ARTHUR MORGAN
2022/09/05, 08:32
50832
حالا که قرار است همین امسال، عنوان جدیدی از فرنچایز Outlast منتشر شود، بهترین زمان ممکن است تا نگاهی به گذشته بیندازیم و ببینیم این داستان وحشتناک چگونه آغاز شد.از نشانه‌های یک بازی ترسناک عالی این است که کاری کند بعد از گذشت سال‌ها، مردم همچنان به آن فکر کنند و از این نظر، بازی Outlast که در ژانر وحشت-بقا ساخته شده است، بسیار موفق عمل کرده. Outlast که در سال ۲۰۱۴ و توسط استودیو مستقل Red Barrels منتشر شد، با استقبال فوق‌العاده‌ای مواجه شد و خیلی‌ها از آن به عنوان یکی از ترسناک‌ترین بازی‌های آن سال (و حتی یکی از ترسناک‌ترین بازی‌های تاریخ) اسم بردند. این آغاز یک فرنچایز اسم‌ورسم‌دار جدید در ژانر وحشت بود که به دنبال خود یک DLC طولانی با نام Outlast: Whistleblower و دنباله‌ای به نام Outlast 2 را ایجاد کرد. دو بازی دیگر هم از این مجموعه مورد تایید قرار گرفته‌اند که یکی از آن‌ها یعنی The Outlast Trials قرار است امسال منتشر شود.
درOutlast، بازی‌باز در نقش یک روزنامه‌نگار به نام Miles Upshur (مایلز آپشور) قرار می‌گیرد که از سوی یک سوت‌زن (افشاگر یا همان کسی که فسادهای درون سازمان‌ها را به اطلاع نهادهای مربوطه و مردم می‌رساند) که در Mount Massive Asylum کار می‌کند ایمیلی دریافت می‌کند. آن فرد در این پیام مدعی می‌شود که صاحبان تیمارستان، یعنی شرکت Murkoff، به آزمایشات غیرقانونی و غیراخلاقی بر روی افراد بستری در تیمارستان مشغول هستند. با این حال به محض رسیدن به تیمارستان، مایلز می‌بیند که تیمارستان دچار هرج‌ومرج شده، بیشتر کارکنان آن کشته شده‌اند و بیماران روانی با دستان آغشته به خون سرگردان هستند. تلاش برای یافتن مدرک و شواهد خیلی زود به تلاشی پُرتَنش برای فرار تبدیل می‌شود. داستان Miles Upshur و رازهای مدفون در تیمارستان Mount Massive، پایه‌گذار یکی از ترسناک ترین بازی‌های ژانر وحشت می‌شود که تا به حال ساخته شده است. چرا هر طرفدار این ژانر، باید Outlast را بازی کند؟ چرایی‌اش را همین الان به شما می‌گوییم.
50833
داستان Outlast به‌شدت منحصر‌به‌فرد است
داستان Outlast از هیچ منبع دیگری اقتباس نشده و با دقت عمیق به جزئیات ساخته شده که آن را از بقیه عناوین ژانر وحشت معاصر متمایز می‌کند. بعد از اینکه مایلز به تیمارستان وارد می‌شود، مورد حمله یکی از بیماران تیمارستان به نام Chris Walker (کریس واکر) که حالا به هیولایی عظیم‌الجثه و بدقواره تبدیل شده، قرار می‌گیرد. اما درست قبل از اینکه او بتواند از تیمارستان فرار کند، یک بیمار دیگر به نام Father Martin (پدر مارتین) نیروهای او را می‌گیرد و با این ادعا که مایلز وظیفه‌ای برای محقق کردن دارد، او را به قلب ساختمان تیمارستان می‌برد. از اینجا به بعد، بازی‌بازها در راهروهای پرپیچ و خم Mount Massive حرکت می‌کنند، از بیماران سرگردان که با نام Variants شناخته می‌شوند فرار می‌کنند و بی‌وقفه توسط کریس واکر تعقیب می‌شوند. در این مسیر، مایلز فقط کمک پدر مارتین را در اختیار دارد تا اینکه سرانجام ماهیت واقعی آزمایش های Murkoff را کشف کند.
