ATA
2013/01/18, 22:25
آشنایی با قلعه مارکوه - مازندران
قلعه مارکوه در جاده بین رامسر - تنکابن و در نزیدیکی روستایی به همین نام قرار دارد و از بناهای دوره اسلامی به حساب میآید
این قلعه در دورههای مختلف اسلامی به عنوان پایگاه نظامی در مقابل تهاجم دشمنان مورد استفاده قرار میگرفته است.
مساحت قلعه مارکوه حدود 600 متر مربع است و از این معماری عظیم تنها 4 حصار جانبی و برجهای پشتیبان آن باقی مانده است.
مصالح به کار رفته در قلعه مارکوه عمدتا سنگ و ساروج و گچ است.
قلعه مارکوه در سال 1379 توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره 3484 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
آشنایی با برجهای تاریخی ایران
برج در لغت بنای بلند و باریک استوانهای یا چند پهلو است که بیشتر برای دیده بانی و دفاع مورد استفاده قرار میگرفته است
این واژه در عربی و فارسی مشترک است و در زبان فارسی میانه نیز به صورت burg دیده شده است. در سرزمینهای شرق اسلامی، برج عنصر اصلی استحکاماتی است که از دوره فتوح تا هنگام به کارگیری توپخانه، ارزش و سودمندی خود را حفظ کرده است.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
اهمیت چشمگیر برجهای دفاعی از اوایل دوره اسلامی تا قرن دهم، نباید موجب نادیده گرفتن برجهایی شود که از زمانهای دور در این نواحی موجود بوده ولی جنبه نظامی نداشته است.
طرح معماری برخی از این برجها بسیار ساده بود؛ نخستین نمونههای آن برجهایی مستطیل شکلاند با دیوارهای خارجی مجهّز به برجستگیهای نیمدایره که در ویرانههای اقامتگاههای امویان برجای مانده است.
براساس کاوشهای باستانشناسان، کاربرد برج به عنوان عاملی تقویتی و دفاعی به دوران شکل گیری شهرنشینی در فلات ایران برمیگردد و از آن پس همواره در بنای زیستگاههای انسانی به آن توجه شده است.
کاوشهای به عمل آمده در مغرب ایران نشان میدهد که باروهای نخستین زیستگاههای انسانی در این سرزمین، از جمله حصار قلعه بلورآباد در حاشیه دشت شمالِ روستای قره ضیاءالدین در آذربایجان غربی، بدون برج بوده است.
برجهای ایران گاه به صورت حصاری استوانهای و مستقل در نزدیکی دیوار شهرها یا قلاع قرار داشته و گاه نیز متصل به استحکامات قلعه ساخته میشدهاند.
شکل برجهایی که در گوشههای حصار قلاع تعبیه میشده، مدوّر و برجهای دیوارهای جانبی نیمدایره و گاه مستطیل بوده است.
برج در ایران کاربردهای متنوع و متعددی داشته است. علاوه بر قلاع، در دو سوی درِ ورودی کاروانسراها نیز برای دیده بانی و مراقبت برجهایی ساخته میشده است.
گاه به کبوترخانهها نیز برج کبوتر میگفتهاند، چنانکه برخی از مقبرهها نیز به میل یا برج شهرت یافتهاند. شماری از میلها را نیز که برای برافروختن آتش برفراز آنها و راهنمایی گمشدگان میساختهاند، برج میخواندهاند.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
آشنایی با نارین قلعه (نارنج قلعه) - یزد
نارینقلعه یا نارنجقلعه مهمترین و دیدنیترین بناى تاریخى شهرستان میبد است.
این قلعه از بناهاى مربوط به دوره اشکانی و قبل از اسلام است و در دوران مظفریان تعمیراتى در آن صورت گرفت. اطراف آن خندقی بوده است و نقبهای زیر آن گاهی تا یک فرسنگ امتداد دارد.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
در محرم سال 744 جنگ سرنوشت سازی که باعث پیروزی آل مظفر بر چوپانیان گشت در این محل اتفاق افتاده است.
مساحت این قلعه 3 هکتار و بنا در 7 طبقه و داراى برج و بارو و دربندهاى متعدد است و بالاى تپهاى مسلط بر شهر میبد قرار دارد.
قطر پایینترین حصار قلعه که قسمت بزرگى از آبادى میبد را دربر مىگرفت، 5 و در بعضى قسمتها به 20 متر مىرسیده است.
نارنج قلعه 4 برج گرد بلند دارد و آنچه امروزه از آن باقی مانده قسمت مرکزی آن است و نشانههای از برجها و باروها در روستای کوچک(کوشک) از آن باقی است.
کوشک یا کوچک نزدیک ترین روستا به دژ بوده است و بیشتر آن را باغها و قناتها و آسیاب دربر میگرفته است.
زیباترین بادگیرها و خانهها و کوچههای ساباتدار بسیار قدیمی در جهان را در این محله زیبا میتوان مشاهده کرد.
نارنجقلعه داراى اتاقهاى متعددى بوده است که در حال حاضر قسمتهایى از این اتاقکهاى کوچک تودرتو، موجود است و بسیارى از آنها نیز به علت قرار گرفتن در طبقات پایین و ریختن راهروها هنوز کشف نشده است.
بعضیها نارین قلعه را همان دژ سفید شاهنامه میدانند. این قلعه بالای یک تپه و مسلط به اطراف ساخته شده و اطراف آن را هم خندق کندهاند.
یک روایت افسانهای هم حکایت از آن دارد که قلعه در زمان کیومرث ساخته شده و اولین آدمها از راه آب و دریا به آن پا گذاشتهاند.
بعضیها هم آن را ساخته سپهبد ساسانی- مهبد- میدانند. مهبد از سرداران قباد و انوشیروان بود. در نزدیکیهای نارین قلعه میبد سفالهای رنگی و نقشدار از دوران عیلامی به دست آمده که بیش از 4000 سال قدمت دارند و به خاطر همین قدمت زیاد ساختمان قلعه به زیگورات یا معابد عیلامی شبیه است.
از این قلعه که کاملا از خشت و گل ساخته شده است، در دورههای مختلف تاریخی به عنوان ارگ حکومتی یا دژ نظامی استفاده میشده. اوج اقتدار این قلعه در پیش از اسلام، مربوط به دوره ساسانیان و پس از آن مربوط به دوره آل مظفر است.
بعضی این کهن دژ را سرآغاز شروع آبادانی یزد میدانند. پیچهای تودرتوی قلعه، کشمکشها و جنگهای زیادی را به خود دیده است.
این قلعه، یک قلعه نظامی بوده ولی بعضی با توجه به شکل 5 طبقه آن احتمال میدهند که زیگورات بوده و از آن به عنوان معبد استفاده میکردهاند.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
آشنایی با قلعه اژدها پیکر - فارس
قلعه اژدها پیکر در شهر لار در استان فارس قرار دارد
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
با توجه به یافتههای موجود، قدمت قلعه اژدها پیکر به دوره پیش از اسلام میرسد و تا یک قرن پیش این قلعه مسکونی بوده است.
قلعه اژدها پیکر روی یک سطح مرتفع در باختر شهر شیراز قرار گرفته و طول آن 700 و پهنای آن 170 متر است.
این قلعه از 3 بخش دیوار سنگی محاطی، قلعه بالایی و میانی تشکیل شده است. به جز قلعه بالایی و بنای مشهور به قبر مادر نادرشاه، بقیه قسمتهای قلعه ویران شده است.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
بقایای این قلعه روی تپهای در شمال شهر لار نمایان است.
بین این تپه و تپهای که قلعهٔ نارین روی آن ساخته شده بودهاست، درهای تنگ وجود دارد که مسیر رودخانهٔ خشکی (رودخانه فصلی) به نام رودخانه (وروند) در آن قرار دارد.
قلعه اژدها پیکر یکی از قلاع قدیمی لار است و چون به شکل اژدها میباشد به این نام معروف شده است.
در بالای آن کوه آثار عمارات قدیم از قبیل سرداب و مسجد و حمام و مقبره و چاه و دولاب و آب انبار موجود است و آثار برج و بارو و قلعه و حصار آن هم هنوز ظاهر میباشد.
قدمت آثار و بقایای این قلعه به دورهُ ساسانی میرسد. استحکامات و تأسیسات داخلی آن چنان محکم و استوار بودهاست که در قدیم آن را طلسم کیانی مینامیدهاند.
برفراز این کوه چاهی از دل سنگ تراشیده شده که به دولاب مشهور است.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
آشنایی با کاروانسراهای ایران
کلمه کاروانسرا ترکیبی از کاروان (کاربان) به معنی گروهی مسافر که گـروهی سفر میکنند و سرای، به معنی خانه و مکان است. هـردو واژه برگرفته از زبان پهلوی است
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
کاروانسرا محل یا بنایی است که کاروان را در خود جای میدهد. پلان کاروانسراها معمولاً مربع یا مستطیل شکل است، با یک ورودی برجسته عظیم و بلند، و بدون نقش، با دیوارهایی که گاهی اوقات بادگیرهایی در انتهای آن تعبیه شده است.
تحول و گسترش کاروانسراهای ایران در ادوار مختلف بستگی به وضعیت اجتماعی، اقتصادی، مذهبی و ... داشته است.
