PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : کارت‌های حافظه sd



Beni7192
2012/09/02, 21:13
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند.


کارت‌های حافظه SD از آن دسته از وسایل جانبی عکاسی هستند که عکاسان امروز کمتر درباره آنها تحقیق می‌کنند. بیشتر کاربران تنها با توجه به حجم کارت‌های حافظه آنها را خریداری می‌کنند و گاهی اوقات با خرید کارت‌های حافظه بدون نام و نامرغوب به دردسر می‌افتند. بنابراین در این مقاله نگاهی داریم به انواع کارت‌های حافظه SD، کلاس‌های متفاوت و سرعت‌های آنها را بررسی می‌کنیم و می‌بینیم که چرا خرید یک کارت حافظه SD مناسب برای شما ضرورت دارد.



فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند.


کارت حافظه SD چیست؟
در سال 2000، سه شرکت بزرگ SanDisk، Panasonic و Toshiba موسسه SD Association (فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند.) را پایه‌گذاری کردند تا نوعی از کارت حافظه را بسط و گسترش دهند که می‌توانست روی انواع تجهیزات الکترونیکی مورد استفاده قرار گیرد. کارت‌های SD در واقع نتیجه استاندارد‌سازی است که موسسه SD Association برای این حافظه قابل حمل وضع کرد. هم اکنون سه نوع کارت حافظه SD در بازار موجود است.



فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند.


کارت حافظه SD استاندارد
پر مصرف‌ترین نوع کارت حافظه SD در دوربین‌های دیجیتال، انواع استاندارد این کارت هستند که اندازه‌ای برابر 24mm x 32mm با ضخامت 2.1mm دارند. دوربین‌های دیجیتال مختلفی از این کارت استفاده می‌کنند که محدوده آنها از دوربین‌های کامپکت خانگی تا دوربین‌های بزرگ و حرفه‌ای گسترده شده است.

کارت‌های miniSD
این کارت‌ها اندازه‌ای برابر 20mm x 21.5mm و ضخامت 1.4mm دارند. این کارت‌های حافظه پیش‌تر در تلفن‌های همراه کاربرد زیادی داشتند، اما در یکی دوسال اخیر، شاهد استفاده تلفن‌های همراه و دوربین‌های دیجیتال خانگی از انواع کوچکتر این کارت‌ها یعنی میکرو‌ها هستیم.

کارت‌های microSD
اندازه کارت‌های میکرو 11mm x 15mm است و معمولا در تلفن‌های همراه استفاده می‌شوند. این روز‌ها استفاده از این کارت‌های حافظه در دوربین‌های کامپکت خانگی عمومیت بیشتری پیدا کرده‌ است.



فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند.



کارت‌های SD، SDHC، SDXC و مشخصات آنها
تا کنون سه استاندارد مختلف برای کارت‌های حافظه وضع شده است و هر یک از شرکت‌های سازنده تجهیزات الکترونیکی برای اینکه بتوانند از کارت‌های حافظه SD استفاده کنند، می‌بایست مشخصات محصول آنها مورد توافق موسسه SD Association قرار بگیرد. فارغ از اندازه فیزیکی کارت‌های SD، هم اکنون سه نوع مختلف از این کارت‌ها موجود است که تنها تفاوت آنها در حداکثر حجم اطلاعات آنهاست:

کارت‌های SD استاندارد که می‌توانند حداکثر 2 گیگابایتی باشند.
کارت‌های SDHC که محدوده آنها از 2 گیگابایت تا 32 گیگابایت است.
کارت‌های SDXC که محدوده آنها از 32 گیگابایت تا 2 ترابایت است. البته حداکثر حجم 2 ترابایت در واقه یک محدوده تئوری برای این کارت‌ها است و هم اکنون اغلب کارت‌های SDXC در حجم 64 گیگابایت هستند.

فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند.


