انگیزه شما از بازی کردن چیست؟

[codemaster]

با عرض سلام و احترام خدمت دوستان گل
دوستان می خوام چند تا سوال ازتون بپرسم تا با به یک جمع بندی برسیم.
هدف شما از بازی کردن چیه؟ آیا فقط صرف سرگرم شدن بازی می کنید یا دنبال چیز دیگه ای هستید؟ شما گیمر کژوآل (casual) هستید یا هاردکور(hardcore)؟ معمولا روزی چند ساعت بازی می کنید؟ بازی کردن چقدر روی شما تاثیر گذاشت؟(روانی، عاطفی و ...).
بدترین و بهترین خاطره شما از بازی چیه؟ اگر زیاد بازی می کنید خانواده شما نسبت به این موضوع چه نظری دارند؟
در نهایت نظر شما در باره کل مقوله بازی های ویدیویی چیه؟ خوبه ؟ یا بد هستش و چرا؟

موفق باشید

[codemaster]

خب اولین جوابو خودم میدم به امید خدا بقیه دوستان هم به من ملحق بشن.
درمورد سوال اول: اوایل فقط برای سرگرم شدن ولی بعداً دنبال یه چیزی در بازی ها بودم خودمم نمی فهمیدم و نفهمیدم چی اما خوب دیگه؟
اوایل کژوآل یا همون تازه کار اما بعدا به یک خره بازی یا به قول خارجی ها هاردکور شدم
قبلا شاید روزی 10 الی 12 ساعت اما الان تقریبا هیچ
خیلی
بدترین خاطره من از دوران سال آخر هنرستان بود که امتحان نهایی داشتیم و من بدجوری معتاد بازی شده بودم به حدی که بجای درس خوندن فقط بازی میکردم و این باعث شد نمرات خیلی پائین بیاد
بهترینشم در همون دورانه:D چون اولین بازی که تموم کردم دقیقا در همون دوران بود (007:quantom of solace)
خانواده اصلا نظر خوبی در مورد بازی کردن من نداشتند و فکر می کنم بقیه دوستان هم بهمین شکل باشند
اما سوال آخر خودش یک فلسفه جداست. اول از همه باید بگم که همونجور که حضرت امام علی (ع) فرمودند افراط تفریط در هر کاری موجب مرض است
در واقع اگر بازی کردن بجا و به اندازه باشه خیلی هم خوبه. همونجوری که دانشمندان دانشگاه سیدنی استرالیا گفتند بازی کردن باعث تقویت قوه تخیل در کودکان میشه، موجب افزایش خلاقیت میشه، سرگرمی مفید و سالمی هست اما مضراتی هم داره مثل : بی انگیزگی در اثر زیاد بازی کردن که خودم مدت زیادی درگیر این معضل بودم، پرخاشگری و تاثیر روانی بازی بر روی روح و روان فرد مخصوصا کودکان غیر قابل انکار هستش

[AmirMahmood]

1- بسته به نوع بازی بهش نیگا میکنم
اگر بخوام تفریح کنم میرم سراغ بازی های اپن ورلد مثل فارکرای یا اسیسنس یا ...
اگر بخوام سطح بالا بره و به موضوعات به نوعی دیگر نگاه کنم میرم سراغ بازی هایی مانند : بایوشاک یا الن ویک و ...
اگر بخوام به دید eSport نگاه کنم میرم سراغ DOTA 2 یا BF4 یا ....
(فکر کنم دیگه بفهمید از نوع دیدگاهم چه نوع گیمری هستم ) -------
اصلا نمیتونم بگم چقدر بازی می کنم ، چون بسته به حالم و کارم داره داره ولی معمولا 3 ساعت هروز به بازی های انلاین می پردازم
در رابطه با تاثیر باید بگم که دیدم به مسائل خیلی باز تر شده و مشکلات رو خیلی راحتر حل میکنم ، و از طرف گوشه گیر تر شدم ( البته فکر نکنم خیلی به بازی ربط داشته باشه به کامپیوتره که باعث این میشه )
* دیگه وارد مسائل خصوصی نشو :))
اخری هم چون زیاده حال نوشتم ندارم فقط یه جمله میگم
اگر بازی نباشه دنیا تو حال و حوای خاکسرتریش میمونه
------------------------
بعد یه چیزی هم هست :
گیمر = به کسانی میگن که بازی های انلاین بازی میکنند و معمولا رویه بازی تمرکز دارن و به دید ورزش بهش نیگا میکنن
به کسانی که بازی های افلاین زیاد میکنن و به طرف انلاین نمیرن میگن گیم خور نه گیمر بعد تو هر کودوم از اون دسته ها تقسیم بندی میشن

[Lycas]

هر زمانی که وقت آزاد داشته باشم گیم بازی میکنم یا فیلم می بینم. 80% گیم 20% فیلم و سریال
از گیم لذت میبرم. نمیتونم بگم چرا اما هر دفعه یک تجربه جدید داره !