اساس معماری کاروانسراهای ایران، مانند سایر بناها، تابع شیوه، سنت و سبک رایج زمان بوده است.
با این ترتیب میتوان پنداشت که کاروانسراهای پیش از اسلام نیز تابع شیوه معماری زمان بوده و معماری خاصی نداشته است.
شیوه معماری، محل و منطقه، مصالح ساختمانی و موقعیت جغرافیائی نقش موثری در ایجاد اینگونه بناها داشته است.
در کاروانسراها اتاقهای مسافران معمولا پیرامون حیاط ساخته میشده و پشت آنها اصطبل قرار داشته که درب ورودی اصطبلها در چهار گوشه داخلی بنا قرار داشته و گاهی در ایوان ورودی حیاط باز میشده است.
در دوره صفوی طرح معماری کاروانسراها متنوع شد و علاوه بر کاروانسراهای چهار ایوانی نوع کوهستانی، مدور، هشت ضلعی و کویری بر طبق موقعیت جغرافیائی و مکانی احداث شد.
در دورههای زندیه، افشاریه و قاجاریه احداث کاروانسراها به شیوه گذشته ادامه پیدا کرد.
از نظر طرح و نقشه کاروانسراهای دوره یاد شده عموما از نوع چهار ایوانی بوده و از لحاظ مصالح ساختمانی نیز بر خلاف دوره متقدم که از آجر و سنگ بوده اغلب از خشت استفاده شده است.
آثاری که از کاروانسراهای کهن بدست آمده نشان میدهد که اتاقهائی برای نگهبانان، کاروانسرادار یا مامورین ساخته میشده است. ولی کاروانسراهای تجارتی داخل شهرها عموما دوطبقه بودند.
در دو طرف دروازه ورودی داخل کاروانسرا نیز معمولا اتاقهائی برای پاسداران و کاروانسرادارساخته می شده است.
معمولا هر کاروانسرا دارای چاه آب و آب انباری است که گاهی در وسط کاروانسرا در زمانی خارج از محوطه جهت تامین آب مورد نیاز مسافران ساخته شده است.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
در بسیاری از کاروانسراها بخصوص از دوره صفویه به بعد بخاری دیواری یا مکانی برای بر افروختن آتش تعبیه شده است. محل بخاریهای دیواری یا در اتاقها ساخته میشده یا در محلهای سر پوشیده.
در کاروانسراهای نوع کوهستانی اهمیت بخاری به حدی بوده که محل وسیعی را برای قرار دادن آتش و بخاری انتخاب میکردهاند.
مصالح ساختمانی اصلی بنای کاروانسراها در ایران از سنگ و آجر بوده است، در بعضی موارد سنگ ها کاملاً استادانه تراش داده میشده و در برخی اوقات از قطعات کوچک سنگهای نتراشیده استفاده میکردند.
بامها اکثراً مسطح و با شیب کم ساخته میشدند و در قسمتهائی که اتاقهای بزرگ دارند سقفها شکل قوسی دارند.
آب باران بوسیله ناودانهائی که در روی دیوار خارجی کاروانسرا ساخته میشد به بیرون از کاروانسرا هدایت میشد.
در دوره اسلامی، معماری کاروانسراهـا از دیدگاه سبک و تنوع نقشهها به اوج شکوفائـی رسید و در مسیر شهرها و روستا ومعابر کوهستانی و نـواحی کویری، کاروانسرا و رباطهای برونشهـری و در مراکز اقتصادی و راسته بازارها، با ویژگیهای متفاوت کاربری احداث شدند.
نمـونـههای بسیار زیبـا وجالب تـوجه از معماری این گونه بـناها [در جستوجوی کاروانسرا] که در سرزمین پـهناور إیـران از کرانههایرود ارس تـا سـواحل خلیج فارس بـه یـادگـار مـانـده، مـعـرف ذوق هنـری و مـهارت مـعـمـاران، بنـایـان واستادکارانی است که در ادوار مختـلف و با توجه به نیازهای گونـاگون، باعلاقه فـراوان در طریق تحول، تکامل، زیبـائی و گسترش کاروانسراها به جان کوشیدند.
انواع کاروانسرا:
کاروانسراها به طور کلی به دو دستهٔ اصلی تقسیم میشوند:
کاروانسراهای درون شهری
کاروانسراهای برون شهری
کاروانسراهای ایران را میتوان به گروههای زیر تقسیم بندی کرد:
کاروانسراهای کاملاً پوشیده منطقه کوهستانی
کاروانسراهای کرانههای پست خلیج فارس
کاروانسراهای حیاط دار مناطق مرکزی ایران
کاروانسراهای حیاط دار به انواع مختلف تقسیم بندی میشوند:
کاروانسراهای مدور
کاروانسراهای چند ضلعی حیاط دار
کاروانسراهای دو ایوانی
کاروانسراها با تالار ستون دار
کاروانسراهای چهار ایوانی
کاروانسراها با طرح متفرقه
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
آشنایی با آتشکدههای ایران
مدخلی که پیش رو دارید به معرفی آتشکدههای ایران میپردازد
مهار آتش و چگونگی استفاده بهینه از آن یکی از مهمترین کشفیات بشر بود که به تمدن و پیشرفت انسان سرعتی افسانهای بخشید.
همه مردم جهان به نوعی آتش را دوست دارند و در آغاز پرستش خدای خود، مایلند که شمعی را روشن کرده و به ستایش نیکیها بپردازند.
آتش المپیک همیشه روشن نگاهداشته میشود و هر ساله با شکوهی بسیار در محل برگزاری المپیک برافراشته میگردد.
مراسم آتش افروزی و چراغانی و آتشبازی به هر بهانه شادی برانگیز، در سراسر جهان مرسوم و فرحبخش است. در تاریخ ایران هم این موضوع به چشم میخورد.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
آتشکده به گونهای از نیایشگاه زرتشتیان گفته میشود که آتش در جای خاصی از آن قرار دارد و مهمترین نیایشهای دینی در آن و در برابر آتش انجام میگیرد.
شکل و بنای آتشکدهها در همه جا یکسان است. معمولاً ً هر آتشکده 8 درگاه و چند اتاق 8 گوشه دارد و آتشدان در وسط بنا واقع است.
با گذر زمان و به تدریج مقرر میشود که آفتاب بر آتش نتابد. بنابراین آتش را در فضای باز نگهداری نکرده و اتاقی در وسط بنا ساختند که آتشدان در آن قرار داشت.
تعداد آتشکدهها بسیار است و تأسیس آنها به زمان خیلی پیش از ظهور زرتشت، یعنی زمان پیشدادیان میرسد.
محافظ آتشکده را هیربد مینامیدند، در میان آتشکدههای ایران سه مادر آتشکده بودند که طبقات مختلف مملکت آتشکدههای شهرها و دیهها و حتی خانههای خود را از آنها فروزان میساختند و آن سه عبارت از:
آذرفرنبغ
آذرگشنسپ
آذربرزین مهر
آذر فرنبغ: اختصاص به موبدان داشت و محل آن درباریان پارس در نیمه راه بین بندرعباس و دارابگرد بود.
آذر گشنسپ: ویژه پادشاهان و آرتشتاران و بزرگان بود و محل آن در شهر شیزیاگنزک در کنار دریاچه اورمیه بود که خرابههای آن اکنون در ده بهرام، در نزدیکی تکاپ دیده میشود.
آذربرزین مهر: آتشکده کشاورزان و پیشهوران بود و در کوههای ریوند در شمالغربی نیشابور قرار داشت. این آتشکدهها و آتشکدههای دیگر پس از اسلام به تدریج از میان رفتند.
----------------------------------------------------------------
آشنایی با آثار باستانی تخت جمشید
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
آثار تاریخی و باستانی تخت جمشید در نزدیکی شهر مرودشت و در فاصله حدود 60 کیلو متری شمال شرق شیراز قرار دارد
یونانیان به آن پرسپولیس میگفتند و در ایران قدیم نیز به آن پارسه و چهل منار گفته میشده است. پارسَه یا تخت جمشید یکی از شهرهای باستانی ایران است که سالیان سال پایتخت هخامنشیان بوده است. اسکندر مقدونی سردار یونانی به ایران حمله کرد و این مکان را به آتش کشید.
اما ویرانههای این مکان هنوز هم پابرجاست. این مکان هماکنون یکی از آثار جهانی ثبت شدهٔ ایران در یونسکو است.
تخت جمشید ،مجموعهای از کاخهای بسیار باشکوهی است که ساخت آنها در سال 512 قبل از میلاد آغاز شد و اتمام آن 150 سال به طول انجامید.
تخت جمشید در محوطه وسیعی واقع شده که از یک طرف به کوه رحمت و از طرف دیگر به مرودشت محدود است. این کاخهای عظیم سلطنتی در کنار شهر پارسه که یونانیان آن را پرسپولیس خواندهاند ساخته شده است.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
ساختمان تخت جمشید در زمان داریوش اول در حدود 518 قبل از میلاد ، آغاز شد. نخست صفه یاتختگاه بلندی را آماده کردند و روی آن تالار آپادانا و پلههای اصلی و کاخ تچرا را ساختند.