چیزی که واقعاً داستان Outlast را بی‌همتا می‌کند این است که، علی‌رغم ظاهر سطحی، هیچ عنصر فراطبیعی یا ماورا الطبیعه وجود ندارد. Outlast با ترکیب بی‌نظیر موجودات هیولاطور خود، ویرانه‌هایی رها شده و تاریک، مفاهیم علمی عجیب‌وغریب و تئوری‌های توطئه، فراتر از قلمرو وحشتِ ژانر اسلشر و خون‌وخونریزی قدم بر می‌دارد. حتی در یک نقطه از بازی مشخص می‌شود که شرکت Murkoff در برنامه MK Ultra سیا نیز دخیل بوده، برنامه‌ای که پایه‌گذار همه شیاطینی بود که مایلز با آن‌ها روبرو می‌شود. همه این موارد دست به دست هم می‌دهند تا وحشت و هراس موجود در تیمارستان Mount Massive به واقعیت نزدیک‌تر باشد، و هدف بیمارگونه آن انداختن نگاهی به تاریکی ذهن انسان است.
50834
بازی Outlast بازی‌باز را غرق در وحشت خالص می‌کند
اگر بخواهیم از نظر میزان ترسناک بودن نظر بدهیم، باید گفت Outlast از این نظر خوش درخشیده. مایلز روزنامه‌نگار است و نه مبارز، و تنها سلاح او فقط یک دوربین فیلم‌برداری است. همین باعث می‌شود فرار کردن و مخفی شدن، تنها مکانیزم دفاعی او باشد. Outlast اولین بازی ژانر وحشت نیست که دست بازی‌باز را از رسیدن به اسلحه خالی می‌گذارد، چرا که خیلی‌ها محبوبیت این سبک (ژانر وحشت بدون استفاده از سلاح) را به Amnesia: The Dark Descent نسبت می‌دهند. با این وجود Outlast در القای حس ناتوانی به بازی‌باز بسیار خوب عمل می‌کند. در بیشتر سکانس‌های تعقیب‌وگریز موانعی در سر راه بازی‌باز قرار دارند که از سرعت او کم می‌کنند و با نزدیک‌تر آمدن تعقیب‌کننده، تنش موجود افزایش پیدا می‌کند. همچنین چند سکانس در بازی هست که در آن مایلز برای رسیدن به هدفش، باید فعالانه در مسیرهای گشت‌زنی دشمن حرکت کند که این باعث می‌شود بازی‌با برخلاف غرایز خود برای دوری از خطر، بعضی اوقات به دل خطر بزند.
طراحی بصری و صوتی بازی به این احساس درماندگی بیشتر دامن می‌زند. موسیقی بازی سرد وحشتناک است و یک نمونه قابل توجه از آن، آهنگ کُر است که با ورود مایلز به فاضلاب پخش می‌شود. وقتی مایلز لو می‌رود، صدای ترسناکی پخش می‌شود که باعث می‌شود که قلب بازی‌باز از جا کنده شود! علاوه بر این موارد هر صدایی که از بازی‌باز سر می‌زند، از صدای قدم‌ها گرفته تا صدای باز کردن درها، بسیار بلند است و بازی‌باز دائم از خودش می‌پرسد که آیا کسی این صداها را شنیده یا نه. طراحی دشمنان در بازی هم به نوبه خود وحشتناک است و باعث می‌شود بازی‌باز قبل از دور زدن هر گوشه‌ای از ساختمان، باز کردن درها، و قدم گذاشتن به راهروهای تاریک، شک به دلش راه بدهد تا مبادا با یکی از همین دشمنان وحشتناک در آن سمت روبرو شود. هر جنبه و قسمت از تیمارستان Mount Massive و ساکنان آن برای القای وحشت، شک و اضطراب به بازی‌باز طراحی شده است و Outlast از این نظر به موفقیت زیادی دست پیدا کرده است.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند. (فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند.)