کارت‌های حافظه و کلاس‌های سرعت آنها
کارت‌های SD براساس کلاس‌های سرعت عددی نیز دسته‌بندی می‌شوند. هم اکنون 4 کلاس سرعت non-UHS و یک کلاس سرعت UHS موجود هستند. این دسته‌بندی براساس حداقل سرعت قابل نوشتن (write) روی کارت‌ها انجام می‌شود.
کلاس 2: حداقل سرعت نوشتن 2MB/s
کلاس 4: حداقل سرعت نوشتن 4MB/s
کلاس 6: حداقل سرعت نوشتن 6MB/s
کلاس 10: حداقل سرعت نوشتن 10MB/s
کلاس UHS-1 (UHS Speed Class 1): حداقل سرعت نوشتن 10MB/s

توجه کنید که انواع کارت‌های حافظه SD از نظر حجم (SD، SDHC، و SDXC) می‌توانند در هر یک از این کلاس‌های سرعت نوشتن قرار بگیرند و هر کدام با کلاس‌های مختلف 2، 4، 6، و غیره شناخته می‌شوند. اصولا دسته‌بندی کارت‌های حافظه بر اساس کلاس سرعت آنها، به این دلیل است که شرکت‌های سازنده کارت‌های حافظه، بتوانند حداقل سرعت قابل ضبط روی تجهیزاتشان را تعیین کنند. برای مثال ممکن است SanDisk بتواند کارت‌ حافظه‌ای با حداقل سرعت نوشتن 15MB/s بسازد، ولی هنوز هم آن کارت یک کارت حافظه کلاس 10 است (یا شاید هم یک کارت UHS-1 که البته براساس طراحی UHS نامگذاری می‌شود). در هر حال یک کارت کلاس 10 باید بتواند با حداقل سرعت 10MB/s هماهنگ باشد.
شرکت‌های سازنده کارت حافظه ممکن است کارت‌های خودشان را با سرعت‌های بالاتر از چیزی که ادعا می‌کنند بسازند. اما در اغلب اوقات شماره کلاس کارت که روی آن می‌بینید، حداقل سرعت خواندن و نوشتن از کارت است. این سرعت انتقال اطلاعات، سریعترین سرعت در شرایط ارتباطی بهینه به حساب می‌آید و برای ضبط ویدئو یک گلوگاه به حساب می‌آید. از آنجا که در هنگام ضبط فایل‌های ویدئویی سرعت ضبط و نوشتن اطلاعات روی کارت‌های حافظه بسیار بالاست، سازندگان دوربین‌های ویدئویی معمولا یکی از کلاس‌های کارت‌های SD را به عنوان سرعت پیشنهادی خودشان پیشنهاد می‌دهند و تصریح می‌کنند که بهترین شرایط ضبط در محصول‌شان با چنان سرعتی به دست خواهد آمد.



برچسب‌زنی کلاس سرعت روی کارت‌ها

هر یک از کارت‌های حافظه SD روی برچسبی که بر خود دارند، یکی از این اعداد را نمایش می‌دهند و تنها در مورد کارت‌های غیر UHS، شماره کلاس سرعت کارت را همراه با حرف "C" می‌بینید. به عنوان کارت لکسارSDXC که تصویر آن را در اینجا می‌بینید، دارای کلاس سرعت 10 است. در مورد کارت‌های UHS نیز می‌توانید عدد کلاس سرعت کارت را در داخل یک حرف "U" ببینید. در مثال زیر کارت Extreme Pro SDHC شرکت SanDisk از همین نوع است.



فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند.


کارت‌های پر سرعت حرفه‌ای برای مصارف حرفه‌ای

یک بار دیگر تاکید می‌کنم که کلاس سرعت مربوط به هر کارت SD، حداقل سرعت خواندن و نوشتن روی کارت به منظور ضبط تصاویر ویدئویی را تعیین می‌کند. در مورد عکس‌برداری، چیز دیگری اهمیت دارد. در مورد عکس‌ها اگر شما از کندترین کارت حافظه نیز برای ثبت تصویر استفاده کنید، باز هم عکس شما بدون کم و کاست، روی کارت حافظه ذخیره می‌شود. برای درک این مطلب به این مثال توجه کنید:
فرض کنید چند نفر مشغول پیاده کردن تعدادی جعبه از یک کامیون هستند و یک نفر جعبه‌های پیاده شده را در قفسه‌های یک مغازه می‌چیند. اگر این شخص به آرامی کار کند و برای چیدن جعبه‌ها در قفسه‌ها بیش از حد معطل کند، هر چقدر هم تعداد کسانی که جعبه‌ها را پیاده می‌کنند زیاد باشد و سریع کار کنند، باز هم پس از زمان کوتاهی با انبوهی از جعبه‌های پیاده شده روبرو خواهید شد که منتظر چیده شدن در قفسه‌ها هستند. آن نفر آخری همان کارت حافظه شماست. در صورتیکه این کارت کم سرعت باشد، هرچقدر هم دوربین شما سریع باشد و اطلاعات زیادی را در بافر (حافظه موقت دوربین)جمع کند، کارت حافظه امکان انتقال اطلاعات به داخل را نخواهد داشت. به همین دلیل به سرعت بافر دوربین پر شده و حافظه دوربین از ثبت اطلاعات جدید بازمی‌ماند. اگر شما دوربین خوبی با سرعت انتقال اطلاعات بالا دارید (مثلا دوربین شما فیلمبرداری می‌کند یا سرعت عکاسی پی‌درپی آن بالاست) به یک کارت حافظه پرسرعت برای ثبت اطلاعات نیاز دارید.