پس از داریوش، پسرش خشایارشا تالار دیگری را به نام تالار هدیش را بنا نمود و طرح بنای تالار صد ستون را ریخت. اردشیر اول تالار صد ستون را تمام کرد. اردشیر سوم ساختمان دیگری را آغاز کرد که ناتمام ماند. این ساختمانها روی پایههایی ساخته شــده که قسمتـی از آنها صخرههای عظیم و یکپارچه بوده و یا آنها را در کوه تراشیده اند.
معماری هخامنشی، هنری است از نوع تلفیق و ابداع که از سبک معماریهای بابل و آشور و مصر و شهرهای یونانی آسیای صغیر و قوم اورارتو اقتباس شده و با هنر نمایی و ابتکار روح ایرانی نوع مستقلی را از معماری پدید آورده است . هخامنشیان با ساختن این ابنیة عظیم میخواستند عظمت شاهنشاهی بزرگ خود را به جهانیان نشان دهند.
در اواخر سال 1312 شمسی براثر خاکبرداری در گوشة شمال غربی صفه تخت جمشید قریب چهل هزار لوحه گلی به شکل و قطع مهرهای نماز بدست آمد. روی این الواح کلماتی به خط عیلامی نوشته شده بود. پس از خواندن معلوم شد که این الواح عیلامی اسناد خرج ساختمان قصرهای تخت جمشید می باشد. از میان الواح بعضی به زبان پارسی و خط عیلامی است. از کشف این الواح، نظریاتی که اظهار میداشتند قصرهای تخت جمشید مانند اهرام مصر با ظلم و جور و بیگار گرفتن رعایا ساخته شده باطل شد.
زیرا این اسناد عیلامی حکایت از آن دارد که به تمام کارگران این قصرهای زیبا، اعم از عمله و بنا و نجار و سنگتراش و معمار و مهندس مزد میدادند و هر کدام از این الواح سند هزینه یک یا چند نفر است.
کارگرانی که در بنای تخت جمشید دست اندرکار بودند، از ملتهای مختلف چون ایرانی و بابلی و مصری و یونانی و عیلامی و آشوری تشکیل می شدند که همة آنان رعیت دولت شاهنشاهی ایران بشمار میرفتند.
بر اساس خشت نوشتههای کشف شده در تخت جمشید در ساخت این بنای با شکوه معماران، هنرمندان، استادکاران، کارگران، زنان و مردان بیشماری شرکت داشتند که علاوه بر دریافت حقوق از مزایای بیمه کارگری نیز استفاده میکردند. ساخت این مجموعه بزرگ و زیبا بنا به روایتی ۱۲۰ سال به طول انجامید.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
اسکندر مقدونی در یورش خود به ایران در سال 331 قبل از میلاد، تخت جمشید را به آتش کشید. تاریخنگاران در مورد علت این آتش سوزی اتفاق رای ندارند. عده ای آنرا ناشی از یک حادثه غیر عمدی میدانند ولی برخی کینه توزی و انتقام گیری اسکندر را تلافی ویرانی شهر آتن بدست خشایار شاه علت واقعی این آتش سوزی مهیب میدانند.
وسعت کامل کاخهای تخت جمشید ۱۲۵ هزار متر مربع است که روی سکوئی که ارتفاع آن بین ۸ تا ۱۸ متر بالاتر از سطح جلگهٔ مردوشت است، بنا شدهاند و از بخشهای مهم زیر تشکیل یافته است:
کاخهای رسمی و تشریفاتی تخت جمشید (کاخ دروازه ملل)
سرای نشیمن و کاخهای کوچک اختصاصی
خزانهٔ شاهی
دژ و باروی حفاظتی
پلکانهای ورودی سکو و دروازهٔ خشایارشا
ورود سکو، دو پلکان است که روبروی یکدیگر و در بخش شمال غربی مجموعه قرار دارندکه همچون دستانی است که آرنج خویش را خم کرده و بر آن است تا مشتاقان خود را از زمین بلند کرده و در سینه خود جای دهد.
این پلکانها از هر طرف ۱۱۱ پلهٔ پهن و کوتاه(به ارتفاع۱۰ سانتیمتر) دارند. بر خلاف عقیده بسیاری از مورخین که مدعی بودند ارتفاع کم پلهها به خاطر این بوده که اسبها نیز بتوانند از پلهها بالا بروند، پلهها را کوتاهتر از معمول ساختهاند تا راحتی و ابهت میهمانان هنگام بالا رفتن حفظ شود.
بالای پلکانها، بنای ورودی تخت جمشید، «[دروازه بزرگ]» یا «[دروازه خشایارشا|دروازهٔ خشایارشا]» یا دروازه ملل، قرار گرفتهاست. ارتفاع این بنا ۱۰ متر است. این بنا یک ورودی اصلی و دو خروجی داشتهاست که امروزه بقایای دروازههای آن برجاست.
بر دروازهٔ غربی و شرقی طرح مردان بالدار و بر و طرح دو گاو سنگی با سر انسانی حجاری شده است. این دروازهها در قسمت فوقانی با شش کتیبهٔ میخی تزیین یافتهاند. این کتیبهها پس از ذکر نام اهورامزدا به اختصار بیان میکند که: «هر چه بدیده زیباست، به خواست اورمزد انجام پذیرفتهاست.»
دو دروازه خروجی یکی رو به جنوب و دیگری رو به شرق قرار دارند و دروازه جنوبی رو به کاخ آپادانا، یا کاخ بزرگ بار، دارد.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
کاخ آپادانا
کاخ آپادانا در شمال و شرق دارای دو مجموعه پلکان است. پلکانهای شرقی این کاخ که از دو پلکان - یکی رو به شمال و یکی رو به جنوب - تشکیل شدهاند، نقوش حجاریشدهای را در دیوار کنارهٔ خود دارند. پلکان رو به شمال نقشهایی از فرماندهان عالیرتبهٔ نظامی مادی و پارسی دارد در حالی که گلهای نیلوفر آبی را در دست دارند، حجاری شدهاست.
در جلوی فرماندهان نظامی افراد گارد جاویدان در حال ادای احترام دیده میشوند. در ردیف فوقانی همین دیواره، نقش افرادی در حالی که هدایایی به همراه دارند و به کاخ نزدیک میشوند، دیده میشود.
بر دیوارهٔ پلکان رو به جنوب تصاویری از نمایندگان کشورهای مختلف به همراه هدایایی که در دست دارند دیده میشود. هر بخش از این حجاری اختصاص به یکی از ملل دارد.
کاخ آپادانا از قدیمیترین کاخهای تخت جمشید است. این کاخ که به فرمان داریوش بزرگ بنا شدهاست، برای برگزاری جشنهای نوروزی و پذیرش نمایندگان کشورهای وابسته به حضور پادشاه استفاده میشدهاست.
این کاخ توسط پلکانی در قسمت جنوب غربی آن به «کاخ تچرا» یا «کاخ آینه» ارتباط مییابد. کاخ آپادانا از ۷۲ ستون تشکیل شدهاست که در حال حاضر ۱۴ ستون آن پابرجاست ته ستونهای ایوان کاخ گرد ولی ته ستونهای داخل کاخ مربع شکل میباشد.
کاخ تچر
کاخ تچر یا تچرا به معنای خانه زمستانی میباشد.این کاخ نیز به فرمان داریوش کبیر بنا شده و کاخ اختصاصی وی بودهاست. روی کتیبهای آمده: «من داریوش این تچر را ساختم.»
این کاخ یک موزه خط به شمار میرود از پارسی باستان گرفته در این کاخ کتیبه وجود دارد تا خطوط پهلوی بالای ستونها از نمای جلوییهای مصری استفاده شدهاست. قسمت اصلی کاخ توسط داریوش بزرگ و ایوان و پلکان سنگی جنوبی توسط خشایار شاه و پلکان سنگی غربی توسط اردشیر دوم بنا شدهاست.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
کاخ هدیش
کاخ هدیش که کاخ خصوصی خشایارشا بودهاست در مرتفعترین قسمت صفهٔ تخت جمشید قرار دارد. این کاخ از طریق دو مجموعه پلکان به کاخ ملکه ارتباط دارد.
احتمال میرود آتش سوزی از این مکان شروع شده باشد به خاطر نفرتی که آتنیها از خشایارشا داشتند به خاطر به آتش کشیده شدن آتن به دست وی. رنگ زرد سنگها نشان دهنده تمام شدن آب درون سنگها به خاطر حرارت است.
اینجا مکان کوچکی بوده ۶*۶ ستون قرار داشتهاست. به خاطر ویرانی شدیدی که شده اطلاعات زیادی در مورد این کاخ در دسترس نیست خیلیها از اینجا به عنوان کاخ مرموز نام بردهاند.
هدیش به معنای جای بلند میباشد و چون خشایار شاه نام زن دوم او هدیش بودهاست نام کاخ خود را هدیش میگذارد این کاخ در جنوبی ترین قسمت صفه قرار دارد و قسمتهای زیادی از کف از خود کوه میباشد.
کاخ ملکه
کاخ ملکه توسط خشایارشا ساخته شدهاست و به نسبت سایر بناها در ارتفاع پایینتری قرار گرفتهاست.
بخشی از این کاخ در سال ۱۹۳۱ توسط شرقشناس مشهور، پرفسور ارنست امیل هرتزفلد، خاکبرداری و از نو تجدیدبنا شد و امروزه به عنوان موزه و ادارهٔ مرکزی تأسیسات تخت جمشید مورد استفاده قرار گرفتهاست.