بد ترین خاطره گیم این بود که هیچ وقت وقع امتحان نمیتونستم گیم و PC رو کنار بزارم و باعث افت تحصیلی شدیدم میشد. اما هر جور بود فوق لیسانسم رو با نمره خوب گرفتم و از درس مشق راحت شدم.
خاطره خوب هم نمی دونم چی بگم.

خانواده رو که من در هیچ ضیمنه ای نمیتونم تحمل کنم ! از خونواده جدا هستم (: یعنی کنترل شدن رو نمیتونم تحمل کنم !

در زندگی بسیار برام تاثیر گذار بودند شخصیت های گیم. زندگی رو بسیار ساده و بدون هیچگونه پیچیدگی می بینم. و باعث شده توی روابطم با افراد تجدید نظر کنم !
اما این کامپیوتر پدرسوخته منو از هرچیزی که رنگ اجتماع داشته باش دور میکنه ! دلیلش هم به خودم برمیگرده که نمیتونم خودم رو مدیریت کنم.

_____________

طبق تقسیم بندی امیر محمود عزیز من هم گیمر هستم، هم گیم خور.
(:

[vestlaif]

با اجازه منم نظرم رو بگم .
من تقریبا هروز یا گاهی یه روز در میون . سره کلاسم منتظرم بیام خونه فلان مرحله رو تموم کنم میام هم سرگرم سایت و کارا میشم بازی اصلا وقت نمیکنم کنم . در کل یه روز در میون روزی 2 3 ساعت جمعا . آفلاین بازی میکنم چون اصلا سبک بازی آنلاین رو نمیدونم .امتحان نکردم .
توی سری need for speed واسه خودم آقاییم هزار بار هر سری رو تموم کردم و دوباره نصب کردم و عاشق دیریفت هستم .
یک گیمر ساده هستم ولی تو سبک خودم مثل نید فور اسپید حرفه ای بازی میکنم البته برای خودم .
بازی روم تاثیر آنچنانی نذاشته فقط گاهی توهمات باحالی میزنم و فکر میکنم مثلا اگه اسپایدر من بودم فلان کار رو میکردم یا مثلا کاش میتونستم از اون ساختمون بلنده بپرم و مثل فلان بازی چیزیم نشه . خیلی حال میده ولی خب عقلم کار میکنه اینکارو نکنم .
خاطره بد هم مواقعی بوده که یواشکی میرفتم سراغ بازی و یهو خانوادم دستمو رو کردن که تو رفتی درس بخونی یا بازی کنی ... (خانواده مخالفا تقریبا البته وقتایی که درس دارم )
خاطره خوب هم تموم کردن هر بازی بوده برام مخصوصا توی نید فور اسپید ها و خاطره خوب بعدی این بود که بنا به سبک دریفت نید فور اسپید اولین بار با ماشین خودم خیلی شاخ سره یه کوچه دریفت زدم و ردش کردم خیلی حال داد .
عاشق بازی های open world هستم و مسابقه اتومبیل که توش تیونینگ هم باشه .
بازی خوبه . اگه نبود که شخصا دیوونه شده بودم از بیکاری ولی خب باید حدشو داشته باشی دیگه .
موفق باشید همگی

Sent from my GT-I9500 using Tapatalk

[FAZEL77]

بهترین خاطرات بازی من برمیگرده به دوران کودکی و دوران سوپر ماریو و بازی های سگا اون دوران، بعدش اوجش پلی استیشن 1 بود و کلی بازی که واقعا حسی که اون موقع داشتم دیگه هیچ وقت تکرار نمیشه
درسته پیشرفت زیادی صورت گرفت در دنیای بازی و کنسول اما بهترین خاطرات من برای دوران کودکیه و الان هر چقدر یه بازی برام هیجان داشته باشه حس اون موقع ها رو نداره
امیدوارم روزی یه بازی بیاد یا حداقل من تستش کنم و حس اون موقع ها رو برام تکرار کنه ...

[ARMIN]

با سلام

من بیشتر با کامپیوتر بازی میکنم تا بازی کامپیوتر. از این لحاظ نمیدونم تو کدوم دسته ی گیمر ها قرار میگیرم.

از تماشای دوستانی که بازی های FPS رو بازی میکنند لذت میبرم. دوست دارم بهشون حین بازی مشورت برسونم و کمکشون کنم. هیجانی که به من به عنوان بیننده ی بازی میده، خیلی بیشتر از هیجان خود بازیه.

