس نگرفتم وگرنه کتریه اینقدر برفک زده بود که نگو! این به خاطر نشناختن رفتار نیتروژن بود! سپس دو تا ظرف پنیر که دم دستم رو داخل هم گذاشتم و از اون به بعد کم کم نیتروژن رو داخل ظرف پنیر میریختم و منتقل میکردم به داخل پات. این راه بهتر بود ولی بهترین راه نبود! ظرف پنیر در تماس با نیتروژن بسیار شکننده بود برای همین دوتاش رو داخل هم گذاشتم. بهترین راهش این بود که از یک فلاسک کوچیک کوهنوردی با کیفیت مناسب استفاده میکردم.
:D

اورکلاک با نیتروژن مایع بسیار جذابه و تنظیماتش با ایر فرق میکنه چون حالا دیگه cpu دماش خیلی پایینه و دیگه نیاز نیست بهش ولتاژ زیادی بدیم. مثلا من اگه با فلان فرکانس باید حدود 1.58تا Vcore میدادم حالا در دمای -70 درجه با همون تنظیمات، 1.5V کاملا کافی بود.
وقتی به پات نگاه میکنیم میبینیم که بخار حاصل از تبخیر نیتروژن مایع به سمت پایین، یعنی به سمت مادربرد و هیت سینک ها و چیپ ها میره، این بخار خنکی خاصی داره و خیلی باحاله، من با خودم حدس میزدم سرمای پات و بخار نیتروژن سرمای لازم رو به هیت سینک های چیپ های مادربرد میرسونه ولی اشتباه میکردم! البته ممکنه به خاطر این باشه که من کار خودمو درست انجام ندادم، ولی به هر حال در اواسط کار متوجه شدم دمای هیت سینک مدار تغذیه و چیپست بالاست و نیاز به فن داره، فن ها رو باید طوری تنظیم میکردم که هوا رو به سمت پات نده، چون در این صورت بغل پات گرم میشد و ممکن بود قطرات آب شکل بگیره و روی مادربرد بریزه. به دلیل بزرگ بودن پات مجبور شدم فن اضافه نکنم و به کارم ادامه بدم. البته راه های دیگه ای هم داشتم ولی به دلیل کمبود نیتروژن باید سریع تر کارمو تموم میکردم. دفعه ی بعد میخوام اگه بشه توسط لیوان های کاغذی یه چیزی شبیه پات کوچیک برای هیت سینک های مدار تغذیه و چیپست مادربرد درست کنم ولی باید در مورد این ابتکارات تحقیق و پرس و جو کرد.



در نهایت باید بگم نیتروژن رو باید تجربه کرد تا متوجه رفتارش شد، سرماش رو به راحتی نمیشه درک کرد...
هر چی فکر میکنم صحبت دیگه ای نمونده و بهتر میدونم که برای نزدیک تر شدن به این موضوع ویدئوهایی رو که دوستانم (که مثلا برای کمک اومده بودن!!!) گرفتن رو در اینجا بذارم.

در حال آماده سازی ویدئوها برای آپلود.....


در آخر از اونهایی که منو وسوسه کردن تا اونهایی که منو اقفال کردن! از نوید قوامی عزیزم که در حین تست همش مزاحمش شدم و از سعید مسلمی عزیزم که منو راهنمایی کردن و لوازمو در اختیارم گذاشتن هم تشکر ویژه میکنم:-*@};-

قطعا این تاپیک نقص هایی داره، پس از بقیه ی دوستان عزیزم خواهش میکنم تجربیاتی که در این زمینه دارن و هر نکته ای به ذهنشون میرسه رو در اینجا مطرح کنن تا روز به روز شاهد تاپیک مفید تر و کامل تری باشیم@};-