ساختمان خزانهٔ شاهنشاهی
این ساختمان که شامل چندین تالار، اطاق و حیاط تشکیل شدهاست با دیوار عظیمی از بقیهٔ تخت جمشید جدا میشود.
کاخ صدستون
وسعت این کاخ در حدود ۴۶۰۰۰ مترمربع است و سقف آن بهوسیلهٔ صد ستون که هر کدام ۱۴ متر ارتفاع داشتهاند، بالا نگه داشته میشدهاست.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
کاخ شورا
به این مکان کاخ شورا یا تالار مرکزی میگویند. احتمالاً شاه در اینجا با بزرگان به بحث و مشورت میپرداختهاست. با توجه به نقوش حجاری شده از یکی از دروازهها شاه وارد میشده و از دو دروازه دیگر خارج میشدهاست.
به این دلیل به این جا کاخ شورا میگویند که در اینجا دوسر ستون انسان وجود داشته که جاهای دیگری نیست و سر انسان سمبل تفکر است.
سرانجام تخت جمشید
مجموعه کاخهای تخت جمشید، در سال (۳۳۰ پیش از میلاد) به دست اسکندر مقدونی به آتش کشیده شد و تمام بناهای آن به صورت ویرانه درآمد.
از بناهای بر جای مانده و نیمه ویرانه، بنای مدخل اصلی تخت جمشید است که به کاخ آپادانا معروف است و مشتمل بر یک تالار مرکزی با ۳۶ ستون و سه ایوان ۱۲ ستونی درقسمتهای شمالی، جنوبی و شرقی است که ایوانهای شمالی و شرقی آن بهوسیله پلکانهایی به حیاطهای مقابل متصل و مربوط میشوند.
بلندی صفه در محل کاخ آپادانا ۱۶ متر و بلندی ستونهای آن ۱۸ متر است. اینمجموعه در فهرست آثار تاریخی ایران و نیز در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
هنرهای معماری تخت جمشید
یکی از هنرهای معماری در تخت جمشید این است که نسبت ارتفاع سر درها به عرض آنها و همین طور نسبت ارتفاع ستون ها به فاصله بین دو ستون نسبت طلایی است.
نسبت طلایی نسبت مهمی در هندسه است که در طبیعت وجود دارد. این نشانگر هنر ابرانیان باستان در معماری است.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
تصویری از عظمت کاخها
ازآنچه امروز از تخت جمشید بر جای مانده تنها می توان تصویر بسیار مبهمی از شکوه و عظمت کاخها در ذهن مجسم کرد. با این همه می توان به مدد یک نقشه تاریخی که جزئیات معماری ساختمان کاخها در آن آمده باشد و اندکی بهره از قوه تخیل، به اهمیت و بزرگی این کاخها پی برد.
تخت جمشید دارای سیستم حرارتی و تهویه بوده ، که فضاهای داخل آن را در زمستان گرم ودر تابستان خنک و معتدل می کرده است . دشت سرسبز مرودشت ، سقفهای بسیار بلند و فضاهای وسیع ، درهای گشاده و پنجرههای متعد د هوای تخت جمشید را در تابستان معتدل وخنک می ساخته و در زمستان دیوارهای خشتی و لایه های گچ که یک عایق حرارتی تشکیل می داده ، پردههای ارغوانی بلند و ضخیم که مانع نفوذ سرما به درون فضاها وتالارها می شده ، پوشش سقف نیز چوبی بوده که این امر در گرم شدن محیط تاثیر به سزایی داشته است .
تخت جمشید نیز دارای سیستم آب و فاضلاب بوده ، در تخت جمشید مجاری زیرزمینی آبرسانی و فاضلاب پیچ در پیچی کشف شده که به طول بیش از 2 کیلو متر می رسد.
تخت جمشید نه یک شهر بوده و نه یک دژ و نه یک پرستشگاه ، تخت جمشید دو نقش جداگانه اما تا اندازه ای به هم پیوسته ایفا می کرده ، نخست اینکه چون در قلب امپراطوری قرار داشته گنج خانه ی مناسبی برای اندوختن ثروت روز افزون کشور بوده ، دوم اینکه جایگاه مناسب و با شکوهی برای برگذاری مراسم و جشنهایی بوده که در آن زمان برگزار می شده (جشنهای مهرگان و اعیاد نوروز) به نقل از مورخان در تخت جمشید بیش از 120000سکه ی طلا و نقره ، ظروف و مجسمههای بسیار ناب، اثاث گرانقیمت، نیمکتهای زرین، لباسها وفرشهای ارغوانی گرانبها و....نگهداری میشده که در نهایت با حمله اسکندر مقدونی همه این اشیاء یا به غارت رفت یا طعمه حریق شد.
اسکندر وقتی که وارد تخت جمشید شد و این همه شکوه و ثروت دید دستور داد که هر چیز را که می توانند با خود ببرند و هر چیز را که نمی توانند نابود سازند.
تخت جمشید نه شهر بود و نه دژ، جایگاه با شکوهی برای برگزاری مراسم بزرگی بود که شاه ایران سران کشور و نمایندگان 28 کشور متبوع را در بارعام به حضور می پذیرفت.
طرح اصلی ساختمان تخت جمشید دردوران فرمانروایی داریوش بزرگ ریخته شد. از همان نخست تعداد و محل کاخ ها، عمارت ها و کاربردهای جداگانه هر یک معین ومشخص شد.
برای برپایی این بنا از سه نوع مصالح ساختمانی عمده ( چوب، خشت های خام و پخته و سنگ های آهکی محلی ) استفاده شده است. چوب هایی که در محل تهیه می شد با ذوق و سلیقه طراحان و معماران سازگار نبود وناگزیر بودند چوب های در خور کاخ های تخت جمشید را از دور دست ها حمل کنند. برای مثال،تیرهای زیر از چوب درخت سدر بوده که در آن زمان فقط در لبنان می روییده است.
خشت های گلی در ساختن دیوارها و روپوش سقف ها به کار می رفت که دوام چندانی نداشت. این خشت را باران می شست و با بر اثر زمین لرزه فرو می ریخت. سنگ های کوه رحمت برای سنگتراشان و معماران جمشید از هر جهت مناسب بود.
این سنگ های آهکی بسیار سخت و محکم اند و رنگ های طبیعی گوناگون سفید، کهربایی، دودی و سیاه دارند که خوب تراشیده می شوند. به ویژه نوع سیاه آن که بر اثر صیقل به شکل مرمر در می آید. بسیاری از قطعه سنگ ها را گیرهای آهنی به نام دم چلچله به هم متصل کرده اند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
در حد فاصل سنگ ها از ملات استفاده نشده است. دیوارها را با آجر لعابدار و کف اتاق ها را با گچکاری می پوشاندند. روی درها با قطعات زر وسیم آراسته شده بود. پرده های بزرگ رنگی بر زیبایی درون و برون کاخ ها می افزود. فرش های نفیس کف اتاق ها چشمان را خیره می کرد.
عملا امکان نداشت که ساختمان تخت جمشید در دوران شاهی داریوش بزرگ به پایان برسد. کار ساخت این بنای عظیم در طول حکومت پسر او خشایار شا اول و نوه اش اردشیر اول ادامه یافت. بدین تربیت ساخت بنا نزدیک به 200 سال طول کشید.
هخامنشیان در ساخت تخت جمشید از منابع گوناگونی الهام گرفتند. پارس ها دست کم با دو فرهنگ غنی، اوراتو در شمال و ایلام در جنوب ،آشنا بودند و از آنها برای ریختن شالوده محکم فکری در هنر معماری بهره گرفتند.
هخامنشیان در لشکر کشی به مصر، بابل،لیدی و اروپا، با اندیشه های دیگری در زمینه معماری آشنا شدند و با به دست آوردن ثروت سرشار ، هنرمندان و سنگتراشان و معماران برجسته را در گسترش و زیبا سازی تخت جمشید به خدمت گرفتند.
نکته ای که سخت غیر قابل باور می نماید این واقعیت است که این مجموعه عظیم و ارزشمند هزاران سال زیر خاک مدفون بوده تا اینکه در اواخر دهه1310خورشیدی کشف شد.
چیزی که در نگاه اول در تخت جمشید نظر بیننده را به خود جلب می کند، کتیبه ها و سنگ نبشته های گذر خشایارشاه است که به زبان عیلامی و دیگر زبانهای باستانی تحریر شده است. از این گذر به مجموعه کاخهای آپادانا می رسیم، جائی که در آن پادشاهان بار میدادند و مراسم و جشنهای دولتی در آن برگذار می شد.
مقادیر عمده ای طلا و جواهرات در این کاخها وجود داشته که بدیهی است در جریان تهاجم اسکندر به غارت رفته باشد.
تعداد محدودی از این جواهرات در موزه ملی ایران نگهداری می شود. بزرگترین کاخ در مجموعه تخت جمشید کاخ مشهور به "صد ستون" است که احتمالا یکی از بزرگترین آثار معماری دوره هخامنشیان بوده و داریوش اول از آن به عنوان سالن بارعام خود استفاده می کرده است.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
بنگرید به چنین تمدنی که نفسها را در سینه هر انسانی حبس و به فکر وامیدارد .....