از نظر گیم هم در دوران توفولیت؟ با بازی رزیدنت اویل تو PS1 خیلی هیجان داشتم، و در دوران بزرگسالی با نید فور اسپید سالی چند روز رو سر می کنم. انگیزه ام هم خدمت به میهنم بوده تا وقت جوانانش (خودم) به بتالط؟ نگذره و استفاده ی مفید از اوقات فراقت داشته باشم.

[sima_f]

سلام به همگی.دبیرستانی که بودم تقریبا هر روزساعات زیادی روبازی میکردم....اما الان اگر تعطیلی پیش بیاد یا وقت آزادی پیدا کنم بازی میکنم.
سخته هدفمو از بازی کردن بگم .اما هرچی هست باعث میشه یکم هیجان توی زندگیم داشته باشم.بعضی بازی ها هم منو وارد دنیای دیگه ای میکنه.گاهی اوقات هم بعد از طی کردن یه مرحله سخت حس تشویق بهم میده.
خاطره ی خوب که از بازی کردن زیاد دارم.خصوصا از SWAT یا از HITMAN ....کرایسیس که بازی میکردم احساس میکردم انگارتوی اون جزیره ام. یا COD جنگ جهانی که منو برد وسط جنگ جهانی دوم. و حتی سیمز وقتی کارکتر خودمو میساختم .
شاید تمام اون خاطره های خوش از اون روزهای شاد منو هنوز هم به بازی کردن تشویق میکنه :)

[AJOR]

با عرض سلام بدوستان گرامی

1-راستش بازی کردن یه جذابیتی داره که مثل سریال نگاه کردن آدم دنبال خودش می کشه که ببینم آخرش چه اتفاقی می افته!(البته همیشه اینجوری نیست)
2-نمی شه گفت بعضی وقتا حال آدم خوبه بازی می کنه بعضی وقتا بده بازی می کنه،بعضی وقتا صرفا جنبه ی فان داره و بضی وقتا هم جنبه رقابتی داره!(مثلا زمان کودکی خیلی شده که با یکی از دوستانم سره این که کی یک بازیو زود تر به پایان برسونه از درس زدیم!)
3-به بازیش بستگی داره.
4-بستگی داره ولی معمولا در روز حداقل 4 ساعت.(البته رکوردم 15 ساعت هست!:>)
5-شاید عجیب باشه ولی من با بازی کردن کنترلم به خودم بیشتر شده و چیزایی رو که باعث آزارم می شه فراموش می کنم.
6-بدترین چیزی که در بازی برام اتفاق افتاد افت فریم در بازی IGI 2 بود که بعدا فهمیدم باید تنظیمات گرافیکشو پایین می آوردم.(عاشق این بازی بودم).بهترینش هم موقعی بود که Assassin's creed II رو بعد از بار ها نصب و کرک بالا آورد!(در حال بال درآوردن بودم.:D)
7-بار ها و بار ها در این مورد با خانواده به مشکل بر خوردم و با دلیل منطقی قانع شده اند ولی بعد از یک هفته روز از نوع روزی از نوع!
8-بستگی به شخصی دارد که بازی می کند،اما از نظر من فوق العاده است.

[kenzo]

انگیزه ای ندارم اما زیاد بازی می کنم

[m.J]

سلام بروبچ چطورید
منم خودم خیلی پای بازی بودم
یعنی تقریبا روزی 6 ساعت شایدم بیشتر میشینم پای بازی
از بازی های که ایده به آدم میدن خوشم میاد مثلا کاراکتری که خیلی دوستش دارم لاراکرافت است
که واقعا به آدم یاد میده که در این مواقع چطوری زنده بمونیم واقعا بازی بود که اگه آدم احساساتی باشی دلت برای لارا می سوخت که شخصا همچین حالتی داشتم
وقتی بازی می کنم کمی اعصابم راحت میشه ولی بدیش اینکه خیلی زود از کوره در میرم و جوش میارم به صورت وحشتناک
تو خونه نزدیک بود اون فنی رو که هیتمن برای شکستن گردن افراد انجام میداد را رو سر داداش خودم پیاده کنم
البته رو داداش خودمم تاثیر گذاشته که دیگه بهش بازی نمیدم و اگرم بدم مثلا ماینکرافت میدم بازی کنه چون واقعا به شخصه یه بچه 12 ساله سریع روش تاثیر میذاره و اینم دیدم که میگم
خلاصه از بازی های بی سروته خوشم نمیاد مثلا کرایسیس 3 که 2 تا مرحله رفتم دیگه نرفتم فقط گرافیک داشت داستان درست و حسابی نداشت