رتبه‌بندی سرعت کارت‌ها
شرکت‌های سازنده کارت حافظه، به طور معمول کارت‌های حافظه‌ای با سرعتی بسیار بالاتر از آنچه که برای ثبت ویدئو‌های ضبط شده نیاز است را می‌سازند. شما معمولا سرعت‌های مذکور را با عبارت MB/s (بخوانید مگابایت بر ثانیه)، یا اعدادی با یک حرف x در کنار آنها مشاهده می‌کنید (مثلا 40X). در این مورد هرچقدر این اعداد بزرگ‌تر باشند، بهتر است. در واقع رتبه‌بندی با x براساس نرخ سرعت انتقال اطلاعات از روی یک CD-Rom استاندارد محاسبه می‌شود. به عنوان مثال در یک کارت حافظه با سرعت 40x سرعت انتقال اطلاعات، 40 برابر انتقال اطلاعات از روی یک CD-Rom است. علاوه براین ممکن است سازندگان کارت‌های حافظه سرعت خواندن از روی کارت را بزرگتر از سرعت نوشتن آن نشان دهند. در اغلب موارد سرعت خواندن از روی کارت‌های حافظه بسیار سریع‌تر از سرعت نوشتن روی آنهاست. به همین علت برخی اوقات شرکت‌های سازنده از این عدد به عنوان یک ترفند تبلیغاتی برای پرسرعت‌تر نشان دادن کارت‌های حافظه‌شان می‌کنند.
اگرچه مشخصات کارت‌های UHS-I از لحاظ تئوری امکان انتقال اطلاعات تا محدوده 104MB/s را دارد، اما کارت‌های امروزی هنوز به چنین حدی نرسیده‌اند. تا تاریخی که این مقاله نوشته شده است، کارت‌های SanDisk Extreme Pro SDHC UHS-I سریع‌ترین کارت‌های حافظه SD هستند و قدرت خواندن و نوشتن آنها تا 45MB/s می‌رسد. همچنین کارت‌های حافظه جدید UltimateXX SDHC UHS-I شرکت کینگستون نیز سرعت خواندن 60MB/s و سرعت نوشتن 35MB/s دارند.



فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند.