قلعه مارکوه در جاده بین رامسر - تنکابن و در نزیدیکی روستایی به همین نام قرار دارد و از بناهای دوره اسلامی به حساب میآید
این قلعه در دورههای مختلف اسلامی به عنوان پایگاه نظامی در مقابل تهاجم دشمنان مورد استفاده قرار میگرفته است.
مساحت قلعه مارکوه حدود 600 متر مربع است و از این معماری عظیم تنها 4 حصار جانبی و برجهای پشتیبان آن باقی مانده است.
مصالح به کار رفته در قلعه مارکوه عمدتا سنگ و ساروج و گچ است.
قلعه مارکوه در سال 1379 توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره 3484 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
آشنایی با برجهای تاریخی ایران
برج در لغت بنای بلند و باریک استوانهای یا چند پهلو است که بیشتر برای دیده بانی و دفاع مورد استفاده قرار میگرفته است
این واژه در عربی و فارسی مشترک است و در زبان فارسی میانه نیز به صورت burg دیده شده است. در سرزمینهای شرق اسلامی، برج عنصر اصلی استحکاماتی است که از دوره فتوح تا هنگام به کارگیری توپخانه، ارزش و سودمندی خود را حفظ کرده است.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
اهمیت چشمگیر برجهای دفاعی از اوایل دوره اسلامی تا قرن دهم، نباید موجب نادیده گرفتن برجهایی شود که از زمانهای دور در این نواحی موجود بوده ولی جنبه نظامی نداشته است.
طرح معماری برخی از این برجها بسیار ساده بود؛ نخستین نمونههای آن برجهایی مستطیل شکلاند با دیوارهای خارجی مجهّز به برجستگیهای نیمدایره که در ویرانههای اقامتگاههای امویان برجای مانده است.
براساس کاوشهای باستانشناسان، کاربرد برج به عنوان عاملی تقویتی و دفاعی به دوران شکل گیری شهرنشینی در فلات ایران برمیگردد و از آن پس همواره در بنای زیستگاههای انسانی به آن توجه شده است.
کاوشهای به عمل آمده در مغرب ایران نشان میدهد که باروهای نخستین زیستگاههای انسانی در این سرزمین، از جمله حصار قلعه بلورآباد در حاشیه دشت شمالِ روستای قره ضیاءالدین در آذربایجان غربی، بدون برج بوده است.
برجهای ایران گاه به صورت حصاری استوانهای و مستقل در نزدیکی دیوار شهرها یا قلاع قرار داشته و گاه نیز متصل به استحکامات قلعه ساخته میشدهاند.
شکل برجهایی که در گوشههای حصار قلاع تعبیه میشده، مدوّر و برجهای دیوارهای جانبی نیمدایره و گاه مستطیل بوده است.
برج در ایران کاربردهای متنوع و متعددی داشته است. علاوه بر قلاع، در دو سوی درِ ورودی کاروانسراها نیز برای دیده بانی و مراقبت برجهایی ساخته میشده است.
گاه به کبوترخانهها نیز برج کبوتر میگفتهاند، چنانکه برخی از مقبرهها نیز به میل یا برج شهرت یافتهاند. شماری از میلها را نیز که برای برافروختن آتش برفراز آنها و راهنمایی گمشدگان میساختهاند، برج میخواندهاند.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
آشنایی با نارین قلعه (نارنج قلعه) - یزد
نارینقلعه یا نارنجقلعه مهمترین و دیدنیترین بناى تاریخى شهرستان میبد است.
این قلعه از بناهاى مربوط به دوره اشکانی و قبل از اسلام است و در دوران مظفریان تعمیراتى در آن صورت گرفت. اطراف آن خندقی بوده است و نقبهای زیر آن گاهی تا یک فرسنگ امتداد دارد.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
در محرم سال 744 جنگ سرنوشت سازی که باعث پیروزی آل مظفر بر چوپانیان گشت در این محل اتفاق افتاده است.
مساحت این قلعه 3 هکتار و بنا در 7 طبقه و داراى برج و بارو و دربندهاى متعدد است و بالاى تپهاى مسلط بر شهر میبد قرار دارد.
قطر پایینترین حصار قلعه که قسمت بزرگى از آبادى میبد را دربر مىگرفت، 5 و در بعضى قسمتها به 20 متر مىرسیده است.
نارنج قلعه 4 برج گرد بلند دارد و آنچه امروزه از آن باقی مانده قسمت مرکزی آن است و نشانههای از برجها و باروها در روستای کوچک(کوشک) از آن باقی است.
کوشک یا کوچک نزدیک ترین روستا به دژ بوده است و بیشتر آن را باغها و قناتها و آسیاب دربر میگرفته است.
زیباترین بادگیرها و خانهها و کوچههای ساباتدار بسیار قدیمی در جهان را در این محله زیبا میتوان مشاهده کرد.
نارنجقلعه داراى اتاقهاى متعددى بوده است که در حال حاضر قسمتهایى از این اتاقکهاى کوچک تودرتو، موجود است و بسیارى از آنها نیز به علت قرار گرفتن در طبقات پایین و ریختن راهروها هنوز کشف نشده است.
بعضیها نارین قلعه را همان دژ سفید شاهنامه میدانند. این قلعه بالای یک تپه و مسلط به اطراف ساخته شده و اطراف آن را هم خندق کندهاند.
یک روایت افسانهای هم حکایت از آن دارد که قلعه در زمان کیومرث ساخته شده و اولین آدمها از راه آب و دریا به آن پا گذاشتهاند.
بعضیها هم آن را ساخته سپهبد ساسانی- مهبد- میدانند. مهبد از سرداران قباد و انوشیروان بود. در نزدیکیهای نارین قلعه میبد سفالهای رنگی و نقشدار از دوران عیلامی به دست آمده که بیش از 4000 سال قدمت دارند و به خاطر همین قدمت زیاد ساختمان قلعه به زیگورات یا معابد عیلامی شبیه است.
از این قلعه که کاملا از خشت و گل ساخته شده است، در دورههای مختلف تاریخی به عنوان ارگ حکومتی یا دژ نظامی استفاده میشده. اوج اقتدار این قلعه در پیش از اسلام، مربوط به دوره ساسانیان و پس از آن مربوط به دوره آل مظفر است.
بعضی این کهن دژ را سرآغاز شروع آبادانی یزد میدانند. پیچهای تودرتوی قلعه، کشمکشها و جنگهای زیادی را به خود دیده است.
این قلعه، یک قلعه نظامی بوده ولی بعضی با توجه به شکل 5 طبقه آن احتمال میدهند که زیگورات بوده و از آن به عنوان معبد استفاده میکردهاند.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
آشنایی با قلعه اژدها پیکر - فارس
قلعه اژدها پیکر در شهر لار در استان فارس قرار دارد
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
با توجه به یافتههای موجود، قدمت قلعه اژدها پیکر به دوره پیش از اسلام میرسد و تا یک قرن پیش این قلعه مسکونی بوده است.
قلعه اژدها پیکر روی یک سطح مرتفع در باختر شهر شیراز قرار گرفته و طول آن 700 و پهنای آن 170 متر است.
این قلعه از 3 بخش دیوار سنگی محاطی، قلعه بالایی و میانی تشکیل شده است. به جز قلعه بالایی و بنای مشهور به قبر مادر نادرشاه، بقیه قسمتهای قلعه ویران شده است.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
بقایای این قلعه روی تپهای در شمال شهر لار نمایان است.
بین این تپه و تپهای که قلعهٔ نارین روی آن ساخته شده بودهاست، درهای تنگ وجود دارد که مسیر رودخانهٔ خشکی (رودخانه فصلی) به نام رودخانه (وروند) در آن قرار دارد.
قلعه اژدها پیکر یکی از قلاع قدیمی لار است و چون به شکل اژدها میباشد به این نام معروف شده است.
در بالای آن کوه آثار عمارات قدیم از قبیل سرداب و مسجد و حمام و مقبره و چاه و دولاب و آب انبار موجود است و آثار برج و بارو و قلعه و حصار آن هم هنوز ظاهر میباشد.
قدمت آثار و بقایای این قلعه به دورهُ ساسانی میرسد. استحکامات و تأسیسات داخلی آن چنان محکم و استوار بودهاست که در قدیم آن را طلسم کیانی مینامیدهاند.
برفراز این کوه چاهی از دل سنگ تراشیده شده که به دولاب مشهور است.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
آشنایی با کاروانسراهای ایران
کلمه کاروانسرا ترکیبی از کاروان (کاربان) به معنی گروهی مسافر که گـروهی سفر میکنند و سرای، به معنی خانه و مکان است. هـردو واژه برگرفته از زبان پهلوی است
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
کاروانسرا محل یا بنایی است که کاروان را در خود جای میدهد. پلان کاروانسراها معمولاً مربع یا مستطیل شکل است، با یک ورودی برجسته عظیم و بلند، و بدون نقش، با دیوارهایی که گاهی اوقات بادگیرهایی در انتهای آن تعبیه شده است.
تحول و گسترش کاروانسراهای ایران در ادوار مختلف بستگی به وضعیت اجتماعی، اقتصادی، مذهبی و ... داشته است.
اساس معماری کاروانسراهای ایران، مانند سایر بناها، تابع شیوه، سنت و سبک رایج زمان بوده است.