حالا که قرار است همین امسال، عنوان جدیدی از فرنچایز Outlast منتشر شود، بهترین زمان ممکن است تا نگاهی به گذشته بیندازیم و ببینیم این داستان وحشتناک چگونه آغاز شد.از نشانه‌های یک بازی ترسناک عالی این است که کاری کند بعد از گذشت سال‌ها، مردم همچنان به آن فکر کنند و از این نظر، بازی Outlast که در ژانر وحشت-بقا ساخته شده است، بسیار موفق عمل کرده. Outlast که در سال ۲۰۱۴ و توسط استودیو مستقل Red Barrels منتشر شد، با استقبال فوق‌العاده‌ای مواجه شد و خیلی‌ها از آن به عنوان یکی از ترسناک‌ترین بازی‌های آن سال (و حتی یکی از ترسناک‌ترین بازی‌های تاریخ) اسم بردند. این آغاز یک فرنچایز اسم‌ورسم‌دار جدید در ژانر وحشت بود که به دنبال خود یک DLC طولانی با نام Outlast: Whistleblower و دنباله‌ای به نام Outlast 2 را ایجاد کرد. دو بازی دیگر هم از این مجموعه مورد تایید قرار گرفته‌اند که یکی از آن‌ها یعنی The Outlast Trials قرار است امسال منتشر شود.
درOutlast، بازی‌باز در نقش یک روزنامه‌نگار به نام Miles Upshur (مایلز آپشور) قرار می‌گیرد که از سوی یک سوت‌زن (افشاگر یا همان کسی که فسادهای درون سازمان‌ها را به اطلاع نهادهای مربوطه و مردم می‌رساند) که در Mount Massive Asylum کار می‌کند ایمیلی دریافت می‌کند. آن فرد در این پیام مدعی می‌شود که صاحبان تیمارستان، یعنی شرکت Murkoff، به آزمایشات غیرقانونی و غیراخلاقی بر روی افراد بستری در تیمارستان مشغول هستند. با این حال به محض رسیدن به تیمارستان، مایلز می‌بیند که تیمارستان دچار هرج‌ومرج شده، بیشتر کارکنان آن کشته شده‌اند و بیماران روانی با دستان آغشته به خون سرگردان هستند. تلاش برای یافتن مدرک و شواهد خیلی زود به تلاشی پُرتَنش برای فرار تبدیل می‌شود. داستان Miles Upshur و رازهای مدفون در تیمارستان Mount Massive، پایه‌گذار یکی از ترسناک ترین بازی‌های ژانر وحشت می‌شود که تا به حال ساخته شده است. چرا هر طرفدار این ژانر، باید Outlast را بازی کند؟ چرایی‌اش را همین الان به شما می‌گوییم.
50833
داستان Outlast به‌شدت منحصر‌به‌فرد است
داستان Outlast از هیچ منبع دیگری اقتباس نشده و با دقت عمیق به جزئیات ساخته شده که آن را از بقیه عناوین ژانر وحشت معاصر متمایز می‌کند. بعد از اینکه مایلز به تیمارستان وارد می‌شود، مورد حمله یکی از بیماران تیمارستان به نام Chris Walker (کریس واکر) که حالا به هیولایی عظیم‌الجثه و بدقواره تبدیل شده، قرار می‌گیرد. اما درست قبل از اینکه او بتواند از تیمارستان فرار کند، یک بیمار دیگر به نام Father Martin (پدر مارتین) نیروهای او را می‌گیرد و با این ادعا که مایلز وظیفه‌ای برای محقق کردن دارد، او را به قلب ساختمان تیمارستان می‌برد. از اینجا به بعد، بازی‌بازها در راهروهای پرپیچ و خم Mount Massive حرکت می‌کنند، از بیماران سرگردان که با نام Variants شناخته می‌شوند فرار می‌کنند و بی‌وقفه توسط کریس واکر تعقیب می‌شوند. در این مسیر، مایلز فقط کمک پدر مارتین را در اختیار دارد تا اینکه سرانجام ماهیت واقعی آزمایش های Murkoff را کشف کند.