هماهنگی کارت حافظه با دوربین شما
تمامی اطلاعات بالا برای این بود که وقتی به یک کارت حافظه SD نگاه می‌کنید بفهمید که دقیقا چه امکاناتی پیش رویتان قرار دارد. نکته مهم این است که برند‌های معتبر هرگز از آنچه که در بالا گفته شد تخطی نمی‌کنند و همواره پیرو قواعد وضع شده درباره این فن‌آوری هستند. بنابراین حتی اگر به خوبی بتوانید درباره امکانات کارت‌های حافظه نظر بدهید، احتمالا در این میان مشکل‌ترین بخش تصمیم‌گیری درباره نیاز دوربین‌تان به هر یک از این مشخصات است.
اغلب اوقات نوع کارت حافظه قابل پشتیبانی را روی جعبه دوربین‌تان می‌بینید. همچنین می‌توانید اطلاعات بیشتری را روی وب‌سایت شرکت سازنده در بخش مربوط به آن دوربین نیز پیدا کنید. در راهنمای دوربین‌تان نیز معمولا در بخشی که درباره جا زدن کارت حافظه به داخل دوربین‌تان راهنمایی می‌کند، اطلاعات خوبی درباره کارت حافظه قابل پشتیبانی می‌بینید. درباره دوربین‌هایی که دارای فیلمبرداری هستند، یک حداقل سرعت مورد پذیرش مطرح می‌شود که گفته می‌شود بهترین شرایط کاری برای دوربین، با استفاده از آن میزان حافظه فراهم می‌شود. به عنوان مثال در دفترچه راهنمای Canon PowerShot G12 نوشته شده است که برای بهترین شرایط کاری در هنگام فیلمبرداری به کارت حافظه‌ای با کلاس سرعت 4 یا بالاتر نیاز دارید. بدیهی است که اگر از کارت‌های حافظه با سرعت پایین‌ترین استفاده کنید، احتمالا در هنگام ضبط فایل‌های ویدئویی، عملیات ضبط متوقف می‌شود.
اگرچه اغلب دوربین‌های کامپکت سطح بالا، سوپرزوم‌ها و DSLRهای حرفه‌ای با استفاده از کارت‌های پرسرعت، کارآیی بهتری از خود نشان می‌دهند، اما در صورتی که از دوربین‌های کامپکت رده‌پایین استفاده می‌کنید، نیازی به استفاده از این کارت‌ها ندارید. زیرا اصولا پردازشگر این دوربین‌ها قدرت پردازشی چندان سریعی ندارند تا نیازی به خالی کردن پر سرعت بافر دوربین داشته باشند. اما اگر، در هنگام عکاسی پی‌درپی، می‌بینید که دوربین‌تان متوقف می‌شود، یا اینکه در هنگام فیلمبرداری با سکته‌هایی در بین سکانس‌ها روبرو می‌شوید، شک نکنید که به یک کارت پرسرعت‌تر نیاز دارید.



فناوری کارت‌های SD، Backwards Compatible است
ممکن است درباره کارت‌های SD گاهی اوقات با عبارت Backwards Compatible روبرو شوید. این عبارت به معنی پشتیبانی از پیشینیان است. مثلا می‌گویند که اگر شما یک دوربین Nikon D7000 که قابلیت کار با کارت‌های SDXC UHS-I را دارد بخرید، این دوربین در مورد کارت حافظه دارای شرایط Backwards Compatible دارد. یعنی این دوربین هم از SDXC، و هم از SDHC و SD پشتیبانی می‌کند و اگرچه با کارت‌های کند‌تر، عملکرد دستگاه نیز کندتر می‌شود، اما در هر حال این دوربین به طور کامل از تمامی تکنولوژی‌های قبلی نیز پشتیبانی می‌کند. اما برعکس این صادق نیست. یعنی اگر شما یک کارت SDXC را در یک دوربین با حداکثر قابلیت پشتیبانی از SDHC فرمت کنید، دیگر آن کارت به عنوان یک SDXC عمل نمی‌کند و تبدیل به یک SDHC می‌شود. مگر اینکه دوباره در یک دستگاه SDXC قرار گرفته و در آنجا فرمت و استفاده شود. به طور خلاصه:

اگر دستگاه شما از کارت‌های SDXC استفاده می‌کند، می‌تواند از SDHC و SD نیز استفاده کنید.
اگر دستگاه شما از SDHC استفاده می‌کند، می‌تواند از SD نیز استفاده کند.
اگر دستگاه شما از SD پشتیبانی می‌کند، تنها و تنها از SD پشتیبانی می‌کند ونمی‌تواند از SDXC یا SDHC استفاده کند.


حرف آخر
من سعی کردم در اینجا اطلاعات نسبتا جامعی را درباره کارت‌های حافظه برای شما جمع‌آوری کنم. اما در هر حال می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت رسمی کارت‌های SD (فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند.) مراجعه کنید. همچنین سایت‌های رسمی شرکت‌های SanDisk (فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند.)، Lexar (فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند.) و Kingston (فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند.) هم اطلاعات خوبی را درباره کارت‌های حافظه و تکنولوژی‌های آنها در اختیار شما قرار می‌دهند. همچنین اگر درباره نحوه ساخت این کارت‌ها کنجکاوید جالب است بدانید کارت‌های حافظه چگونه ساخته می‌شوند؟ امیدوارم این‌بار که برای خرید یک کارت حافظه به شرکت‌های فروشنده تجهیزات الکترونیکی می‌روید، با دید بازتری محصولات مورد نظرتان را تهیه کنید.




نویسنده: آقای امیر یاری
منتشر شده در عکّاس روز (فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند.)