با این ترتیب میتوان پنداشت که کاروانسراهای پیش از اسلام نیز تابع شیوه معماری زمان بوده و معماری خاصی نداشته است.
شیوه معماری، محل و منطقه، مصالح ساختمانی و موقعیت جغرافیائی نقش موثری در ایجاد اینگونه بناها داشته است.
در کاروانسراها اتاقهای مسافران معمولا پیرامون حیاط ساخته میشده و پشت آنها اصطبل قرار داشته که درب ورودی اصطبلها در چهار گوشه داخلی بنا قرار داشته و گاهی در ایوان ورودی حیاط باز میشده است.
در دوره صفوی طرح معماری کاروانسراها متنوع شد و علاوه بر کاروانسراهای چهار ایوانی نوع کوهستانی، مدور، هشت ضلعی و کویری بر طبق موقعیت جغرافیائی و مکانی احداث شد.
در دورههای زندیه، افشاریه و قاجاریه احداث کاروانسراها به شیوه گذشته ادامه پیدا کرد.
از نظر طرح و نقشه کاروانسراهای دوره یاد شده عموما از نوع چهار ایوانی بوده و از لحاظ مصالح ساختمانی نیز بر خلاف دوره متقدم که از آجر و سنگ بوده اغلب از خشت استفاده شده است.
آثاری که از کاروانسراهای کهن بدست آمده نشان میدهد که اتاقهائی برای نگهبانان، کاروانسرادار یا مامورین ساخته میشده است. ولی کاروانسراهای تجارتی داخل شهرها عموما دوطبقه بودند.
در دو طرف دروازه ورودی داخل کاروانسرا نیز معمولا اتاقهائی برای پاسداران و کاروانسرادارساخته می شده است.
معمولا هر کاروانسرا دارای چاه آب و آب انباری است که گاهی در وسط کاروانسرا در زمانی خارج از محوطه جهت تامین آب مورد نیاز مسافران ساخته شده است.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
در بسیاری از کاروانسراها بخصوص از دوره صفویه به بعد بخاری دیواری یا مکانی برای بر افروختن آتش تعبیه شده است. محل بخاریهای دیواری یا در اتاقها ساخته میشده یا در محلهای سر پوشیده.
در کاروانسراهای نوع کوهستانی اهمیت بخاری به حدی بوده که محل وسیعی را برای قرار دادن آتش و بخاری انتخاب میکردهاند.
مصالح ساختمانی اصلی بنای کاروانسراها در ایران از سنگ و آجر بوده است، در بعضی موارد سنگ ها کاملاً استادانه تراش داده میشده و در برخی اوقات از قطعات کوچک سنگهای نتراشیده استفاده میکردند.
بامها اکثراً مسطح و با شیب کم ساخته میشدند و در قسمتهائی که اتاقهای بزرگ دارند سقفها شکل قوسی دارند.
آب باران بوسیله ناودانهائی که در روی دیوار خارجی کاروانسرا ساخته میشد به بیرون از کاروانسرا هدایت میشد.
در دوره اسلامی، معماری کاروانسراهـا از دیدگاه سبک و تنوع نقشهها به اوج شکوفائـی رسید و در مسیر شهرها و روستا ومعابر کوهستانی و نـواحی کویری، کاروانسرا و رباطهای برونشهـری و در مراکز اقتصادی و راسته بازارها، با ویژگیهای متفاوت کاربری احداث شدند.
نمـونـههای بسیار زیبـا وجالب تـوجه از معماری این گونه بـناها [در جستوجوی کاروانسرا] که در سرزمین پـهناور إیـران از کرانههایرود ارس تـا سـواحل خلیج فارس بـه یـادگـار مـانـده، مـعـرف ذوق هنـری و مـهارت مـعـمـاران، بنـایـان واستادکارانی است که در ادوار مختـلف و با توجه به نیازهای گونـاگون، باعلاقه فـراوان در طریق تحول، تکامل، زیبـائی و گسترش کاروانسراها به جان کوشیدند.
انواع کاروانسرا:
کاروانسراها به طور کلی به دو دستهٔ اصلی تقسیم میشوند:
کاروانسراهای درون شهری
کاروانسراهای برون شهری
کاروانسراهای ایران را میتوان به گروههای زیر تقسیم بندی کرد:
کاروانسراهای کاملاً پوشیده منطقه کوهستانی
کاروانسراهای کرانههای پست خلیج فارس
کاروانسراهای حیاط دار مناطق مرکزی ایران
کاروانسراهای حیاط دار به انواع مختلف تقسیم بندی میشوند:
کاروانسراهای مدور
کاروانسراهای چند ضلعی حیاط دار
کاروانسراهای دو ایوانی
کاروانسراها با تالار ستون دار
کاروانسراهای چهار ایوانی
کاروانسراها با طرح متفرقه
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
آشنایی با آتشکدههای ایران
مدخلی که پیش رو دارید به معرفی آتشکدههای ایران میپردازد
مهار آتش و چگونگی استفاده بهینه از آن یکی از مهمترین کشفیات بشر بود که به تمدن و پیشرفت انسان سرعتی افسانهای بخشید.
همه مردم جهان به نوعی آتش را دوست دارند و در آغاز پرستش خدای خود، مایلند که شمعی را روشن کرده و به ستایش نیکیها بپردازند.
آتش المپیک همیشه روشن نگاهداشته میشود و هر ساله با شکوهی بسیار در محل برگزاری المپیک برافراشته میگردد.
مراسم آتش افروزی و چراغانی و آتشبازی به هر بهانه شادی برانگیز، در سراسر جهان مرسوم و فرحبخش است. در تاریخ ایران هم این موضوع به چشم میخورد.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
آتشکده به گونهای از نیایشگاه زرتشتیان گفته میشود که آتش در جای خاصی از آن قرار دارد و مهمترین نیایشهای دینی در آن و در برابر آتش انجام میگیرد.
شکل و بنای آتشکدهها در همه جا یکسان است. معمولاً ً هر آتشکده 8 درگاه و چند اتاق 8 گوشه دارد و آتشدان در وسط بنا واقع است.
با گذر زمان و به تدریج مقرر میشود که آفتاب بر آتش نتابد. بنابراین آتش را در فضای باز نگهداری نکرده و اتاقی در وسط بنا ساختند که آتشدان در آن قرار داشت.
تعداد آتشکدهها بسیار است و تأسیس آنها به زمان خیلی پیش از ظهور زرتشت، یعنی زمان پیشدادیان میرسد.
محافظ آتشکده را هیربد مینامیدند، در میان آتشکدههای ایران سه مادر آتشکده بودند که طبقات مختلف مملکت آتشکدههای شهرها و دیهها و حتی خانههای خود را از آنها فروزان میساختند و آن سه عبارت از:
آذرفرنبغ
آذرگشنسپ
آذربرزین مهر
آذر فرنبغ: اختصاص به موبدان داشت و محل آن درباریان پارس در نیمه راه بین بندرعباس و دارابگرد بود.
آذر گشنسپ: ویژه پادشاهان و آرتشتاران و بزرگان بود و محل آن در شهر شیزیاگنزک در کنار دریاچه اورمیه بود که خرابههای آن اکنون در ده بهرام، در نزدیکی تکاپ دیده میشود.
آذربرزین مهر: آتشکده کشاورزان و پیشهوران بود و در کوههای ریوند در شمالغربی نیشابور قرار داشت. این آتشکدهها و آتشکدههای دیگر پس از اسلام به تدریج از میان رفتند.
----------------------------------------------------------------
آشنایی با آثار باستانی تخت جمشید
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
آثار تاریخی و باستانی تخت جمشید در نزدیکی شهر مرودشت و در فاصله حدود 60 کیلو متری شمال شرق شیراز قرار دارد
یونانیان به آن پرسپولیس میگفتند و در ایران قدیم نیز به آن پارسه و چهل منار گفته میشده است. پارسَه یا تخت جمشید یکی از شهرهای باستانی ایران است که سالیان سال پایتخت هخامنشیان بوده است. اسکندر مقدونی سردار یونانی به ایران حمله کرد و این مکان را به آتش کشید.
اما ویرانههای این مکان هنوز هم پابرجاست. این مکان هماکنون یکی از آثار جهانی ثبت شدهٔ ایران در یونسکو است.
تخت جمشید ،مجموعهای از کاخهای بسیار باشکوهی است که ساخت آنها در سال 512 قبل از میلاد آغاز شد و اتمام آن 150 سال به طول انجامید.
تخت جمشید در محوطه وسیعی واقع شده که از یک طرف به کوه رحمت و از طرف دیگر به مرودشت محدود است. این کاخهای عظیم سلطنتی در کنار شهر پارسه که یونانیان آن را پرسپولیس خواندهاند ساخته شده است.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
ساختمان تخت جمشید در زمان داریوش اول در حدود 518 قبل از میلاد ، آغاز شد. نخست صفه یاتختگاه بلندی را آماده کردند و روی آن تالار آپادانا و پلههای اصلی و کاخ تچرا را ساختند.
