حرف دل

[ALEX_HOT]

چنین گفت زرتشت: عاشق عاشقی باش و دوست داشتن را دوست بدار.
از تنفر متنفر باش، به مهربانی مهر بورز، با آشتی آشتی کن و از جدایی جدا باش

************************

مهم نیست کی مقصر است
.
.
.
باور کن مهم این است که یادمان باشد عمرمان کوتاه است

در پایان زندگی خواهیم گفت: کاش فقط چند لحظه بیشتر فرصت داشتیم

تا خوب بهم نگاه کنیم و همه ناگفته های مهر آمیز یک عمر را در چند ثانیه بگوییم

پس نازنین بیا آشتی کنیم با مهر

%%-%%-%%-

[AJOR]

خیلی مشکله

بیا بیرون از اون دنیای خوشگلت

این دفعه فکتو خورد می کنم

اگه بدی فردای خوبی رو مژده بم

[th e nd]

تو این روزا واقعاً همه رو دعا کنید

***

گفتم اگر میدانستم چه روزی می آیی به احترامت آن روز گناه نمیکردم
گفتا آن روز که تو گناه نکنی به احترام گناه نکردنت می آیم

[ALEX_HOT]

ماندن همیشه خوب نیست،


رفتن هم همیشه بد نیست،


گاهی رفتن بهتر است.گاهی باید رفت.


باید رفت تا بعضی چیز ها بماند.


اگر نروی هر انچه ماندنیست خواهد رفت.


اگر بروی شاید با دل پر بروی و اگر بمانی با دست خالی خواهی ماند.


گاهی باید رفت و بعضی چیزها که بردنی ست با خود برد،


مثل یاد،مثل خاطره ،مثل غرور،


و انچه ماندنیست را جا گذاشت،مثل یاد،مثل خاطره،مثل لبخند.


رفتنت ماندنی می شود وقتی که باید بروی،بروی.


و ماندنت رفتنی میشود وقتی که نباید بمانی بمانی.


برو و بگذار چیزی از تو بماند که نبودنت را گرانبها کند.


برو وبگذار پیش ازاینکه رفتنت دردی بر دلی بنشاند،خاطره ای پر حسرت شود


برو و نگذار ماندنت باری بشود بر دوش دل کسی که شکستن غرورت برایش


از شکستن سکوت اسانتر باشد.عشقت را بردار و برو.خوب برو. زیبا برو.


سر به زیر برو هر چند با اندوه با لبخندی بر لب برو هر چند باری سنگین بر دل و بر دوش.


شاد برو،شاد ازاین باش که اگر ترا نشناخت،عشق شناخت


برو و بدان هر جا بروی دست عشق را بر شانه ی خود حس خواهی کرد


نگاهت عاشقانه خواهد شد و صدایت اشنا.


وقار را در گام هایت می توان دید و اندوهی عارفانه را در لبخندت.


همه ی اینها از ان است که عشق قلب ترا ماُمنی برای بیتوته ی خویش یافته است


و همراهت خواهد ماند تا محضر حضرت دوست،


انکه می ماند اسیر عادت و خویشتن خواهی میشود.


ذائقه ی جانش تلخ میشود از شور و شیرین های زود گذر و غبار مینشیند


بر اینه ی روحش.


رفتن همیشه بد نیست.


انگونه باید بروی که دیده شوی و حضورت مثل لمس بال یک پروانه حس شود.


انگونه برو که هیچ نگاهی نتواند ترا انکار کند و هیچ دلی نتواند...


برو،فقط برو.


وقتی بروی همه چیزهایی که باید بیاید می اید.

[Yaser_Aramesh]

عزیزان یکی از دوستان عزیز من یه مشکلی داره.سازنده مشکل خودش و با اینکه حرف های بدی هم بهم زده اما پای رفاقتم باهاش وایستادم چون یا با کسی که به نظرم ارزش نداره دوست نمیشم یا اگر کسی رو ارزشمند بدونم باهاش دوست میشم و پای دوستیم هم میمونم
.در دوران راهنمایی پسر منطقی و مودبی بود و باهاش رفیق شدم.

دعا کنید خدا مشکلش رو حل کنه و صحبت های من روش اثر بزاره.

اگر حوصله ی یه سری حرف رو که انرژی منفی میدن دارید نخونید,اصل حرفم این بود که خواهشا" دعا کنید.این حرفای اضافی که پایین نوشتم رو هم نوشتم که خودم رو خالی کنم.همین که منتشر بشه کمی آروم میشم.

---

حالت دفاعی گرفته و هیچ حرفی رو که در مقابل عمل و حرفش هست رو قبول نمیکنه و با یه سری افکار و نظرات ذهنش رو واقعا تاریک و آلوده کرده.