و اینکه بازی های رو انجام بدیم که تو طول زندگی ممکنه به دردمون بخوره
ولی با بازی های شبکه ای خیلی حال می کنم
با فامیل همه جمع میشیم یه جای شروع می کنم به بازی کردن یعنی خیلی حال میده
مخصوصا با داداش خودم که تو هفته یک روز با هم شبکه بازی می کنیم حالا هرچی شد جنگی، ماشینی و ....
بامزه اینکه وقتی بازیمون تموم میشه میریم میپریم رو هم و همدیگرو میزنیم
اون میگه چرا حمله کردی
من میگم چرا قدرتی زدی تااااااااا اینکه مامی با قابلمه میاد بالا سرمون b-(
همین
بای

[old gamer]

یک ویتامینی در خون ما نیاز هست و 23 ساله که همچنان این نیاز حس میشه. 23 سال پیش اولین بار با دسته خلبانی و گوشکوبی آتاری گیمینگ رو تجربه کردم و از همون روز عاشق گیم شدم. این ویتامین اسمش Bz هست یعنی بازی. نباشه بدن درد میگیریم. پس به قول یکی از دوستان Games have changed my life

[kenzo]

یک ویتامینی در خون ما نیاز هست و 23 ساله که همچنان این نیاز حس میشه. 23 سال پیش اولین بار با دسته خلبانی و گوشکوبی آتاری گیمینگ رو تجربه کردم و از همون روز عاشق گیم شدم. این ویتامین اسمش Bz هست یعنی بازی. نباشه بدن درد میگیریم. پس به قول یکی از دوستان Games have changed my life

ایول عجب تعریف جامع و کاملی 8-> عجب آواتار باحالی گذاشتی

[old gamer]

ایول عجب تعریف جامع و کاملی 8-> عجب آواتار باحالی گذاشتی
خواهش میشه. سرآغازی باشه برای دوستان که از عکس خودشون برای آواتار استفاده کنن :x

[Yaser_Aramesh]

انگیزه های بازی کردن بسته به بازی متفاوته . در کل انگیزه های من شامل همه چی میشه ! برانگیختن احساسات , لذت بردن , تقویت Listening انگلیسی , تقویت مغز و .....

سری CoD و Assassin's Creed: همه ی انگیزه های ذکر شده

بازی های ریسینگ : لذت و تقویت مغز

در کل تا به حال از بازی ها و فیلم ها اصول و ارزش های والایی مثل شجاعت , از خود گذشتگی , مقاومت در برابر سختی ها , عشق و ... رو فرا گرفتم و از برخی در زندگیم پیروی می کنم طوریکه حتی فامیل ها و خانواده ام هم به وضوح شاهدشون هستن و بهم میگن که مثلا تو اینجوری هستی.

بهترین درس کتاب اجتماعی سال اول دبیرستان همون درس مربوط به ارزش ها و ضدارزش هاست که واقعا برای من شیرین بود . باید برم اجتماعی رو پیدا کنم و دوباره بخونم اون درس رو .

[mustang GT]

چه موضوع جذابی شد.
من با گیم ارضا میشم.خصوصا با NFS.خوره ماشینم دست خودم نیست و توی این بازی مخصوصا نسخه های قبلیش باعث هیجان فوق العاده ای در من میشه چه انلاین چه افلاین!!!فقط توی NFS هاردکور هستمو بس با یکمی PES. . . .
الانم که هم سرکار میرم هم دانشگاه دیگه اصلا وقتی نمیمونه برام و گهگاهی یه دس فوتبال دونفره میزنم اونم چون دونفره هیجانش بیشتره!!!
بهترین خاطرم از بازی با pc زمانی هستش که تازه GTA اومده بود.نسخه vice city.اولین بازی بود که نصب کردم.فوق العاده بود واسم و خیلی شیرین.
اما بدترین خاطرم کمی عجیب میاد ولی وقتی بود که NFS underground1 رو تموم کردم.خیلی ناراحت بودم که تمومش کردم و بازی دیگه ای نبود که جایگزین کنم!!!!
تو خونه مثل همه شما به منم زیاد گیر میدادن ولی اهمیتی نمیدادم.راستشو بخواین هنوزم با تبلت و موبایل بتونم بازی ماشینی های قشنگ رو بازی میکنم.
بنظرم اگه بازی اختراع نمیشد سخت افزار انقد سریع پیشرفت نمیکرد چون با بازی های جدید و سنگین شرکت ها مجبور میشن سخت افزارهای قوی تولید کنن.
به قول امیرمحمود "اگر بازی نباشه دنیا تو حال و حوای خاکسرتریش میمونه"