چیزی که واقعاً داستان Outlast را بی‌همتا می‌کند این است که، علی‌رغم ظاهر سطحی، هیچ عنصر فراطبیعی یا ماورا الطبیعه وجود ندارد. Outlast با ترکیب بی‌نظیر موجودات هیولاطور خود، ویرانه‌هایی رها شده و تاریک، مفاهیم علمی عجیب‌وغریب و تئوری‌های توطئه، فراتر از قلمرو وحشتِ ژانر اسلشر و خون‌وخونریزی قدم بر می‌دارد. حتی در یک نقطه از بازی مشخص می‌شود که شرکت Murkoff در برنامه MK Ultra سیا نیز دخیل بوده، برنامه‌ای که پایه‌گذار همه شیاطینی بود که مایلز با آن‌ها روبرو می‌شود. همه این موارد دست به دست هم می‌دهند تا وحشت و هراس موجود در تیمارستان Mount Massive به واقعیت نزدیک‌تر باشد، و هدف بیمارگونه آن انداختن نگاهی به تاریکی ذهن انسان است.
50834
بازی Outlast بازی‌باز را غرق در وحشت خالص می‌کند
اگر بخواهیم از نظر میزان ترسناک بودن نظر بدهیم، باید گفت Outlast از این نظر خوش درخشیده. مایلز روزنامه‌نگار است و نه مبارز، و تنها سلاح او فقط یک دوربین فیلم‌برداری است. همین باعث می‌شود فرار کردن و مخفی شدن، تنها مکانیزم دفاعی او باشد. Outlast اولین بازی ژانر وحشت نیست که دست بازی‌باز را از رسیدن به اسلحه خالی می‌گذارد، چرا که خیلی‌ها محبوبیت این سبک (ژانر وحشت بدون استفاده از سلاح) را به Amnesia: The Dark Descent نسبت می‌دهند. با این وجود Outlast در القای حس ناتوانی به بازی‌باز بسیار خوب عمل می‌کند. در بیشتر سکانس‌های تعقیب‌وگریز موانعی در سر راه بازی‌باز قرار دارند که از سرعت او کم می‌کنند و با نزدیک‌تر آمدن تعقیب‌کننده، تنش موجود افزایش پیدا می‌کند. همچنین چند سکانس در بازی هست که در آن مایلز برای رسیدن به هدفش، باید فعالانه در مسیرهای گشت‌زنی دشمن حرکت کند که این باعث می‌شود بازی‌با برخلاف غرایز خود برای دوری از خطر، بعضی اوقات به دل خطر بزند.
طراحی بصری و صوتی بازی به این احساس درماندگی بیشتر دامن می‌زند. موسیقی بازی سرد وحشتناک است و یک نمونه قابل توجه از آن، آهنگ کُر است که با ورود مایلز به فاضلاب پخش می‌شود. وقتی مایلز لو می‌رود، صدای ترسناکی پخش می‌شود که باعث می‌شود که قلب بازی‌باز از جا کنده شود! علاوه بر این موارد هر صدایی که از بازی‌باز سر می‌زند، از صدای قدم‌ها گرفته تا صدای باز کردن درها، بسیار بلند است و بازی‌باز دائم از خودش می‌پرسد که آیا کسی این صداها را شنیده یا نه. طراحی دشمنان در بازی هم به نوبه خود وحشتناک است و باعث می‌شود بازی‌باز قبل از دور زدن هر گوشه‌ای از ساختمان، باز کردن درها، و قدم گذاشتن به راهروهای تاریک، شک به دلش راه بدهد تا مبادا با یکی از همین دشمنان وحشتناک در آن سمت روبرو شود. هر جنبه و قسمت از تیمارستان Mount Massive و ساکنان آن برای القای وحشت، شک و اضطراب به بازی‌باز طراحی شده است و Outlast از این نظر به موفقیت زیادی دست پیدا کرده است.
فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند. (فقط کاربران عضو قادر به مشاهده لینک‌ها هستند.)