من جزئیات رو شرح نمیدم اما اگر فکر میکنید که مثلا شرایط طوریه که چون نظرات و افکار و عقایدش با من یکی نیست دارم این حرفا رو میزنم و میگم براش دعا کنید اما بهتون بگم که نه,باور کنید اگر بکم چه نظراتی در مورد زندگی,دوستان,دخترا,پسرا,شغل ,پول,شبکه ای اجتماعی و ... داره کپ میکنید و با خودتون میگید حتما شستشوی مغزی شده.باور کنید تئوری توطئه رو تو ذهنشون میپرورونه و به من و بقیه دوستاش میگه شما علیه من هستید,ازتون متنفرم و ...

پسری که یه زمانی مودب بود,درس خون بود (از منم بالاتر بود و همیشه تحسینش میکردم چون هم انگیزه بالایی داشت و هم هوش بالایی),منطقی بود,الان دقیقا صفت های متضاد رو داره.برای کنکور درست و حسابی نخوند سر یه مسئله ای که خودش برای خودش به وجود آورد و ...

حق رو میدونم که با منِ,فقط نمیدونم چجوری به اون ثابت کنم.نه با هدف رو کم کنی,من هیچ وقت با رفقام رو کم کنی راه نمیندازم,فقط برای اینکه با اثبات اینکه حرف حق رو میزنم حرفم رو قبول کنه و خودش رو از این منجلاب بکشه بیرون.

[th e nd]

[ALEX_HOT]

عاشق اون دیالوگ فیلم پینوکیوم که پدر ژپتو میگه:چوبی بمون آدما از سنگن...!

[sahar66]

حرف دل

چقدر خوبه ی چیزی شبیه حرف داریم و چقدر بده که نیاز به این حرف دل داریم

ی روزی مغز نداشتم کلا سر خوش بودم زندگی سختی داشتم اما از هر چیزی برای خودم و اطرافیانم ی چیز خنده دار در می اوردم و کلا میخندیدم معنی دوست داشتن رو کلا نمی فهمیدم در همین حد خانواده برام قابل درک بود همین و بس اینکه یکی می گفت فلانی رو دوست داشتم یا دوست دارم برام مزحک بود کلا به قول بابام سرخوش و شیطون بودم. تو خونه که ساکت میشدم (علت ساکت شدنم این بود که از بس حرف میزدم فکم درد می گرفت ) همه تعجب می کردن که اهوک چته چرا ساکتی چرا نشستی چرا آرومی؟
اما در عرض چندماه اخیر کل زندگیم دگرگون شد یکی وارد زندگیم شد که خودم نمی خواستم وارد زندگیم بشه اما شد وقتی چشم باز کردم دیدم با وجود مجازی بودن خیلی برام با ارزش شد حتی برای حرف زدن یا نزدن هام با ی سری افراد هم تصمیم می گرفت اینقدر که من به حرمت ارزشی که برام داشت کامل گوش میدادم و روی حرفش نه نمی اوردم. اینقدر نزدیک شده بود که دیدم ی چیزی رو بهم زدم به خاطرش (چیزی که اصلا نمیدونم چرا بهم زدم اخه با کدوم منطق؟)
بعدش دومی شد دومی رو هم بهم زدم و قبل از بهم زدم دومی اون فرد با ارزش زندگیمو ترک کردم و به آخرین خواسته اشم گوش دادم که گفت اگه اینبار رفتی دیگه برنگرد منم برنگشتم.
اما اینجای زندگیم دیگه کلا ساکتم طوری که حتی برای خانواده امم عادی شده سکوتم و برای اونم میدونم عادی شده نبودنم. دعا کنین برای منم عادی بشه نبودنش

[th e nd]

یه پیانو یه گل سرخ یه چراغ نیمه روشن

یه شب ستاره سوز و آخرین ترانه ی من

غم جمعه های سرد و یاد تلخ حرفای تو

زخم انگشتای خسته م رو تن سرد پیانو

توی بن بست ترانه دیگه خاتونی ندارم

تا دوباره یه ملودی روی گریه هاش بذارم

دیگه فرصتی نمونده واسه نت کردن فریاد

نای گریه کردنم نیست واسه تو که رفتی بر باد

رویه صندلی چوبی اینجا پشت این پیانو

می خونم که خوندنی نیست غم تلخ حرفای تو

کوچ مهتابو هنوزم ندیدی با چشمای خیس

نگو از ترانه بازی هر غمی که خوندنی نیست

یه پیانو یه گل سرخ یه چراغ نیمه روشن

یه شب ترانه سوز و نت به نت شکستن من

یاد گریه ی من و تو تو شبای بی گناهی

واسه اون ستاره هایی که می مردن اشتباهی

[aryaiee]

همیشه، سربازی که از همه به خط مقدم نبرد نزدیک تر است، برای صلح دعا میکند..

ژنرال داگلاس مک آرتور