پس از داریوش، پسرش خشایارشا تالار دیگری را به نام تالار هدیش را بنا نمود و طرح بنای تالار صد ستون را ریخت. اردشیر اول تالار صد ستون را تمام کرد. اردشیر سوم ساختمان دیگری را آغاز کرد که ناتمام ماند. این ساختمانها روی پایههایی ساخته شــده که قسمتـی از آنها صخرههای عظیم و یکپارچه بوده و یا آنها را در کوه تراشیده اند.
معماری هخامنشی، هنری است از نوع تلفیق و ابداع که از سبک معماریهای بابل و آشور و مصر و شهرهای یونانی آسیای صغیر و قوم اورارتو اقتباس شده و با هنر نمایی و ابتکار روح ایرانی نوع مستقلی را از معماری پدید آورده است . هخامنشیان با ساختن این ابنیة عظیم میخواستند عظمت شاهنشاهی بزرگ خود را به جهانیان نشان دهند.
در اواخر سال 1312 شمسی براثر خاکبرداری در گوشة شمال غربی صفه تخت جمشید قریب چهل هزار لوحه گلی به شکل و قطع مهرهای نماز بدست آمد. روی این الواح کلماتی به خط عیلامی نوشته شده بود. پس از خواندن معلوم شد که این الواح عیلامی اسناد خرج ساختمان قصرهای تخت جمشید می باشد. از میان الواح بعضی به زبان پارسی و خط عیلامی است. از کشف این الواح، نظریاتی که اظهار میداشتند قصرهای تخت جمشید مانند اهرام مصر با ظلم و جور و بیگار گرفتن رعایا ساخته شده باطل شد.
زیرا این اسناد عیلامی حکایت از آن دارد که به تمام کارگران این قصرهای زیبا، اعم از عمله و بنا و نجار و سنگتراش و معمار و مهندس مزد میدادند و هر کدام از این الواح سند هزینه یک یا چند نفر است.
کارگرانی که در بنای تخت جمشید دست اندرکار بودند، از ملتهای مختلف چون ایرانی و بابلی و مصری و یونانی و عیلامی و آشوری تشکیل می شدند که همة آنان رعیت دولت شاهنشاهی ایران بشمار میرفتند.
بر اساس خشت نوشتههای کشف شده در تخت جمشید در ساخت این بنای با شکوه معماران، هنرمندان، استادکاران، کارگران، زنان و مردان بیشماری شرکت داشتند که علاوه بر دریافت حقوق از مزایای بیمه کارگری نیز استفاده میکردند. ساخت این مجموعه بزرگ و زیبا بنا به روایتی ۱۲۰ سال به طول انجامید.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
اسکندر مقدونی در یورش خود به ایران در سال 331 قبل از میلاد، تخت جمشید را به آتش کشید. تاریخنگاران در مورد علت این آتش سوزی اتفاق رای ندارند. عده ای آنرا ناشی از یک حادثه غیر عمدی میدانند ولی برخی کینه توزی و انتقام گیری اسکندر را تلافی ویرانی شهر آتن بدست خشایار شاه علت واقعی این آتش سوزی مهیب میدانند.
وسعت کامل کاخهای تخت جمشید ۱۲۵ هزار متر مربع است که روی سکوئی که ارتفاع آن بین ۸ تا ۱۸ متر بالاتر از سطح جلگهٔ مردوشت است، بنا شدهاند و از بخشهای مهم زیر تشکیل یافته است:
کاخهای رسمی و تشریفاتی تخت جمشید (کاخ دروازه ملل)
سرای نشیمن و کاخهای کوچک اختصاصی
خزانهٔ شاهی
دژ و باروی حفاظتی
پلکانهای ورودی سکو و دروازهٔ خشایارشا
ورود سکو، دو پلکان است که روبروی یکدیگر و در بخش شمال غربی مجموعه قرار دارندکه همچون دستانی است که آرنج خویش را خم کرده و بر آن است تا مشتاقان خود را از زمین بلند کرده و در سینه خود جای دهد.
این پلکانها از هر طرف ۱۱۱ پلهٔ پهن و کوتاه(به ارتفاع۱۰ سانتیمتر) دارند. بر خلاف عقیده بسیاری از مورخین که مدعی بودند ارتفاع کم پلهها به خاطر این بوده که اسبها نیز بتوانند از پلهها بالا بروند، پلهها را کوتاهتر از معمول ساختهاند تا راحتی و ابهت میهمانان هنگام بالا رفتن حفظ شود.
بالای پلکانها، بنای ورودی تخت جمشید، «[دروازه بزرگ]» یا «[دروازه خشایارشا|دروازهٔ خشایارشا]» یا دروازه ملل، قرار گرفتهاست. ارتفاع این بنا ۱۰ متر است. این بنا یک ورودی اصلی و دو خروجی داشتهاست که امروزه بقایای دروازههای آن برجاست.
بر دروازهٔ غربی و شرقی طرح مردان بالدار و بر و طرح دو گاو سنگی با سر انسانی حجاری شده است. این دروازهها در قسمت فوقانی با شش کتیبهٔ میخی تزیین یافتهاند. این کتیبهها پس از ذکر نام اهورامزدا به اختصار بیان میکند که: «هر چه بدیده زیباست، به خواست اورمزد انجام پذیرفتهاست.»
دو دروازه خروجی یکی رو به جنوب و دیگری رو به شرق قرار دارند و دروازه جنوبی رو به کاخ آپادانا، یا کاخ بزرگ بار، دارد.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
کاخ آپادانا
کاخ آپادانا در شمال و شرق دارای دو مجموعه پلکان است. پلکانهای شرقی این کاخ که از دو پلکان - یکی رو به شمال و یکی رو به جنوب - تشکیل شدهاند، نقوش حجاریشدهای را در دیوار کنارهٔ خود دارند. پلکان رو به شمال نقشهایی از فرماندهان عالیرتبهٔ نظامی مادی و پارسی دارد در حالی که گلهای نیلوفر آبی را در دست دارند، حجاری شدهاست.
در جلوی فرماندهان نظامی افراد گارد جاویدان در حال ادای احترام دیده میشوند. در ردیف فوقانی همین دیواره، نقش افرادی در حالی که هدایایی به همراه دارند و به کاخ نزدیک میشوند، دیده میشود.
بر دیوارهٔ پلکان رو به جنوب تصاویری از نمایندگان کشورهای مختلف به همراه هدایایی که در دست دارند دیده میشود. هر بخش از این حجاری اختصاص به یکی از ملل دارد.
کاخ آپادانا از قدیمیترین کاخهای تخت جمشید است. این کاخ که به فرمان داریوش بزرگ بنا شدهاست، برای برگزاری جشنهای نوروزی و پذیرش نمایندگان کشورهای وابسته به حضور پادشاه استفاده میشدهاست.
این کاخ توسط پلکانی در قسمت جنوب غربی آن به «کاخ تچرا» یا «کاخ آینه» ارتباط مییابد. کاخ آپادانا از ۷۲ ستون تشکیل شدهاست که در حال حاضر ۱۴ ستون آن پابرجاست ته ستونهای ایوان کاخ گرد ولی ته ستونهای داخل کاخ مربع شکل میباشد.
کاخ تچر
کاخ تچر یا تچرا به معنای خانه زمستانی میباشد.این کاخ نیز به فرمان داریوش کبیر بنا شده و کاخ اختصاصی وی بودهاست. روی کتیبهای آمده: «من داریوش این تچر را ساختم.»
این کاخ یک موزه خط به شمار میرود از پارسی باستان گرفته در این کاخ کتیبه وجود دارد تا خطوط پهلوی بالای ستونها از نمای جلوییهای مصری استفاده شدهاست. قسمت اصلی کاخ توسط داریوش بزرگ و ایوان و پلکان سنگی جنوبی توسط خشایار شاه و پلکان سنگی غربی توسط اردشیر دوم بنا شدهاست.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
کاخ هدیش
کاخ هدیش که کاخ خصوصی خشایارشا بودهاست در مرتفعترین قسمت صفهٔ تخت جمشید قرار دارد. این کاخ از طریق دو مجموعه پلکان به کاخ ملکه ارتباط دارد.
احتمال میرود آتش سوزی از این مکان شروع شده باشد به خاطر نفرتی که آتنیها از خشایارشا داشتند به خاطر به آتش کشیده شدن آتن به دست وی. رنگ زرد سنگها نشان دهنده تمام شدن آب درون سنگها به خاطر حرارت است.
اینجا مکان کوچکی بوده ۶*۶ ستون قرار داشتهاست. به خاطر ویرانی شدیدی که شده اطلاعات زیادی در مورد این کاخ در دسترس نیست خیلیها از اینجا به عنوان کاخ مرموز نام بردهاند.
هدیش به معنای جای بلند میباشد و چون خشایار شاه نام زن دوم او هدیش بودهاست نام کاخ خود را هدیش میگذارد این کاخ در جنوبی ترین قسمت صفه قرار دارد و قسمتهای زیادی از کف از خود کوه میباشد.
کاخ ملکه
کاخ ملکه توسط خشایارشا ساخته شدهاست و به نسبت سایر بناها در ارتفاع پایینتری قرار گرفتهاست.
بخشی از این کاخ در سال ۱۹۳۱ توسط شرقشناس مشهور، پرفسور ارنست امیل هرتزفلد، خاکبرداری و از نو تجدیدبنا شد و امروزه به عنوان موزه و ادارهٔ مرکزی تأسیسات تخت جمشید مورد استفاده قرار گرفتهاست.
ساختمان خزانهٔ شاهنشاهی
این ساختمان که شامل چندین تالار، اطاق و حیاط تشکیل شدهاست با دیوار عظیمی از بقیهٔ تخت جمشید جدا میشود.
کاخ صدستون
وسعت این کاخ در حدود ۴۶۰۰۰ مترمربع است و سقف آن بهوسیلهٔ صد ستون که هر کدام ۱۴ متر ارتفاع داشتهاند، بالا نگه داشته میشدهاست.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
کاخ شورا
به این مکان کاخ شورا یا تالار مرکزی میگویند. احتمالاً شاه در اینجا با بزرگان به بحث و مشورت میپرداختهاست. با توجه به نقوش حجاری شده از یکی از دروازهها شاه وارد میشده و از دو دروازه دیگر خارج میشدهاست.
به این دلیل به این جا کاخ شورا میگویند که در اینجا دوسر ستون انسان وجود داشته که جاهای دیگری نیست و سر انسان سمبل تفکر است.
سرانجام تخت جمشید
مجموعه کاخهای تخت جمشید، در سال (۳۳۰ پیش از میلاد) به دست اسکندر مقدونی به آتش کشیده شد و تمام بناهای آن به صورت ویرانه درآمد.
از بناهای بر جای مانده و نیمه ویرانه، بنای مدخل اصلی تخت جمشید است که به کاخ آپادانا معروف است و مشتمل بر یک تالار مرکزی با ۳۶ ستون و سه ایوان ۱۲ ستونی درقسمتهای شمالی، جنوبی و شرقی است که ایوانهای شمالی و شرقی آن بهوسیله پلکانهایی به حیاطهای مقابل متصل و مربوط میشوند.
بلندی صفه در محل کاخ آپادانا ۱۶ متر و بلندی ستونهای آن ۱۸ متر است. اینمجموعه در فهرست آثار تاریخی ایران و نیز در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
هنرهای معماری تخت جمشید
یکی از هنرهای معماری در تخت جمشید این است که نسبت ارتفاع سر درها به عرض آنها و همین طور نسبت ارتفاع ستون ها به فاصله بین دو ستون نسبت طلایی است.
نسبت طلایی نسبت مهمی در هندسه است که در طبیعت وجود دارد. این نشانگر هنر ابرانیان باستان در معماری است.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
تصویری از عظمت کاخها
ازآنچه امروز از تخت جمشید بر جای مانده تنها می توان تصویر بسیار مبهمی از شکوه و عظمت کاخها در ذهن مجسم کرد. با این همه می توان به مدد یک نقشه تاریخی که جزئیات معماری ساختمان کاخها در آن آمده باشد و اندکی بهره از قوه تخیل، به اهمیت و بزرگی این کاخها پی برد.
تخت جمشید دارای سیستم حرارتی و تهویه بوده ، که فضاهای داخل آن را در زمستان گرم ودر تابستان خنک و معتدل می کرده است . دشت سرسبز مرودشت ، سقفهای بسیار بلند و فضاهای وسیع ، درهای گشاده و پنجرههای متعد د هوای تخت جمشید را در تابستان معتدل وخنک می ساخته و در زمستان دیوارهای خشتی و لایه های گچ که یک عایق حرارتی تشکیل می داده ، پردههای ارغوانی بلند و ضخیم که مانع نفوذ سرما به درون فضاها وتالارها می شده ، پوشش سقف نیز چوبی بوده که این امر در گرم شدن محیط تاثیر به سزایی داشته است .
تخت جمشید نیز دارای سیستم آب و فاضلاب بوده ، در تخت جمشید مجاری زیرزمینی آبرسانی و فاضلاب پیچ در پیچی کشف شده که به طول بیش از 2 کیلو متر می رسد.
تخت جمشید نه یک شهر بوده و نه یک دژ و نه یک پرستشگاه ، تخت جمشید دو نقش جداگانه اما تا اندازه ای به هم پیوسته ایفا می کرده ، نخست اینکه چون در قلب امپراطوری قرار داشته گنج خانه ی مناسبی برای اندوختن ثروت روز افزون کشور بوده ، دوم اینکه جایگاه مناسب و با شکوهی برای برگذاری مراسم و جشنهایی بوده که در آن زمان برگزار می شده (جشنهای مهرگان و اعیاد نوروز) به نقل از مورخان در تخت جمشید بیش از 120000سکه ی طلا و نقره ، ظروف و مجسمههای بسیار ناب، اثاث گرانقیمت، نیمکتهای زرین، لباسها وفرشهای ارغوانی گرانبها و....نگهداری میشده که در نهایت با حمله اسکندر مقدونی همه این اشیاء یا به غارت رفت یا طعمه حریق شد.
اسکندر وقتی که وارد تخت جمشید شد و این همه شکوه و ثروت دید دستور داد که هر چیز را که می توانند با خود ببرند و هر چیز را که نمی توانند نابود سازند.
تخت جمشید نه شهر بود و نه دژ، جایگاه با شکوهی برای برگزاری مراسم بزرگی بود که شاه ایران سران کشور و نمایندگان 28 کشور متبوع را در بارعام به حضور می پذیرفت.
طرح اصلی ساختمان تخت جمشید دردوران فرمانروایی داریوش بزرگ ریخته شد. از همان نخست تعداد و محل کاخ ها، عمارت ها و کاربردهای جداگانه هر یک معین ومشخص شد.
برای برپایی این بنا از سه نوع مصالح ساختمانی عمده ( چوب، خشت های خام و پخته و سنگ های آهکی محلی ) استفاده شده است. چوب هایی که در محل تهیه می شد با ذوق و سلیقه طراحان و معماران سازگار نبود وناگزیر بودند چوب های در خور کاخ های تخت جمشید را از دور دست ها حمل کنند. برای مثال،تیرهای زیر از چوب درخت سدر بوده که در آن زمان فقط در لبنان می روییده است.
خشت های گلی در ساختن دیوارها و روپوش سقف ها به کار می رفت که دوام چندانی نداشت. این خشت را باران می شست و با بر اثر زمین لرزه فرو می ریخت. سنگ های کوه رحمت برای سنگتراشان و معماران جمشید از هر جهت مناسب بود.
این سنگ های آهکی بسیار سخت و محکم اند و رنگ های طبیعی گوناگون سفید، کهربایی، دودی و سیاه دارند که خوب تراشیده می شوند. به ویژه نوع سیاه آن که بر اثر صیقل به شکل مرمر در می آید. بسیاری از قطعه سنگ ها را گیرهای آهنی به نام دم چلچله به هم متصل کرده اند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
در حد فاصل سنگ ها از ملات استفاده نشده است. دیوارها را با آجر لعابدار و کف اتاق ها را با گچکاری می پوشاندند. روی درها با قطعات زر وسیم آراسته شده بود. پرده های بزرگ رنگی بر زیبایی درون و برون کاخ ها می افزود. فرش های نفیس کف اتاق ها چشمان را خیره می کرد.
عملا امکان نداشت که ساختمان تخت جمشید در دوران شاهی داریوش بزرگ به پایان برسد. کار ساخت این بنای عظیم در طول حکومت پسر او خشایار شا اول و نوه اش اردشیر اول ادامه یافت. بدین تربیت ساخت بنا نزدیک به 200 سال طول کشید.
هخامنشیان در ساخت تخت جمشید از منابع گوناگونی الهام گرفتند. پارس ها دست کم با دو فرهنگ غنی، اوراتو در شمال و ایلام در جنوب ،آشنا بودند و از آنها برای ریختن شالوده محکم فکری در هنر معماری بهره گرفتند.
هخامنشیان در لشکر کشی به مصر، بابل،لیدی و اروپا، با اندیشه های دیگری در زمینه معماری آشنا شدند و با به دست آوردن ثروت سرشار ، هنرمندان و سنگتراشان و معماران برجسته را در گسترش و زیبا سازی تخت جمشید به خدمت گرفتند.
نکته ای که سخت غیر قابل باور می نماید این واقعیت است که این مجموعه عظیم و ارزشمند هزاران سال زیر خاک مدفون بوده تا اینکه در اواخر دهه1310خورشیدی کشف شد.
چیزی که در نگاه اول در تخت جمشید نظر بیننده را به خود جلب می کند، کتیبه ها و سنگ نبشته های گذر خشایارشاه است که به زبان عیلامی و دیگر زبانهای باستانی تحریر شده است. از این گذر به مجموعه کاخهای آپادانا می رسیم، جائی که در آن پادشاهان بار میدادند و مراسم و جشنهای دولتی در آن برگذار می شد.
مقادیر عمده ای طلا و جواهرات در این کاخها وجود داشته که بدیهی است در جریان تهاجم اسکندر به غارت رفته باشد.
تعداد محدودی از این جواهرات در موزه ملی ایران نگهداری می شود. بزرگترین کاخ در مجموعه تخت جمشید کاخ مشهور به "صد ستون" است که احتمالا یکی از بزرگترین آثار معماری دوره هخامنشیان بوده و داریوش اول از آن به عنوان سالن بارعام خود استفاده می کرده است.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینکها هستند.
بنگرید به چنین تمدنی که نفسها را در سینه هر انسانی حبس و به فکر وامیدارد .....